کهربا - تاریخچه سنگ خورشید

سنگ کهربا را طلای شمال می نامند. این یک رزین جامد از درختان مخروطی است که در ترکیب اصلی حاوی کربن، هیدروژن و اکسیژن است. کهربا سایه های زرد دارد - از زرد روشن تا قرمز، که در میان آنها زرد-عسلی، زرد-نارنجی و بسیاری دیگر وجود دارد، همچنین سنگ های آبی و سبز و حتی سیاه وجود دارد.

تاریخچه محصولات سنگ و کهربا در جهان باستان

از زمان های قدیم، کهربا نه تنها به عنوان شفابخش بیماری ها استفاده می شده است، بلکه از آن جواهرات نیز ساخته می شده است. مدتهاست که وارد زندگی ساکنان سواحل دریای بالتیک شده است. طلسم ها، مهره ها، مجسمه های حیوانات در مکان های باستانی مردم یافت شد. کهربای بالتیک حتی به مصر نیز رسید. در مقبره فرعون توت عنخ آمون، تاجی که با کهربای بالتیک تزئین شده بود و وسایل تدفین کهربایی مختلف پیدا شد.

موزه بریتانیا در لندن دارای یک ابلیسک آشوری با کتیبه ای است که در آن از کهربا نام برده شده است. در شعر یونان باستان توصیفی از کهربا وجود دارد. به عنوان مثال، هومر، با توصیف تزئینات کاخ پادشاه اسپارت منلائوس، طلا، نقره، عاج و الکترون را فهرست می کند - این گونه است که یونانیان باستان کهربا را می نامیدند.

اطلاعاتی در مورد کهربا در آثار افلاطون، بقراط، آیسخولوس یافت می شود. و فیلسوف تالس خواص کهربا را توصیف کرد.

اووید، شاعر رومی، افسانه ای زیبا در مورد فایتون، پسر هلیوس، خدای خورشید تعریف کرد. فایتون از پدرش التماس کرد که با ارابه طلایی خود که توسط چهار اسب آتشین مهار شده بود، از آسمان عبور کند. هلیوس برای مدت طولانی پسرش را رد کرد و با این حال به درخواست های او تن داد. دستان ضعیف فایتون توان نگه داشتن اسب ها را نداشت، او را حمل کردند و زمین و آسمان را آتش زدند. زئوس عصبانی شد و ارابه را با صاعقه شکست. فایتون به رودخانه اریدانوس افتاد. خواهران در غم مرگ برادر عزیزشان غمگین شدند و اشک هایی که به رودخانه ریخته شد به کهربا تبدیل شد.

افسانه های دیگری نیز وجود دارد، اما در هر یک از آنها کهربا با اشک همراه است. در عصر روم باستان، با عشق به تجمل و ثروت، شکوه کهربا نیز می درخشید. رومی ها از زیبایی این سنگ قدردانی کردند و راه را به سواحل بالتیک هموار کردند. به تدریج مکان های تجارت کهربا ظاهر شد. اخبار مربوط به سنگ خورشیدی به کشورهای عربی نیز رسید، جایی که کهربا کمتر از اروپا محبوب شد.

هر چه نامیده می شد - "تکه ای از خورشید" ، "سنگ خورشید" ، "بخور دریا". یونانیان کهربا را الکترون یا الکتریوم می نامیدند که به معنای درخشان است. سنگ درخشان آنها را به یاد ستاره الکترا می انداخت. علاوه بر این، این سنگ توانایی الکتریکی شدن در هنگام اصطکاک و جذب اجسام سبک را داشت.

نام آلمانی - "سنگ داغ" یکی دیگر از خواص آن را منعکس می کند - به راحتی مشتعل می شود و با شعله ای زیبا می سوزد و بوی مطبوعی از خود ساطع می کند. نام لیتوانیایی "gintaras" و نام لتونیایی "dzintars" خاصیت دیگری از سنگ را منعکس می کند - "محافظت از بیماری ها". در روسیه، کهربا را "لاتیر" یا "آلاتیر" می نامیدند و همچنین دارای خواص درمانی بود.

هنگامی که مد کهربا در روم باستان آغاز شد، مجسمه ها، نقش برجسته ها، پرتره ها، گردنبندها، جواهرات حکاکی شده، ظروف عود و کاسه های شراب از سنگ ساخته می شدند. ثروتمندترین افراد رم ویلاها و استخرهای خود را با کهربا تزئین کردند. قیمت کهربا در آن زمان بالا بود - یک مجسمه کوچک ساخته شده از کهربا بیش از یک برده زنده قیمت داشت.

بسیاری از پاتریسیون های رم توپ های کهربایی را با خود حمل می کردند و دست های خود را در گرما خنک می کردند. قیمت بالای کهربا نه تنها با زیبایی سنگ، بلکه با خواص درمانی که توسط همه پزشکان به رسمیت شناخته شده است، توضیح داده شد. امپراتوری روم سقوط کرد و هنر کنده کاری کهربا به تدریج رو به زوال رفت.

