Fantastesch Bijoue vun indeschen Maharajas, massive Stärekéip vu villfaarwege Edelsteier, hannert der blendende Brillanz, vun deenen et kaum méiglech ass déi nobel Gielheet vum éiwege Gold z'ënnerscheeden ... A wat wäert geschéien wa mir hinnen e bësse wierklech Franséisch addéieren Ästhetik a Goût ...
Iergendwéi ass et geschitt, zënter der Kandheet, datt ech ëmmer Bijoue mat helle, "liewen" Steng méi wäertvoll an interessant fonnt hunn. Ech hunn hir Diversitéit vu Faarwen als eng Aart Zeeche vu richtege Luxus gesinn - en Attribut vun enger fantastescher, magescher Welt.
D'Logik vum Kand war einfach: wäiss ass langweileg a gewéinlech, multi-faarweg ass lëschteg an interessant, festlech. Als Resultat huet meng Groussmamm stänneg no hir Réng mat besonnesch helle Steng a verschiddene Vasen missen sichen, déi menger Meenung no als Verstoppt gedéngt hunn - eng Miniaturhöhl mat Schätz ... Ech erënnere mech besonnesch datt déi bescheidensten (vun der Groussmamm Normen) Ring mat engem klenge Rubin war vun mir geschätzt, et sou hell Crimson.
Méi wéi zwanzeg Joer sinn zënterhier vergaangen, meng beléifte Groussmamm ass laang fort, ech verstoppen d'Réng net méi an de Vasen, an ech droen se guer net, mat Ausnam vun nëmmen een - dee ganz mat Rubin. Wéi och ëmmer, d'Perceptioun vu Bijouen ass d'selwecht bliwwen: Diamanten, och mat mengem Bewosstsinn vun hirem Wäert, kënnen ni hallef sou attraktiv a wënschenswäert fir mech sinn wéi hir méi bescheiden awer flamboyant Kollegen.
An dëser Hisiicht sinn ech besonnesch frou ze realiséieren, datt eemol, um Sonnenopgang vum 20. Joerhonnert, an der Ära vum brillanten Art Déco, meng Meenung vu villen aflossräichsten a räichste Fraen gedeelt gouf, selbstverständlech net ouni Goût a Sënn vun Stil. Et ass just geschitt, datt, op Uerder vum Cartier, d'Bijouewelt an deene Joren an d'Räich vun helle orientalesche Faarwen gestierzt, déi spéider en net manner fantastesche Numm krut - "Tutti Frutti".
An et huet alles ugefaang, wéi gewinnt: mat engem anere weibleche Geck. Awer dës Kéier war d'Fra net aus dem Rang a Filet - net méi, net manner, wéi eng englesch Kinnigin. Hire Geck war offensichtlech veruerteelt fir eppes méi grouss a méi bedeitend ze ginn. True, am Ufank gouf et just e Kappwéi fir de Pierre C. Cartier, deen probéiert huet d'Liewe vun der Londoner Branche vun der berühmter Firma ze verbesseren, an dofir net besonnesch pickeg iwwer kinneklech Uerder war.
Am Joer 1901 krut hien den Optrag zwee Kette fir d'Kinnigin Alexandra ze maachen mat der eenzeger Bedingung: si hu missen dem Stil vun zwee indeschen Outfits passen, déi speziell fir d'Fra vum Keeser vun Indien gemaach goufen (en aneren Titel vu britesche Monarchen, ugefaange mat der Kinnigin Victoria, déi et 1876 ugeholl huet, an op en Enn 1947, wéi Indien Onofhängegkeet krut.). Dobäi krut de Cartier Zougang zu indesche Pärelen, déi schonn am Besëtz vun der britescher Kroun waren. Si sinn eng richteg Entdeckung fir raffinéiert franséisch Bijoutiere ginn.
D'Tatsaach ass datt vill vun dëse Kiesel keng traditionell, no europäesche Standarden, Schnëtt haten, awer si goufen geschnëtzt. De Pierre Cartier huet eng richteg Höhl vu Wonner opgemaach, an där d'Blummen aus Saphiren a Rubinen, Amethysten an tourmalines, ëmgi vun der Smaragdgréng vun de selwechte graziéise Steenblieder - all dat war d'Ierfschaft vum Mughal Empire, déi lescht grouss Dynastie an der Geschicht vun Indien, déi lescht wierklech indesch Kultur.
An Fairness, et soll feststellen, datt d'Cartier Bridder sech bewosst vun der Konscht vun Steen Carving - glyptesch. Et war si, déi besonnesch un den eelste vun hinnen interesséiert war - Louis Cartier - an der Aarbecht vum berühmten Carl Faberge. Awer de Stil an d'Konscht vu Faberge waren schonn an Europa bekannt an hunn e gewësse Publikum gewonnen, et war schwéier eppes Neies aus deem ze pressen, awer den ongewéinlechen, exotesche Stil vun indesche Meeschter ass eng ganz aner Saach.
