Onlangs heeft er een onuitgesproken revolutie plaatsgevonden in de horlogewereld: vrouwen kiezen steeds vaker voor modellen met mannelijk design. De liefde voor opzettelijk elegante horloges in een romantische stijl met strass-steentjes en bloemen maakt plaats voor een interesse in massieve chronografen, complexe mechanismen en stalen armbanden. Deskundigen zijn er zeker van dat de traditionele ideeën over gendercollecties, die de wereld verdelen in mannen- en vrouwenlijnen, het tijd is om te herzien!
Lange tijd werd aangenomen dat vrouwen helemaal geen horloges nodig hadden. De mannen hadden zakhorloges. Voor vrouwen, zelfs met een strakke dagelijkse routine, waren open haarden of aan de muur gemonteerde exemplaren voldoende. De eerste polshorloges (overigens speciaal gemaakt voor een vrouw, volgens verschillende versies, hetzij voor Elizabeth I, of voor Napoleons zus Caroline Murat), werden meer beschouwd als sieraden, ornamenten dan als een toegepast accessoire. Ze zagen eruit als een armband met een spectaculair decor, waarvan een van de details, met een lichte druk, een microscopisch kleine wijzerplaat opende. Ze hadden bijna geen praktische waarde, vooral omdat het volgens hen als een slechte vorm werd beschouwd om de tijd te controleren, omdat het de gesprekspartner leek te laten begrijpen dat de persoon belangrijkere dingen te doen had.
Het Art Deco-tijdperk opende nieuwe kansen voor vrouwen. De eerste racers, piloten verschenen, vrouwen grepen de macht in de creatieve beroepen. Ontspannen, onstuimige Amazones - dit is het beeld van het tijdperk. De tijd is met minuten verstreken! De oorlogsjaren brachten eindelijk de rechten van mannen en vrouwen gelijk. Vrouwen aan het front, vrouwen aan het arbeidsfront - vanaf nu zijn horloges een noodzaak geworden voor beide geslachten. Mannen waardeerden op hun beurt het gemak van een polsaccessoire in plaats van een zakaccessoire.
Verrassend genoeg is de benadering van het imago van dameshorloges door de eeuwen heen niet veranderd. Laten we een halve eeuw terugkijken. De vrouw draagt een elegant horloge aan een dunne armband. Binnen is er een pretentieloos mechanisme, buiten is er goud, een verstrooiing van diamanten en helder email. Moderne damescollecties zijn nog steeds samengesteld uit vergelijkbare modellen. Traditioneel wordt aangenomen dat accessoires voor vrouwen meer decoratief en romantisch zijn dan mannen.
De mannenwereld is brutaliteit, staal en het rijk van complexe mechanica. Vergelijk de eerste selectie horloges in dit artikel met de onderstaande selectie. In het eerste geval is het een moderne androgyne stijl, in het tweede - een klassieke "vrouwelijke" versie van horlogeontwerp. Knap? - Ongetwijfeld! Maar hoe gerechtvaardigd tegenwoordig, wanneer het concept van "unisex" steeds meer gebieden van het leven omvat?
We studeren al heel lang in algemene klassen en solliciteren naar dezelfde functies. Aanvankelijk begonnen modemerken de opdeling in heren- en vrouwenshows te verlaten. Verder meer. Nu verlaten velen al de verdeling van kleding zelf in mannelijk en vrouwelijk. En we hebben het niet alleen over jonge start-ups, maar ook over markttitanen zoals Gucci. Uniseks sieradencollecties zijn nu al de norm geworden. En hoe zit het met de schildwachten?
Tot op de dag van vandaag werd algemeen aangenomen dat vrouwen niet van grote horloges en complexe mechanica hielden. Maar de verkoopstatistieken (vooral de toegenomen online bestellingen tijdens de pandemie, wanneer de klant oog in oog staat met de catalogus en de adviseur omzeilt) laten zien dat dit verre van het geval is. Vrouwen begonnen grote modellen leuk te vinden: 38, zelfs 40 mm in diameter - waarom niet? Vrouwen worden niet meer afgeschrikt door mechanische horloges, ondanks het feit dat ze elementair zwaarder zijn dan automatische horloges (sterker nog, je went er snel aan) en je moet voor ze zorgen: opwinden, schoonmaken. Vrouwen kijken nu niet zozeer naar de schittering van diamanten, maar naar de kenmerken van horloges.
Als gevolg hiervan is er een groeiende vraag naar stalen en sportieve damesmodellen, die alleen qua maat verschillen van die van mannen. (Toch kun je niet tegenspreken met anatomie: de pols van een vrouw is smaller en dunner dan die van een man). Laten we luisteren naar modieuze stylisten: horloges van mannelijk design zien er erg sexy uit om een kwetsbare pols!
De horlogegemeenschap in Europa en de VS promoot actief het idee van unisex-horloges. Deskundigen en bloggers zijn van mening dat mannen romantische afbeeldingen aan vrouwen hebben opgelegd, omdat voorheen een vrouw zelf weinig kon doen, waaronder het kopen van sieraden. Dit werd direct of indirect veroordeeld. Denk er eens over na, in de jaren vijftig, niet twee of driehonderd jaar geleden!
Tegenwoordig staat de vrouw buiten het taboe. Ze kan zelf een horloge kopen of een model cadeau doen, maar concentreert zich op haar smaak. Een sieradenhorloge voor 's avonds is natuurlijk een echt pareltje. Extravaganza van stenen, een complex, spectaculair beeld, hij wijkt niet af van de canon. (Toegegeven, zelfs hier verschijnen steeds meer vrouwelijke skeletten).
Maar een horloge voor elke dag? Of je favoriete horloge waar je nooit afstand van doet, zelfs niet tijdens het douchen? Meestal is het tegenwoordig een functioneel sportstalen model of een laconieke gouden klassieker voor een meisje dat veel weet over polsaccessoires.
Deze interesse wordt ook aangewakkerd door reclamecampagnes, die steeds meer afstappen van traditionele beelden en niet sexy modellen naar voren brengen, maar slimme en succesvolle it-girls, tot dertig die al een eigen bedrijf hebben opgebouwd. Wat pronkt er op hun polsen? Rolex-klassiekers Daytona en Datejust immodest 40 mm, voorheen alleen herenmaat. Of de nieuwe 42 mm Big Bang Millennial Pink van Hublot, waarvan wordt gezegd dat het een van de eerste ultra-luxe horloges is die geen duidelijk geslacht heeft. Ze onderscheiden zich door een brute behuizing van geanodiseerd aluminium ... roze! De wijzerplaat opent de complexe "vulling" van het horloge, en daar - de conceptuele chronograaf Unico.
Deskundigen zijn er zeker van dat er steeds meer unisex-horloges zullen komen. Dit is tenslotte in ieder geval gunstig voor de fabrikant, omdat het niet nodig is om twee verschillende lijnen te ontwikkelen, maar er kan er maar één worden gelanceerd. Niet alle vrouwen zijn echter klaar om strikte Panerai en Patek Philippe te dragen, dus vrouwelijke modellen zullen hun publiek vinden. Laten we de naoorlogse jaren niet vergeten: ondanks de emancipatie komt de New Look-stijl van Christian Dior in de mode en promoot romantiek en vrouwelijkheid. "Vrouwen zullen altijd naar schoonheid streven", zei Dior. En kunnen we zeggen dat hij het zo mis had?
