Kasumigaura نام دریاچه ای در ژاپن است که نام آن به معنای "آب پوشیده از مه" است. در اینجا است که مروارید کاسومی رشد می کند که گاهی اوقات قیمتی بالاتر از مروارید سیاه تاهیتی دارد.
داستان
اگرچه بازار جهانی کنونی مرواریدهای پرورشی در آب شیرین عمدتاً تحت سلطه محصولات چینی است، فرهنگ مروارید آب شیرین در ژاپن در سال 1935 آغاز شد. دریاچه بیوا در استان شیگا تا سال 1982 مرواریدهایی را با رنگ های متنوع به بازارهای داخلی و بین المللی عرضه می کرد. به دلیل آلودگی آب و تخلیه Hyriopsis schlegelii، برخی از مزارع مروارید از سال 1962 به دریاچه Kasumigaura در استان ایباراکی منتقل شدند.
امروزه میزان تولید سالانه مرواریدهای درشت دانه کشت شده دریاچه کاسومیگائورا کمتر از 40 کیلوگرم است که بخش کوچکی از آن به بازارهای بین المللی عرضه می شود.
در ژاپن، کشت مروارید آب شیرین در دوره میجی (1904-1912) با Tatsuhei Mise با استفاده از Cristaria plicata در دریاچه Kasumigaura آغاز شد و به دنبال آن آزمایش‌های Tokujiro Koshida با Margaritifera laevis در رودخانه Chitose در هوکایدو انجام شد، اما هر دو آزمایش با شکست به پایان رسید.
ماسائو فوجیتا تعدادی آزمایش را در دریاچه بیوا و اطراف آن انجام داد و در سال 1935 موفق به کشت تجاری مرواریدهای آب شیرین با استفاده از Hyriopsis schlegelii شد. پیشرفت آن با جنگ جهانی دوم قطع شد و با از سرگیری عملیات کشت، تغییری از مروارید هسته ای به مروارید غیرهسته ای صورت گرفت که در نهایت اساس فرهنگ مروارید آب شیرین مدرن را تشکیل داد.
یکی از ویژگی‌های مروارید کاسومیگا (همانطور که ژاپنی‌ها برای تشخیص از همتای چینی مروارید کاسومی نامیدند) که توسط یک نرم تن هیبریدی تولید می‌شود، رنگ آن است.
مرواریدهای کاسومیگا در رنگ‌های کرم، زرد روشن، صورتی، بنفش، نارنجی و طلایی با اندازه‌های 9,5 تا 19,6 میلی‌متر، گرد و باروک موجود هستند. آنها پس از یک دوره کشت دو تا چهار ساله به دست آمدند.
تنوع رنگ ها شامل سفید، صورتی، سرخابی، زرد، قرمز مایل به ارغوانی، نارنجی و قهوه ای کمانی است.
مرواریدهای کاسومیگا معمولاً سفید یا رنگ نمی شوند.
رنگ های صورتی و بنفش کاسومی بسیار گران هستند. در ایالات متحده و اروپا، مرواریدهای کاسومیگا به دلیل درخشندگی، تنوع رنگ و اندازه ارزش بالایی دارند و عرضه همگام با تقاضا نیست.
در تولید مروارید کاسومی، ژاپنی ها طبق معمول از چینی ها پیشی گرفتند. واقعیت این است که کشت مروارید فرآیندی است که به محیط زیست آسیب می رساند، بنابراین ژاپنی ها مزارع را محدود می کنند. خب، پرورش دهندگان چینی چندان دقیق نیستند.
عکس نمونه هایی از مروارید کاسومی چینی را نشان می دهد:
