Parelmoeren tinten, heldere, vrolijke en zachte kleuren tegelijk, mooie textuur - de wereld van Faberge staat vol met prachtige objecten gemaakt met behulp van de guillochetechniek!
Ik nodig onze dierbare lezers uit om de prachtige sieraden van dichterbij te bekijken en meer te weten te komen over guilloche-email, vooral omdat het erg interessant is!
Over Carl Faberge
Er zijn veel lange discussies geweest tussen kunsthistorici over de vraag of het juister zou zijn om hem als een ambachtsman te definiëren.
Als we een kunstenaar definiëren als iemand die een puur individueel statement maakt, een persoonlijke creatieve daad, waarbij hij zijn eigen talenten gebruikt in welke omgeving dan ook, dan was Fabergé geen kunstenaar.
Integendeel, hij was de briljante leider van een grote organisatie die op haar hoogtepunt honderden mensen in dienst had en duizenden objecten produceerde die het recht hadden Fabergé te heten, maar die niet door hem waren gemaakt of naar een ontwerp dat ongetwijfeld zijn hand.
Wat is Guilloche (email)
Guilloche-emailleren is het aanbrengen van doorschijnende lagen email op een machinaal gegraveerd oppervlak.
Deze methode is duur en tijdrovend, maar levert de mooiste effecten op, vooral qua kleurdiepte.
Een van Fabergé's grootste bijdragen aan de sieradenkunst is zijn kleurgebruik. In bijna al zijn werken gebruikte hij een ongewoon breed kleurenpalet. De kleur kon veranderd worden door goud te mengen met andere metalen, wat ook nodig was om de hardheid te vergroten omdat goud een zachte substantie is en gemakkelijk slijt.
Het meest opvallende aan het vakmanschap van Fabergé is de kwaliteit van het email, een kwaliteit die wordt bereikt door het genereuze gebruik van tijd en arbeid. Nogmaals, zijn inspiratie was het werk van de Franse meesters uit de 18e eeuw, en hij bracht technieken nieuw leven in die toen door latere meesters werden gebruikt maar vervolgens verloren gingen, en verfijnde deze technieken om nog prachtigere resultaten te bereiken.
Fabergé verhoogde het kleurgebruik in zijn emaille en was altijd bereid om met nieuwe tinten te experimenteren, waarbij hij putte uit een palet van 144 verschillende primaire kleuren. Meestal gebruikte Fabergé ze in een verscheidenheid aan voorwerpen, zoals keizerlijke eieren, fotolijsten, parapluhandvatten, miniatuurmeubels, belknopen, bloemen, dozen, dasspelden, sigarettenkokers, papiermessen en nog veel meer. Elk van deze items, hoe eenvoudig ook, werd met dezelfde zorg geëmailleerd!
Emailleerproces
Er zijn complexe technische problemen verbonden aan het emailleren, vooral omdat het bij zeer hoge temperaturen wordt uitgevoerd.
Een combinatie van glas- en metaaloxiden wordt verwarmd totdat deze begint te smelten en vervolgens aangebracht en versmolten op een voorbereid metalen oppervlak, meestal zilver, dat is gegraveerd.
Transparant email smelt bij 600° Celsius, en ondoorzichtig email bij 300° Celsius. Het zijn deze extreem hoge temperaturen die de vaardigheden van de emailleur vereisen.
Fabergé was duidelijk gefascineerd door de mogelijkheden van emaille en benutte deze ten volle, met resultaten die terug te zien zijn in een aantal objecten, de meeste miniaturen.
Galerij van eieren met guilloché-email:
Hij creëerde ook projecten waarbij grote oppervlakken moesten worden geëmailleerd. Zijn ambachtslieden konden ook emaille en afgeronde oppervlakken aanbrengen, wat erg moeilijk is.
De afwerkingsdiepte van het emailleren van Faberge werd bereikt door meerdere lagen email aan te brengen, tot zes, bij lagere temperaturen.
Het was een delicaat en uiterst vakkundig proces, vooral als het onderdeel niet vlak was. Het zogenaamde opaalachtige parelmoereffect dat in de werken van Faberge te zien is, werd bereikt door een doorschijnende laag oranje getint email aan te brengen en meerdere lagen transparant email aan te brengen om zo'n waardevol en mooi iriserend effect te bereiken.
Parfum flesje
Soms werden bladgoudontwerpen, paillons en soms schilderijen van bloemen of bomen tussen de lagen gestoken - een complex proces waarbij extra materiaal werd aangebracht op een oppervlak dat al was gebakken voordat de laatste afdichtingslaag werd aangebracht.
De visuele effecten werden versterkt door versieringen die op het metalen of geguillocheerde oppervlak waren gegraveerd. Deze ontwerpen konden met de hand worden gemaakt, maar werden meestal gedaan met behulp van een machine die een guillochetour wordt genoemd.
De belangrijkste ontwerpen waren golven en zonnestralen. Het emaille werd uiteindelijk urenlang gepolijst met een houten wiel en zeem. Dit vakkundige en tijdrovende werk was nodig om de afwerking te bereiken waarvoor het Faberge-emaille beroemd was.
Voor emailleurs was er, in tegenstelling tot juweliers en zilversmeden, geen eigen merkteken, dus de bekwame vakmensen die het delicate werk uitvoerden zijn niet bekend.
Dit is Nikolai Petrov, zoon van Alexander Petrov. Gevangen op het moment dat het emaille wordt gebakken.
De beschrijving van de persoonlijkheid gegeven door de Engelsman die materiaal verzamelde voor het schrijven van het boek amuseerde me - "een ietwat grof karakter, volledig opgegaan in zijn werk" (kennelijk was de emaillekunstenaar niet blij als iemand tijdens het proces “onder zijn arm kroop” om een foto te maken).
Naar mijn mening ligt het geheim van de parelmoerachtige, delicate glans van kleur en licht van Fabergé-email in het werk en de gouden handen van de meesters!