Am Géigesaz zum Cameo, wäit bekannt an der europäescher Welt, Steenschnëtt, gemaach an der Technik vum konvexen Relief, an der indescher dekorativer Konscht, wéi och am Osten am Allgemengen, war d'Benotzung vun der Intaglio-Technik verbreet.
Intaglio ass déi entgéintgesate Versioun vum Cameo, wann d'Zeechnen op de Steen mat der Technik vun der Tiefrelief gemaach gëtt. Dës Versioun vun der Veraarbechtung vun Edelsteng an Hallefedelsteier ass vill méi komplex an Zäit-opwänneg wéi cameos, mä och méi antike: esou fréi wéi 4-3 dausend v. Intaglios goufen zimlech wäit am Oste begéint, vu wou se spéider an d'Welt vun der antiker dekorativer Konscht geplënnert sinn. Dunn ass d'Vergiess an den Ënnergang gefollegt: d'mëttelalterlech europäesch Bijouekultur huet se praktesch vergiess. An elo, Joerhonnerte méi spéit, Cartier "entdeckt" se erëm.
Et huet zéng Joer gedauert fir d'Perspektiven vun dëser Chance ze fannen an de Recessen vun der britescher Kroun ze verstoen an ze schätzen, a schonn 1911 huet de Jacques Cartier seng éischt Rees an Indien gemaach. Erstaunlech Fonnt aus de geplëmmte Schatzkammere vun de grousse Moghuls goufe säi Beu: Rubinen, Saphir, amethysts, Smaragde, ähnlech wéi fabelhafte Blumengarlanden.
Smaragde ware besonnesch geschätzt, d'Schnëtt vun deenen, wéinst hirer Weichheet, dacks zu enger grousser Zuel vu Chips gefouert huet, an heiansdo zur kompletter Zerstéierung vum ganze Steen a kleng Stécker.
Geschwënn opgemaach Cartier seng Filial an Indien, den Zweck vun deem war offiziell Uerder ze erfëllen an d'Demande vun lokal Prënzen zefridden, englesch Industriellen an Aristokraten an anerer, mä a Wierklechkeet - kafen wäertvollt Steng.
Dëst gouf einfach erkläert: d'Technik vum Schnëtt op Edelsteier brauch Zäit fir eng detailléiert Studie. Bis elo ass et meeschtens handgemaach, erfuerdert grouss Fäegkeet, Gedold an Fantasi. Et huet Zäit gedauert fir eis eege Spezialisten ze trainéieren, awer et war bal keng.
Fir d'éischt huet de Krich ugefaang, an dunn huet op eemol d'Jazz Age mat engem frantesche Rhythmus explodéiert. D'Ära vum brillanten Art Deco ass komm, wou Luxus an Exotismus sech an eppes ondenkbars, neit, spannend, souguer e bësse exzentresch verwiesselt hunn.
De Louis Cartier, de Chefdesigner a kreative Genie vum berühmten Bijouenhaus, huet anscheinend ganz sensibel d'Striewe an d'Bestriewunge vun der neier Ëffentlechkeet festgehalen, a verstanen datt Konkurrenten, déi och d'Aen op den Osten gedréint hunn, virun him kommen. Dofir huet hien decidéiert e fett Schrëtt ze huelen: eng Sammlung vu Bijouen ze verëffentlechen, déi op Basis vu geschnëtzte Steng an Indien kaaft goufen.
Am Joer 1925, op der Internationaler Ausstellung vun dekorativen Konscht an Industrieprodukter zu Paräis, huet de Cartier dem Public eng Zeil vu ganz spezielle Bijouen presentéiert: Garlands aus Edelsteier a Form vu Blieder, Blummen a Beeren sinn a villfaarwege Kaskaden a Form gefall. vun Kette a Braceleten, an hir hell, gesättegt Faarwen gefëllt mat multicolor Liewen kale Glanz vun blass Platin.
Déi ongewéinlech Volumen a scheinbar Zoufällegkeet an der Ofwiesselung vu Steng hunn am Ufank eng zweedeiteg Äntwert an der Press verursaacht: ee vun de Journalisten huet souguer déi nei Cartier Bijouen "barbaresch Stil" genannt, awer d'Haaptwuert war dem weibleche Publikum verlooss, a si war wuertwiertlech vun engem indesche Mäerchen verzaubert.
Wat net iwwerraschend ass: an dëse Cartier Bijouen, nëmmen op den éischte Bléck war et vill vun allem an iwwer de Rand, tatsächlech war et guer kee Chaos - nëmmen de Triumph vu Gnod a Raffinesséierung.
D'Faarfschema war ufanks op e wonnerschéinen Triumvirat limitéiert: Smaragdgréng, Rubinrout a Saphirblo. Si sinn ëmmer nëmme vu Platin an Diamanten ergänzt ginn - en anert konstant Element vum Cartier-Stil. Awer si hunn nëmmen als Kuliss gedéngt, net fäeg d'Spill vu Bijoufaarwen ze iwwerstoen.