تاریخچه سنگ کهربا در قرون وسطی

در قرون وسطی به ندرت از سنگ تابناک استفاده می شد، در آن زمان به دلیل شکنندگی و شکنندگی آن مورد احترام قرار نمی گرفت. اما در خاور دور با کهربا به گونه ای دیگر رفتار می شد. در چین و ژاپن، کهربای گیلاسی رنگ بسیار مورد احترام بود. این سنگ ها قطرات یخ زده خون یک اژدها، حیوانی مقدس از چرخه سالانه 12 ساله شرقی در نظر گرفته می شدند. بنابراین، فقط امپراتورها و کسانی که با آنها فامیل بودند می توانستند کهربای گیلاس بپوشند.

در قرون وسطی تولید انبوه مجسمه های مینیاتوری در چین و ژاپن آغاز شد. آنها از مواد مختلف از جمله کهربا حک شده بودند. سنگ تراش ها و جواهرسازان ژاپنی در آن زمان به بالاترین مهارت در ساخت مجسمه ها و جواهرات بدیع و ظریف دست یافتند. آنها کهربا را با سایر سنگهای قیمتی ترکیب کردند، پودر طلا و نقره را روی سنگ قرار دادند، سپس بارها آن را لاک زدند، کهربا را در طلا و نقره قرار دادند و با عاج منبت کاری کردند.

در قرن سیزدهم، دوره جدیدی برای کهربا آغاز شد. این عصر صلیبیونی بود که بالتیک غنی از کهربا را فتح کردند و انحصار استخراج و تجارت سنگ خورشید را ایجاد کردند. در این زمان کهربا برای افراد کمی شادی به ارمغان آورد.

کسانی که احکام صادر کردند، کشورهای بالتیک را غارت کردند، سنگ ثروت و قدرت به ارمغان آورد، اما این باعث خوشحالی آنها نشد، زیرا ثروت به دست آمده باید ذخیره شود تا آن را از دست ندهد، و همراه با آن سر. در مورد مردم عادی، برخورد با آنها آسانتر بود - حکمی وجود داشت که جمع آوری کهربا و علاوه بر این، پردازش آن را ممنوع می کرد.

دادگاه نافرمانان را به شدت مجازات می کرد، یک جلاد ویژه برای اعدام وجود داشت. مردمان بالتیک خاطره حاکمان بی رحم را برای مدت طولانی حفظ کردند، از نسلی به نسل دیگر داستان هایی را منتقل کردند که به افسانه هایی در مورد فاتحان توتونی تبدیل شد. فرمان توتونی تمام کارهای سنگبری را ممنوع کرد، کاری که برای قرن ها تجارت اصلی در بالتیک بوده است.

تمام کهربای استخراج شده اکنون برای فروش بود و صلیبی ها سودهای شگفت انگیزی دریافت کردند. این امر تا اواسط قرن پانزدهم ادامه داشت. سپس توسعه دو مرکز بزرگ برای تولید محصولات کهربا در دانزیگ (گدانسک) و کونیگزبرگ (کالینینگراد) آغاز می شود. همه اینها توسط آخرین استاد نظم توتونی و اولین دوک پروس، آلبرشت براندنبورگ رهبری شد.

محصولات کهربایی مراکز هنری شکل گرفته با یکدیگر تفاوت داشتند. در دانزیگ، هنر سنگ‌تراشی جهت‌گیری مذهبی داشت (صلیب‌ها، تصاویر مجسمه‌ای از قدیسان، تسبیح‌ها، محراب)، در کونیگزبرگ سکولار بود (فنجان، گلدان، کاسه، مجسمه، شمعدان، تابوت، کارد و چنگال، تخته شطرنج و غیره).

کهربا در دوران باروک و امروز

در قرن هفدهم، هنر پردازش کهربا در بالاترین سطح بود، به نظر می رسید که دیگر هیچ چیز برای ایجاد زیبایی محصولات کهربا غیر ممکن نیست. منبت کاری با طلا، نقره، عاج، مروارید انجام شد.

کنده کاری زیبا، توانایی صنعتگران در ایجاد محصولات کهربا به شکل موزاییک، ترکیبات از انواع مختلف کهربا، ترکیب متضاد رنگ ها، حکاکی با استفاده از فویل رنگی - همه اینها کمال و زیبایی سنگ خورشیدی را نشان می دهد.

تکنیک موزاییک، که در آن صفحات کهربایی بر روی یک پایه چوبی قرار می‌گرفتند، مخصوصاً مورد علاقه منبت‌کاران بود. به این ترتیب امکان ساخت محصولی در اندازه بزرگ فراهم شد. صندوقچه های چند طبقه، کابینت ها ایجاد شد، حتی دیوارهای اتاق ها با کهربا تزئین شد.

