Duke Fulco di Verdura з гэтым імем звязана найвышэйшае майстэрства ў ювелірным мастацтве. Ён займае асаблівае месца ў гісторыі ювелірнай справы. Verdura пакінуў цэлую галерэю геніяльных твораў, у якіх акрамя па-майстэрску выкананых шэдэўраў, абавязкова прысутнічае некаторая доля сюрпрызу, гумару, дзівацтвы. У сваім мастацтве ён выкарыстоўваў не толькі каштоўныя камяні і металы, але і звычайныя ракавіны, камяні, падабраныя ім на марскім беразе. Ён ствараў кветкі, марскія істоты, жывёл, чэрпаючы прыгажосць з прыроды. Яму вельмі падабалася знайсці на беразе якую-небудзь простую ракавіну, якая нічога не варта першапачаткова. Але ўпрыгожыўшы яе каштоўнымі камянямі, Verdura ператвараў яе ў твор мастацтва.
Fulco Santostefano della Cerda, будучы герцаг Вердура родам з выспы Сіцылія, ён вырас у наваколлях Палерма. Калі яму было 21 год, памёр ягоны бацька, пакінуўшы яму спадчыну на нябеднае існаванне. Час Вялікага Гэтсбі, пачатак 20-х гадоў, калі не толькі юныя і маладыя прамотвалі сваю спадчыну, але і людзі дастаткова сталага ўзросту, марнавалі за дзень цэлае багацце.
Verdura пераязджаў з Венецыі ў Парыж, з Парыжа ў Каны, марнаваў грошы на балі. Але аднойчы, ён вырашыў усё змяніць. Аб тым, што ён валодае дарам мастака, на шчасце, ён ведаў і вырашыў гэты дар ажыццявіць у справу. Verdura пачынае працаваць дызайнерам тканіны ў Кока Шанэль. Усяго шэсць месяцаў яму спатрэбілася, каб заслужыць у Мадэмуазель высокую рэпутацыю. Шанэль прызначыла яго кіраўніком аддзела каштоўнасцяў. І вось тады ён стварыў для яе бранзалеты з мальтыйскімі крыжамі. Шанэль праславіла гэтыя бранзалеты, бо яна з імі амаль не раставалася. Заадно з бранзалетамі, славу таленавітага ювеліра заслужыў і Duke Fulco di Verdura.
Verdura валодаў арыстакратычнай манерай у вырабе сваіх твораў. У іх адчувалася бездакорнасць стылю і вытанчаны густ. У 1934 годзе ён адправіўся ў Амерыку, дзе працаваў вядучым дызайнерам у Поля Флата да 1939 года. Затым у Нью-Ёрку Verdura адкрыў сваю ўласную справу. У яго шмат было сяброў. Яго прыродныя арыстакратычныя манеры і шарм, дасціпнасць і эрудыцыя, добразычлівасць і далікатнасць - усё гэта прыцягвала да яго людзей.
Калі ён адкрыў сваю справу многія з іх - старыя і добрыя сябры, дапамагалі ў гэтым і падтрымлівалі яго маральнай і фінансавай дапамогай. Сярод іх былі Коўл і Лінда Портэр, якіх ён ведаў яшчэ ў 20-я гады, пражываючы ў Венецыі.
Калі ён перасек мяжу свайго 70-годдзя, Verdura прадаў свой бізнэс кампаньёну. З тых часоў ён пасяліўся ў Лондане, дзе працягваў працаваць, але ўжо на іншай ніве - Verdura маляваў вытанчаныя мініяцюры, пісаў мемуары, сустракаўся з сябрамі. У 1978 годзе Duke Fulco di Verdura пакінуў гэты свет ва ўзросце 80 гадоў.
Duke Fulco di Verdura адрадзіў майстэрства шматслойнага пакрыцця золата эмаллю, яму належыць распрацоўка матываў у ювелірнай справе з выкарыстаннем нанізвання на нітку. Ён унёс уклад і ў індустрыю моды – стварыў арыгінальную калекцыю капялюшных шпільак, якія адрозніваліся гнуткасцю. Тады капялюшы былі незвычайна папулярныя, многія жанчыны нават не маглі дазволіць сабе выйсці на вуліцу без капялюшыка. Ён пераканаў ювеліраў інакш ставіцца да плаціны як да матэрыялу, больш каштоўнага, чым золата.
А яшчэ Verdura шмат займаўся рэстаўрацыяй старажытных каштоўнасцяў. І падыходзіў да гэтага з пачуццём вытанчанага густу. Асабліва яскрава ён праявіў свой талент у творах мастацтва з выкарыстаннем антычных матываў. Тут варта адзначыць яго работы па пляценні металу і выяве міфалагічных сюжэтаў і вобразаў. Гэтыя працы гавораць аб яго глыбокім веданні гісторыі і традыцый.
Verdura пакінуў творы мастацтва, у якіх адчуваецца моц інтэлекту, арыстакратычнае хараство, багацце ўяўлення.
Цяпер уладальнікам маркі "Verdura" з'яўляецца Ward Landrigan. Ён з'яўляецца ўладальнікам эскізаў ювелірных упрыгожванняў, выкананых Verdura. Landrigan разам з сынам Ніка шукае на аўкцыёнах ювелірныя працы Duke Fulco di Verdura, скупляе іх і ў старых кліентаў. Марка Verdura у надзейных руках. Уладальніка маркі можна назваць годным спадкаемцам творчага таленту і прыгажосці, створанай Verdura. І бізнэс ён імкнецца весці таксама, як і заснавальнік ювелірнай хаты, у той жа джэнтльменскай манеры.