Oh jo, Platin, als eng vun de wichtegsten Entdeckungen vum Cartier, huet vläicht och eng Schlësselroll an der Opstig an der Popularitéit vum Tutti Frutti gespillt. No allem ass et dank hatt, datt de franséische Bijoutier et fäerdeg bruecht huet en onheemlech dënnen a bal onmerkbare Frame fir sou vill Edelsteier ze kreéieren, fir de Volume vum Dekor z'erreechen, a gläichzäiteg d'Mobilitéit vu villen Elementer, Unhänger, individuell. Steng - d'Illusioun vun der Natierlechkeet.
Déi subtil, richteg Schéinheet vun der Natur, am Steen gefruer, awer ëmmer nach seng lieweg Dynamik behalen duerch d'Spill an d'Bewegung vu wäertvollen Blummen a Blieder. Dat hunn d'Vertrieder vun der schéiner Halschent vun der Mënschheet am Tutti Frutti gesinn.
"Foliage" - dat war den ursprénglechen Numm vun dëser Serie vu Bijouen an den offiziellen Cartier Registry. Nëmme méi no un den 1970er Jore koum en aneren Numm - "Tutti Frutti", deen zënter 1989 de Status vun engem offiziellen Mark fir dës ganz Linn kritt huet.
Et ass ganz natiirlech datt all selbst respektéiert Socialite a Fashionista direkt op d'mannst e Stéck wollt kréien, op d'mannst eng Branche vun dëser orientalescher Geschicht. Et huet geschéngt datt d'ganz Moudewelt gläichzäiteg zu enger Aart vu Wilden ëmgewandelt ass, prett fir alles fir geschnëtzte Perlen ze ginn, nëmmen dës Kéier waren d'"Kärelen" wierklech ganz deier.
Vläicht ee vun de meeschten offenbaren an dëser Hisiicht ass eng personaliséiert Halskette fir dem Isaac Singer seng Enkelin, Daisy Fellows, ee vun den aflossräichsten Fashionistas vun der Zäit. Gesamtgewiicht eleng Saphiren (dräizéng Unhänger an zwee zentral an der Form vu Blieder) ware méi wéi 240 Karat, an zousätzlech zu hinnen, Rubinen a Smaragde. Wierklech war et eng onheemlech luxuriéis a schéin Dekoratioun (ech 1991 et war vun Cartier fir e Rekord Zomm kaaft aus $ 2 fir Tutti Frutti Bijouen.).
All Blieder vum Cartier haten ähnlech Qualitéiten an engem Grad oder aneren. Awer trotz dësem, hir magesch Magie vun enger orientalescher Geschicht, kombinéiert mat onheemleche Luxus an de fantastesche Käschte vun Edelsteier, ergänzt duerch d'Gnod an d'Liichtkeet vum franséische Geschmaach an Ästhetik, huet sech iwwerraschend festgehalen.
Ufank nëmmen als Element vun Art Deco Bijouen Geschicht a Moud gesinn, Tutti Frutti Bijouen et fäerdeg bruecht net nëmmen de berühmte Jazz Alter ze iwwerliewen, mä och déi schwéier Restriktiounen vum Zweete Weltkrich a souguer d'Vagaria vum modernen Design. Zur selwechter Zäit behalen se net nëmmen nach ëmmer hir ursprénglech Erscheinung a Charakteristiken, awer och roueg an aner Cartier Kollektiounen.
Zum Beispill war d'2015 Cartier Etourdissant ("Stunning") Kollektioun wuertwiertlech mat dem magesche Charme vu multi-faarwege Steng permeéiert, déi meescht vun deenen geschnëtzt goufen. True, am Géigesaz zu Tutti Frutti, war d'Faarfschema hei scho vill méi divers.
Déi antik Konscht vun indesche Meeschter ass erëm an d'Liewe komm an huet d'Welt vum Luxus mat ongewéinleche Faarwen a Schatten gefüllt: Blieder a Blummen aus Tangerine Granatäppel, tsavorites an Tanzaniten, a üppig Stärekéip vun elegante Réng, Kette a Braceleten vum Cartier verwéckelt.
All dës Dekoratiounen hunn ganz séier hir richteg Besëtzer fonnt, trotz der Tatsaach, datt se fantastesch deier sinn: d'Präisser fir Produkter aus der Tutti Frutti-Serie fänken u bei engem Duerchschnëtt vun $ 250 un. Allerdéngs stoppt dat net jiddereen: d'Demande fir indesch Exotik mat Elementer vum franséischen Art Déco bleift um selwechten Niveau, trotz den Ups an Downs vun der Geschicht, politeschen Tragedien a Varietéit vun der Moud.
Firwat? Wahrscheinlech well an all Fra iergendwou déif an hirer Séil e klengt Meedchen lieft, dat un eng magesch a schéin Mäerche gleeft. An real, erwuesse Liewen ass esou, datt heiansdo deen eenzege Strahl aus dëser fantastescher Realitéit nëmmen déi mysteriéis, verzauberend Brillanz vun helle Pärelen kann sinn. No allem waren vill vun hinnen eemol wierklech Deel vum fantastesche Liewen vun indesche Maharajas.