پروس به طور فعال فروش محصولات کهربا را انجام داد. در بسیاری از کشورهای اروپا و آسیا، شاهکارهای منحصر به فرد هنر حک شده روی کهربا ظاهر شد، اغلب آنها به عنوان هدایای دیپلماتیک ارائه می شدند. اتاق اسلحه خانه کرملین مسکو دارای مجموعه ای غنی از چنین اقلامی است. اقلام غیرمعمول و مجلل ساخته شده از کهربا نیز در دربار پادشاهان فرانسه موجود بود.

در موجودی گنجینه های کهربا اقلام زیادی مانند کابینت، آینه در قاب کهربایی و گلدان ذکر شده است. همه آنها با بهترین نقش برجسته ها، مجسمه ها و تزیینات تزئین شده بودند. برخی از آنها توسط پادشاه به عنوان هدیه به مهمانان ارجمند ارائه شد، برخی دیگر در موزه لوور نگهداری می شوند.

قرن هفدهم خلاقیت های منحصر به فردی از منبت کاری های سنگ خورشید را به خزانه جهانی آورد. در قرن هجدهم، اتاق معروف کهربایی ایجاد شد که به اوج هنر سنگبری تبدیل شد.

برخی از بهترین محصولات کهربا در قلعه سلطنتی روزنبرگ در کپنهاگ، در موزه‌های وین، ویکتوریا و آلبرت در لندن، در فلورانس، در قلعه مارینبورگ در مالبورک و در بسیاری از موزه‌های آلمان نگهداری می‌شوند.

چند سال پیش موزه جهانی کهربا در جزیره سنت توماس افتتاح شد. این مجموعه شامل انواع کهربا، مدل های زیبا از سه کشتی است که کلمب با آنها به سواحل آمریکا رسیده است. دکوراسیون داخلی محوطه موزه نیز غیرمعمول است، ترکیبات "جنگل کهربا" و "آبشار کهربا" از نظر زیبایی منحصر به فرد هستند. در آخرین ترکیب، یک جریان آب واقعی از دیوار کهربایی پایین می ریزد.

در مورد اتاق کهربایی که شاهکار هنر کهربایی است چند کلمه باید گفت. تاریخچه آن در سال 1701 در پروس آغاز شد. به دستور پادشاه بر تخت نشسته پروس، قرار شد کاخ ها در برلین بازسازی شوند. بنابراین پادشاه و ملکه تصمیم گرفتند یک دفتر کهربایی غیرمعمول ایجاد کنند.

کار به کندی پیش می رفت، به طوری که نه پادشاه و نه ملکه فرصت دیدن تغییرات برنامه ریزی شده در کاخ ها را نداشتند. و پادشاه جدید ، پسر قبلی ، فردریش ویلهلم اول ، ابتدا همه کارها را متوقف کرد و سپس در سال 1716 ، در رابطه با انعقاد اتحاد بین روسیه و پروس ، هدیه ای به امپراتور روسیه پیتر اول ارائه کرد - کابینه کهربا پیتر اول با خوشحالی بسیار "هدیه" بازگشت - او 55 نارنجک انداز غول پیکر و یک جام عاج را ارائه کرد که با دست خود اعدام شد ...

اتاق کهربا در کاخ کاترین نگهداری می شد که در طول جنگ بزرگ میهنی توسط فاشیست های آلمانی تصرف و غارت شد. اتاق کهربا به سرقت رفته است. از سال 1942 تا بهار 1944، پانل های اتاق کهربا در یکی از سالن های قلعه سلطنتی کونیگزبرگ قرار داشت. در آوریل 1945، پس از هجوم نیروهای شوروی به شهر، اتاق بدون هیچ اثری ناپدید شد، سرنوشت آن هنوز یک راز باقی مانده است.

از سال 1981 تا 1997، کار برای بازسازی اتاق کهربا انجام شد. تا سیصدمین سالگرد سنت پترزبورگ در سال 300، اتاق کهربا دوباره از کهربای کالینینگراد با پول روسیه و آلمان بازسازی شد. هشتمین عجایب جهان اکنون دوباره در کاخ کاترین دیده می شود.

یک نمایشگاه غیر معمول - "کابین کهربا" در موزه اقیانوس جهانی در کالینینگراد واقع شده است. در اینجا، تمام اقلام، از جمله وسایل خانه، عناصر داخلی از کهربا ساخته شده یا با آن منبت کاری شده است.

در کابین، ابزار کاشف، نقشه‌ها، اشیاء قوم‌نگاری، مدل‌های کشتی مینیاتوری، تصویر موزاییکی - گل رز بادی، ساخته شده روی سقف، تابلوی تزئینی - "نقشه جهان" که روی آن تکنیک‌های مختلف پردازش کهربا ساخته شده است. کهربا

شما می توانید در مورد زیبایی کهربا و هنر سنگ تراشی، در مورد نمایشگاه های منحصر به فرد، در مورد بهترین مجموعه محصولات کهربا برای مدت طولانی صحبت کنید. طبیعت سنگ را با غنای خارق العاده ای از سایه ها عطا کرده است، کهربا در پرتوهای خورشید می درخشد و در لمس بسیار گرم به نظر می رسد ...