Tharlaíonn sé go bhfuil sé láidir! Seo mar a insíonn an taispeántas "Cartier and Islamic Art: In Search of Modernity" a bhí ar siúl ag Músaem Ealaíne Dallas.
Ní smaoinímid air, ach go deimhin, ba cheart go mbeadh tionchar ag cách Ioslamach ar ealaín jewelry nua-aimseartha ar scála measartha mór. Ar an gcéad dul síos, ar ndóigh, tagann orientalism an 19ú haois chun cuimhne: deir siad gur bhain ealaíontóirí Eorpacha agus dearthóirí faisin úsáid as móitífeanna oirthearacha ina gcuid ealaíne, agus dá bhrí sin b'éigean d'eilimintí dearaidh dul isteach i ndearadh jewelry.
Ach go deimhin, tá gach rud níos simplí fiú: ag tosú ón 2ú leath den 19ú haois, tháinig Maharajas Indiach agus prionsaí Arabacha go Páras chun jewelry a cheannach. Thug siad leo placers de chlocha lómhara, jewelry ársa déanta as diamaint droch-ghearrtha agus tugadh ar láimh do na taibheoirí iad "le haghaidh fuíoll". Ionas go gcruthaíonn siad siúd ón ábhar atá ag teacht isteach rud trendy. Bhí cáil ar leith ar an gcéad trian den 1ú haois as seo.
Tá sé loighciúil gur chuir taibheoirí na Fraince blas na gcustaiméirí san áireamh. Thairis sin, tá ornáidí geoiméadracha Ioslamacha chomh maith chun cumadóireacht a dhéanamh ó polyhedra. Agus ba bhreá le ré Art Deco é sin. Bhí branda Cartier, atá anois ag ceiliúradh 175 bliain ar an bhfód, i measc na gceannairí sa ghnó seo.
Tá thart ar 400 píosa jewelry i gceann nua i Dallas atá tiomnaithe don téama seo. Chruthaigh Músaem Mheiriceá é i gcomhar leis an mbranda, Músaem na nEalaíon Maisiúil i bPáras agus an Louvre. Tá dearadh an taispeántais féin iontach.
Tosaíonn an seó le scéal faoi Pháras go luath sa 20ú haois, príomhchathair stíl an domhain, áit a spreag an choilíneacht craze don ealaín agus don dearadh ó Persia, an Araib, an India, an Afraic Thuaidh agus níos faide i gcéin, a scríobhann Texasmonthly.
“Tá patrúin gheoiméadracha shoiléire atá curtha i bhfeidhm go foirfe ar cheann de na sainmharcanna, ach ní hé an pictiúr iomlán,” a deir Sarah Schleining, coimeádaí sinsearach ealaíon agus ceardaíochta agus dearaidh ag an DMA agus comhchoimeádaí an taispeántais seo. “Is féidir leat lámhscríbhinn oirthearach ar bith a thógáil agus ainmhithe fite, turban ornáideacha, fíodóireacht dochreidte de phatrúin gheoiméadracha a fheiceáil. Sílim gurbh é dlús na smaointe agus an sáithiú le dathanna nua a spreag agus a spreag na hEorpaigh.”
Rinne bunaitheoirí an bhranda, Louis Cartier agus a dheartháireacha, cuardach córasach ar an saol Ioslamach seo le haghaidh ábhar, móitífeanna, dathanna agus teicnící a d'fhéadfadh siad a allmhairiú agus a léirmhíniú chun a bhfoclóir ealaíne a leathnú. Mar thoradh air sin, bhí sé seo go léir fite fuaite go horgánach i bhféiniúlacht chorparáideach theach Cartier. Mar shampla, rinneadh dearadh jewelry Tutti Frutti a fhoirmiú ar bhonn gearrthacha agus suíomhanna i bhfoirm bláthanna agus duilleoga, atá tipiciúil i Mughal India.
In éabhlóid stíl Cartier, taispeántar dúinn an t-aistriú ó nuachlasaiceacht an 19ú haois (athmhachnamh ar sheaniarsmaí Greco-Rómhánach) go Art Nouveau (ábhair nua a chlaochlú go foirmeacha sreabhán nádúrtha). Agus ansin an léim go dtí an Art Deco sleek agus struchtúrtha a tháinig chun bheith ar an "ceart" Cartier.
Clúdaíonn an ceathrú cuid agus an chuid deiridh den taispeántas an tréimhse tar éis 1933, nuair a cheap Cartier Jeanne Toussaint mar stiúrthóir ar an roinn jewelry. Agus stór focal Cartier á máistreacht aici, d’fheabhsaigh sí na tagairtí, na dathanna geala agus na méideanna troma.
Is é siombail an taispeántais seo, atá le feiceáil i ngach ábhar bolscaireachta, muince 1947 le amethysts, cabochons turquoise agus diamaint suite i bíobán duilleogach. “Tá sé thar barr, agus sin é an pointe iomlán den scéal seo,” a scríobh na hiriseoirí.
