Het bedrijf, opgericht door Edmond Mathieu-Tissot, bestaat al meer dan een eeuw en heeft niets met het merk Tissot te maken. Nou ja, behalve dat hun fabrieken relatief dichtbij waren gelegen.
Het merk werd in 1886 opgericht in het kleine Zwitserse dorpje Le Pont de Martel, in het hart van het Juragebergte, in het kanton Neuchâtel (zoals we allemaal weten is dit een van de belangrijkste horlogekantons van Zwitserland). De jonge en getalenteerde, maar arme horlogemaker Edmond Mathieu trouwde met een meisje uit de rijke familie Tissot (zo ontstond het tweede deel van zijn achternaam) en opende zijn eigen bedrijf: de Mathey-Tissot-fabriek. Edmond bleek een gedurfde experimentator en lanceerde de productie van complexe horloges.
In de beginjaren van het bestaan van het merk specialiseerde het zich in de productie van repeaterhorloges die elk uur en half uur de tijd sloegen. Edmond vertrouwde vervolgens op de productie van chronografen, en deze beslissing bleek de sleutel tot het succes van het bedrijf. Mooie, nauwkeurige en betrouwbare Mathey-Tissot-chronografen hebben niet alleen vele prijzen en prijzen gewonnen, maar ook veel liefde gekregen.
De volgende belangrijke datum in de geschiedenis van het bedrijf was 1890 - het begin van de Boerenoorlog tussen Groot-Brittannië en Zuid-Afrika. Het leger had nauwkeurige en betrouwbare horloges nodig, dus sloot de Engelse regering een overeenkomst met Edmond Mathieu-Tissot om een groot aantal horloges voor het leger te leveren. Edmond moest dringend een nieuwe fabriek bouwen om het vereiste aantal horloges te produceren om aan de voorwaarden van het contract te voldoen.
De 20e eeuw was echter zeer succesvol voor het bedrijf. Mathey-Tissot-horloges ontvingen de Grand Prix op de Zwitserse Nationale Tentoonstelling in Bern en tal van andere prijzen. Ze werden besteld door de Amerikaanse strijdkrachten en de Britse marine. Mathey-Tissot produceerde vooral complexe, dure uurwerken (repeaters en chronografen), waarvan ze er nooit veel produceerden. Daarom werden de meeste kalibers aan andere bedrijven geleverd en geïnstalleerd in horloges met hun naam.
Volgens gegevens uit de archieven van het bedrijf produceerde Mathey-Tissot dus vanaf het begin van de jaren zestig tot ongeveer het midden van de jaren zeventig het Cartier Tank-model. De horloges met gouden behuizing werden geassembleerd in Le Pont de Martel en verscheept naar Cartier-distributeurs in de Verenigde Staten. Bovendien werden de uurwerken geleverd aan grote spelers als Concord, Tiffany & Co., TAG Heuer, Vacheron Constantin en anderen.
Maar na verloop van tijd bleek de vraag naar Mathey-Tissot-modellen erg groot en het bedrijf, nadat het zijn eigen distributie aanzienlijk had uitgebreid, stopte met het leveren van zijn uurwerken aan externe fabrikanten en begon zelfs unieke kalibers te kopen voor beperkte collecties.
Open hart
En dus testte ik het Mathey-Tissot Edmond-model (de collectie is vernoemd naar de oprichter van het bedrijf) MC1886ABU met een interessant mechanisme. Dit is niet het gebruikelijke kaliber van ETA of Miyota, zoals je misschien zou denken. Dit is een uurwerk geproduceerd door Landeron - Landeron 24OH Open Heart (met een open balansas). Heb je nog nooit van deze gehoord? Je hebt dus veel gemist. Le Landeron is een gebied in Zwitserland, in het kanton Neuchâtel, waar Charles Hahn & Cie in 1873 begon te opereren (13 jaar voordat Mathey-Tissot werd opgericht).
