Birmiet is een zeldzame barnsteensoort die wordt gekenmerkt door een goede hardheid, waardoor het net als andere edelstenen kan worden geslepen.
Deze prachtige steen wordt gedolven in Zuidoost-Azië, in Myanmar, dat vroeger Birma heette - vandaar de naam amber. De kleur van het birmiet varieert van lichtgeel tot donkerbruin. In Europa is het bestaan ervan al meer dan twee eeuwen bekend. Maar in Azië wordt het al tweeduizend jaar gebruikt.
Net als andere soorten barnsteen heeft birmiet een enorme leeftijd - wetenschappers neigden aanvankelijk naar 50 miljoen jaar en verklaarden later dat de gevonden monsters minstens 97 miljoen jaar oud waren.
Burmite eigenschappen
De chemische samenstelling van birmiet kan in het algemeen als volgt worden geschreven: ongeveer 80% koolstof, 11,5% waterstof, 8,43% zuurstof en 0,02% zwavel. De hardheid op de schaal van Mohs kan 3 eenheden bereiken. Het laatste punt is een van de meest opmerkelijke eigenschappen, want hierdoor kan bermiet worden gesneden als Dominicaanse blauwe amber, de leider in hardheid onder versteende hars.
Zoals elke barnsteen geleidt ook Birmese barnsteen elektriciteit slecht, maar het is goed geëlektrificeerd.
Een interessant feit: de eigenschap van barnsteen om zaagsel en lichte voorwerpen aan te trekken, als het tegen wol of huid wordt gewreven, werd voor het eerst opgemerkt door de Griekse filosoof Thales van Miletus, en het woord "elektriciteit" zelf komt van het Griekse "elektron" - "barnsteen". " (er is een theorie die van het Latijnse " electricus ", waarvan een van de betekenissen ook "barnsteen" is).
Interessante feiten over Birmese barnsteen
Naast hoge hardheid birmiet staat bekend om meerdere insluitsels van vertegenwoordigers van flora en fauna. Een van de rijkste collecties Birmese barnsteen wordt bewaard in het American Museum of Natural History in New York. Meer dan 3000 soorten insecten: oorwormen, mieren, bidsprinkhanen en plantenfragmenten.
In 2016 werd een unieke ontdekking gedaan: een deel van de gevederde staart van een dinosaurus werd gevonden in een stuk Birmese barnsteen. Dit hielp de aandacht te vestigen op het enorme potentieel van barnsteen als hulpmiddel voor het "in volume" bestuderen van complexe oude organismen en dieren.
Het grootste birmiet bevindt zich in het London Museum of Natural History, het gewicht is 15 kilogram. Er is ook de op een na grootste verzameling barnsteen met "levende" insluitsels - het heeft 1200 items.
Perfect transparante beermite is een zeldzaamheid voor verzamelaars. En, zoals hierboven vermeld, kunnen dergelijke stenen worden gesneden, maar niet elke meester zal dit werk op zich nemen vanwege de hoge complexiteit. De belangrijkste presentatievorm van barnsteen is nog steeds een gepolijste cabochon.
En hoewel birmiet veel harder is dan gewoon barnsteen, vereist het ook zorgvuldige verzorging en reiniging volgens bepaalde regels.
