دستبندهای باکلیت جواهرات قدیمی هستند. باکلیت یک رزین مصنوعی است، ماده ای بسیار زیبا که از آن دستبندها در دهه های 20 و 30 قرن گذشته ساخته می شد.
باکلیت از این جهت جالب است که می تواند بافت های دیگری مانند عاج را تقلید کند. مرجان, پوسته لاک پشت. و می توانید آن را در هر رنگی رنگ آمیزی کنید. و در اواسط قرن گذشته چیزهای زیادی از آن ساخته شد که در مهندسی برق و ارتباطات استفاده می شد. و چه دکمه ها و جواهرات زیبایی از این مواد بود - فقط یک جشن برای چشم!
محبوبیت جواهرات باکلیت به دهه 20 قرن بیستم می رسد و در دوران رکود بزرگ، تولید جواهرات باکلیت به اوج خود رسید. در طول این سال ها، زنان نادری می توانستند چنین تجملی مانند خرید جواهرات را بپردازند. و سپس، برای تزئین لباس خود، خانم های دوست داشتنی جواهرات باکلیت چند رنگ می پوشند.
دایانا وریلند و السا شیاپارلی تکان دهنده به دستبندهای باکلیت علاقه زیادی داشتند. با پوشیدن آنها، توجه بسیاری از زنان را به خود جلب کرد که آنها نیز به دنبال ادامه دادن بودند. این مورد قبل از جنگ جهانی دوم بود. و سپس، همانطور که می دانید، زمانی برای تزئینات وجود نداشت، همه کارخانه ها به طور کامل به حکومت نظامی روی آوردند.
پس از جنگ، پلاستیکهای ارزانتر اختراع شد و عصر باکلیت به پایان رسید. در حال حاضر جواهرات باکلیت را می توان در بازارهای کثیف یا از کلکسیونرها یافت.
دستبندهای باکلیت رنگهای شگفت انگیز و بدیعی داشتند. نادرترین آنها حتی نام خود را داشت:
"پایان روز" واقعیت این است که این رنگ در کارخانه واقعاً در پایان روز به دست آمد، زمانی که مواد خام باقی مانده در یک ظرف ریخته شد.
گرد و غبار ستاره ای - یک رنگ باشکوه بود - شفاف با ستاره های طلایی. پس از دهه 30 تولید نشده است.
باترسکاچ - رنگ زرد طلایی فقط در دهه 30 تولید شد.
امروزه دستبندهای باکلیت را میتوان در بازارهای کوچک، حراجهای آنلاین یا فروشگاههای عتیقهفروشی یافت.