Het was een klein maar uiterst succesvol familiebedrijf. Ze produceerden hun eigen horloges en uurwerken, en in 1923 lanceerden ze de massaproductie van chronografen. Zoals u begrijpt, liep Edmond Mathieu-Tissot hierin serieus voor op hen. In 1926 werd Charles Hahn & Cie echter een van de oprichters van Ebauches SA (later omgedoopt tot ETA). Landeron produceerde kolomwieluurwerken zoals kaliber 11, 13 en het unieke kaliber 39. Het voerde niet alleen opdrachten uit voor de Amerikaanse luchtvaart en marine, maar werd ook de hoofdleverancier van Breitling.
Helaas bleken de chronografen met kolomwielen die het produceerde te kwetsbaar en duur, in tegenstelling tot de probleemloze Mathey-Tissot-modellen. Om geen grote militaire orders te verliezen, hebben de oprichters van het bedrijf (Charles Hahn en Marcel Depraz) een aantal jaren geëxperimenteerd en de cam-switching-techniek ontwikkeld. Hun eerste nieuwe kaliber had drie knoppen: één om te starten, één om te stoppen en een derde om te resetten. Al snel werd het ontwerp van dit mechanisme opnieuw ontworpen en verbeterd, waardoor het kaliber 2 met twee knoppen vrijkwam, dat misschien wel een van de beroemdste mechanismen voor chronograafhorloges werd.
De volgende fase was de release van een nog geavanceerdere versie: Landeron 248. Het succes ervan blijkt uit het feit dat het bedrijf Landeron tot 1970 ongeveer 4 miljoen exemplaren van dit mechanisme produceerde. En ze worden nog steeds gebruikt in beperkte collecties van bekende merken die zich toeleggen op historisch erfgoed en vintage.
Een van de sprekende voorbeelden is de collectie Cuervo y Sobrinos Historiador Landeron. Zoals u begrijpt, gebruiken dergelijke horloges alleen echte uurwerken die een halve eeuw geleden zijn geproduceerd, en dit verdient respect van kopers die waarde hechten aan authentieke dingen, en niet aan massastempeling.
Het is waar dat de Mathey-Tissot Edmond MC1886ABU een modernere, maar ook vrij zeldzame versie van het kaliber gebruikt: Landeron 24OH met een "open hart" -mechanisme. Daarom werd het model in een beperkte oplage uitgebracht - slechts 200 exemplaren. Het mechanisme heeft 25 juwelen en een frequentie van 28800 trillingen per uur. Gangreserve is de traditionele 42 uur.
De ronde kast, met gepolijste en gesatineerde oppervlakken, heeft een diameter van 42 mm (en 11 mm dik), is gemaakt van roestvrij staal en heeft een opengewerkte wijzerplaat die de tandwielen en wielen van het horloge onthult. Daarnaast heeft het horloge een transparante saffierkristallen achterkant, die met bouten wordt vastgezet.
De wijzerplaat is gemaakt met behulp van een unieke techniek en heeft een decoratief “geschubd” patroon. Bovenaan de wijzerplaat bevindt zich een gebogen raam (waardoor je de werking van de balansas kunt observeren), wat verwijst naar de stijl van modellen uit het begin van de 20e eeuw. Dunne stalen wijzers en uurmarkeringen voegen elegantie en charme toe aan het horloge.
Samenvattend zou ik willen zeggen dat het model goed is gemaakt (in Zwitserland), een saffierglas heeft met antireflectiecoating aan beide zijden en een stijlvolle leren band met vouwsluiting die het horloge comfortabel om de pols sluit.
Voor kleding in de smart-casual-stijl zien dergelijke horloges er enigszins formeel uit, maar ze passen precies bij elk pak. Een bonus is een lichte vintage chic die een bepaalde pit zal toevoegen aan je stijlvolle imago van een moderne zakenman.
Meer Mathey-Tissot-horloges:
