Antimoniet wordt vaak antimoon genoemd. Vanuit het oogpunt van professionals is dit niet waar, aangezien antimoon slechts het hoofdbestanddeel is van antimoniet, waaruit het wordt geproduceerd. Een andere veel voorkomende naam voor de steen is stibniet. En ook - antimoon glans. Naast antimoon worden in het mineraal deeltjes van andere chemische elementen gevonden: arseen, ijzer, koper, bismut. Zelfs goud, zilver. Antimonietgesteenten zijn echter in de eerste plaats een bron voor het verkrijgen van antimoon.
herkomst
Het mineraal wordt gevormd in de aardkorst als gevolg van hydrothermische processen bij ultralage temperaturen en hoge drukken. Kwarts, cinnaber, chalcedoon, calciet, bariet, fluoriet en pyriet worden samen met het gevonden. Soms wordt de edelsteen gevonden in afzettingen van lood en zink.
In de regel "combineert" het met kwarts en vormt het aderen en lagen. Tijdens oxidatie kan het veranderen in oker met een hoog antimoongehalte. Onder bepaalde omstandigheden verandert het in kermesiet of vormt het zwavel, cinnaber, senarmontiet. De hogedrukreactie van sibiet en zwavel zal leiden tot het verschijnen van antimoniet.
Minerale geschiedenis
De naam komt van het Latijnse antimonium - antimoon.
De geschiedenis van het mineraal is rijk:
- In het oude Egypte werden ze behandeld voor oogaandoeningen en de dames "overwonnen" hun wenkbrauwen en wimpers.
- Middeleeuwse alchemisten, onder leiding van Vasily Valentin, probeerden goud te winnen uit het glinsterende erts.
- Op het einde van de 18e eeuw voegde de chemicus Lavoisier de term antimonium toe aan het mineralogische register.
- De eerste die de eigenschappen ervan in detail beschreef was de Fransman François Bedan, maar stelde voor om het stibine te noemen (1832). Na 13 jaar werd het mineraal echter weer antimoniet.
De term "antimoniet" heeft de filologie verrijkt. De uitdrukking "verdunde antimoon" betekent lang razen: antimoon voor wenkbrauwen werd urenlang met olie ingewreven. Volgens een andere versie spaarden middeleeuwse monniken geen tijd om de mogelijkheden van het anti-moniet te bespreken.
De Franse term betekent 'tegen de monniken'. De abt van een van de kloosters merkte op dat de varkens van de "dochterboerderij" snel dik werden van ertspoeder. En hij besloot de uitgemergelde broeders te 'voeden'. Het gebruik ervan is echter fataal geworden voor de mens.
storting
Industriële afzettingen worden ontwikkeld in verschillende landen: China, Tsjechië, Roemenië, Kazachstan, Kirgizië, Turkije, Thailand, Australië, Zuid-Afrika, Bolivia, Mexico. In Rusland - in Yakutia; nabij Krasnojarsk. Afzettingen zijn te vinden in zandsteenrotsen, kleiachtige en metamorfe leisteen.
De aderen strekken zich uit over tientallen kilometers in de breedte, tot 1000 meter diep. Naast antimoniet-kwartsaders en afzettingen zijn antimoon-kwikafzettingen mogelijk. Een kleine hoeveelheid antimoniet wordt gevonden in goudhoudende en loodzinkmijnen.
De mooiste kristallen en aggregaten vind je in Kirgizië. In de Sovjettijd was de winning van antimoon daar in de eerste plaats. Meer recentelijk kwamen de hoogste standaard edelstenen uit Japan op de markt. Nu is het veld op het eiland Shikoku uitgeput.
Eigenschappen
Alchemisten begonnen in de middeleeuwen over antimoon te praten. Wat dacht je van metal schreef over Antimonium Germaanse Vasily Valentine in 1604. Aan het einde van de 1832e eeuw nam de beroemde Lavoisier Antimoine op in de tabel met chemische elementen. De eerste gedetailleerde beschrijving van de steen onder de naam "stibine" werd in 1845 gemaakt door de Franse mineraloog F. Bedan. Het mineraal kreeg in XNUMX zijn oorspronkelijke naam terug.
Antimonietkristallen zijn langwerpig, prismatisch of zuilvormig met verticale strepen; goed gefacetteerde drussen worden gevonden. Ze kunnen waaierachtige vergroeiingen vormen, of korrelige en vezelachtige aggregaten. Ze onderscheiden zich door een uitstekende decolleté over de lengte, flexibiliteit en ondoorzichtigheid.
De elementaire cellen zijn orthorhombisch. Breuk breuk. Kleur grijs, tinten van staal tot donker lood, metaalglans, blauwachtige tint. Bij verhitting veranderen ze van kleur (eigenschap van bonte tempering).
| Eigendom | beschrijving |
|---|---|
| Formule | Sb2S3 |
| Hardheid | 2 - 2,5 |
| Onzuiverheden | As, Bi, Pb, Fe, Cu, Au, Ag |
| dichtheid | 4,5 - 4,6 g / cm³ |
| Syngonia | orthorhombische |
| Breken | Kreeftachtig |
| Decollete | Helemaal perfect op {010} |
| glans | Metaal |
| doorzichtigheid | Ondoorzichtig |
| Kleur | Loodgrijs |
Chemische hoofdsamenstelling:
- 71,38% Sb
- 28,62% S
Het smelt boven een zwak vuur, kan een vonk slaan (het maakt deel uit van de zwavelkop van lucifers). Laten we oplossen in zoutzuur, na ontbinding vormt waterstofsulfide.
Geleidt geen elektriciteit. Toont diëlektrische en diamagnetische eigenschappen. Verhoogt de elektrische weerstand bij verwarming.
Het is interessant! In de literatuur wordt de mening geuit dat de naam "antimoniet" afkomstig is van de Griekse naam voor de bloem "antemoon", vergelijkbaar met de radiaal stralende verbindingen van kristallen met antimoonglans. Een andere optie: de naam van de steen werd gegeven door de oude naam antimoon - "koning van antimoon". In de XNUMXe eeuw werd antimoon antimoon genoemd.
Сферы применения
- Antimonieterts wordt voornamelijk gebruikt als bron van antimoon. Dit laatste is een bestanddeel van legeringen met antifrictie-eigenschappen, die worden gebruikt voor de vervaardiging van lagers.
- Legeringen van antimoon met zink, tin en lood zijn wijdverbreid. De additieven verhogen de hardheid. Legeringen worden gebruikt bij het "printen van metaal" voor de vervaardiging van lettertypen, in de elektronica-, verf- en lakindustrie, bij de vervaardiging van handvuurwapens.
- Ook voor het vulkaniseren van rubber, het impregneren van stoffen in de textielindustrie, het maken van glas, keramiek. Legeringen zijn onvervangbaar bij de vervaardiging van batterijen, het opwikkelen van elektrische stroomkabels.
- Historische gegevens geven aan dat in de oudheid vaten werden gemaakt van antimoniet. Het tweede gangbare gebruik was cosmetica, namelijk de vervaardiging van wenkbrauwverf en eyeliner. Antimoon is tegenwoordig nog steeds in trek in cosmetica. Moderne eyeliners bevatten dus onder andere deze stof.
Het is interessant! Om antimoon op de huid aan te brengen, werd deze grondig en langdurig geroerd met toevoeging van olie. De uitdrukking "anti-geld kweken" is in de loop van de tijd gevleugeld geworden en betekent praten over iets onbeduidends, afleiden met kleinigheden van een serieus gesprek, of neerbuigend zijn waar het irrationeel is.
Andere bronnen associëren de spraakverstoring met de activiteiten van middeleeuwse alchemisten, die lange tijd ruzie maakten over de geneeskrachtige eigenschappen van antimoniet.
Filologen zullen zeggen dat fraseologische eenheden door de eeuwen heen zijn getransformeerd van de juiste "antinomie" (onoplosbare tegenstelling) in "antimoon", wat een foutieve interpretatie veroorzaakte.
Vanwege de kwetsbaarheid is er geen vraag naar antimoniet in sieraden en is de verwerking ervan onmogelijk. Daarom zijn sieraden met een steen zeldzaam, er worden alleen amuletten gemaakt. Je hoeft een echte steen niet te leren onderscheiden van een nep, want er zijn geen imitaties.
Antimonietmonsters moeten worden beschermd zodat de kristallen niet exfoliëren of afbreken. Er moet aan worden herinnerd dat antimoon een giftige stof is (denk aan de vergiftigde monniken), dus je moet voorzichtig zijn met antimoniet.
Monsters hebben een verschillende waarde, afhankelijk van de kwaliteit, grootte, locatie. Chinese kristallen van antimoniet kunnen dus wel 1.2 euro en 40 euro kosten; Roemeens - van 2 tot 30 euro; superglanzende of vooral naaldvormige Amerikaanse kosten 200 euro. Een amuletbal met een diameter van 6 cm koop je voor 50 euro.
Genezende eigenschappen
Al in het oude Egypte werd antimoniet gezien als een helende steen. Ze werden behandeld voor oogaandoeningen, in het bijzonder stopten ze de tranenvloed en werden ze gebruikt als een profylactisch middel tegen pokkenschade aan de ogen. Er is waargenomen dat het de wimpergroei verbetert. Het werd gebruikt als poeder voor de behandeling van brandwonden. Gestopte neus en baarmoeder bloeden.
Traditionele geneeskunde gelooft dat de edelsteen:
- reinigt de huid, verlicht acne;
- versterkt de zenuwen;
- geneest conjunctivitis;
- herstelt kracht;
- verlicht artritis pijn.
Het wordt niet gebruikt in de moderne officiële geneeskunde.
Magische eigenschappen
De magische steen Antimoniet drukt zijn betekenis uit voor een persoon in al zijn macht. Helderzienden merken de sterke energie van het mineraal op. Er wordt aangenomen dat de edelsteen de zintuigen scherpt en de intuïtie aanzienlijk verbetert.
De unieke compatibiliteit van het mineraal met sodalieten is verrassend in termen van het versterken van de magische vermogens van beide mineralen. De laatste wordt in magie gepositioneerd als het ontwikkelen van bovennatuurlijke vermogens in een persoon.
Antimoniet is een steen van spirituele zelfverbetering. Bevordert de edelsteen in het bereiken van goede doelen, de groei van rijkdom en macht. Het helpt om de juiste beslissingen te nemen in niet-standaard situaties, om de relaties met de buitenwereld te harmoniseren, om je doel te begrijpen.
De steen geeft magische krachten aan mensen met een sterk karakter, eerlijk, onbaatzuchtig. Egoïstisch, bedrieglijk kan ernstige schade toebrengen. Te gevoelig, vatbaar voor invloeden van buitenaf, moeten romantische karakters antimoniet vermijden.
Het is interessant! Uit het Frans vertaalt antimoine zich als: "tegen de monniken." Volgens de legende besloot de abt van het klooster in de XNUMXe eeuw, in de hoop de "fysieke vorm" van de monniken te "verstrakken", antimoon aan hun voedsel toe te voegen, omdat, volgens zijn observaties, het van het antimoonpoeder was dat de kloostervarkens werden dik. De monniken bleken echter niet zo winterhard en stierven nadat ze het "voedingssupplement" hadden geproefd. De legende werd gebruikt door de Tsjechische schrijver Jaroslav Hasek, die een verhaal schreef op basis van de plot.
Wie is geschikt van de sterrenbeelden
("+++" - de steen past perfect, "+" - kan worden gedragen, "-" - absoluut gecontra-indiceerd):
| Sterrenbeeld | Verenigbaarheid |
|---|---|
| Ram | + |
| Stier | + |
| Tweelingen | + |
| Kreeft | - |
| Leeuw | + |
| Maagd | + |
| Weegschaal | - |
| Schorpioen | + |
| Boogschutter | + |
| Steenbok | + |
| Waterman | + |
| Vis | - |
Experts hebben de astrologische eigenschappen van antimoniet lang bestudeerd en kwamen tot de conclusie dat een amulet gemaakt van een oud mineraal geschikt is voor de meeste vertegenwoordigers van de dierenriem. Uitzonderingen zijn Vissen, Kreeft en Weegschaal. Er werd opgemerkt dat bij langdurige communicatie met een steen, hun positieve eigenschappen kunnen worden omgezet in negatieve. Op de andere tekens van de dierenriem werkt antimoniet alleen positief.
