Książę Fulco di Verdura - z tym imieniem kojarzy się najwyższa umiejętność sztuki jubilerskiej. Zajmuje szczególne miejsce w historii biżuterii. Verdura pozostawiła po sobie całą galerię pomysłowych prac, w których oprócz umiejętnie wykonanych arcydzieł zawsze jest pewna doza zaskoczenia, humoru i dziwactwa. W swojej sztuce wykorzystywał nie tylko kamienie i metale szlachetne, ale także zwykłe muszle, kamienie, zbierane przez niego na brzegu morza. Tworzył kwiaty, stworzenia morskie, zwierzęta, czerpiąc piękno z natury. Był bardzo zadowolony, że znalazł na brzegu prostą muszlę, która początkowo była bezwartościowa. Ale ozdabiając go drogocennymi kamieniami, Verdura zamieniła go w dzieło sztuki.
Fulco Santostefano della Cerda, przyszły książę Verdura pochodził z Sycylii, dorastał w okolicach Palermo. Kiedy miał 21 lat, zmarł jego ojciec, pozostawiając mu dziedzictwo na wygodne życie. Czasy Wielkiego Gatsby'ego, początek lat 20., kiedy nie tylko młodzi i młodzi trwonili swoje dziedzictwo, ale także ludzie w dość dojrzałym wieku wydawali fortunę w jeden dzień.
Verdura przeprowadziła się z Wenecji do Paryża, z Paryża do Cannes, wydawała pieniądze na bale. Ale pewnego dnia postanowił wszystko zmienić. Na szczęście wiedział, że ma dar artysty i postanowił zamienić ten dar w działanie. Verdura rozpoczyna pracę jako projektantka tkanin dla Coco Chanel. Zdobycie wysokiej reputacji u Mademoiselle zajęło mu tylko sześć miesięcy. Chanel mianowała go szefem działu biżuterii. I wtedy stworzył dla niej bransoletki z krzyżami maltańskimi. Chanel uwielbiała te bransoletki, ponieważ prawie nigdy się z nimi nie rozstała. Wraz z bransoletkami książę Fulco di Verdura zyskał także sławę utalentowanego jubilera.
Verdura miał arystokratyczny manier w produkcji swoich dzieł. Poczuli nienaganny styl i wyrafinowany gust. W 1934 wyjechał do Ameryki, gdzie pracował jako główny projektant dla Paula Flateau do 1939 roku. Następnie w Nowym Jorku Verdura otworzył własną firmę. Miał wielu przyjaciół. Jego naturalne arystokratyczne maniery i urok, dowcip i erudycja, życzliwość i delikatność - wszystko to przyciągało do niego ludzi.
Kiedy otwierał swój biznes, wielu z nich, starych i dobrych przyjaciół, pomogło w tym i wspierało go moralną i finansową pomocą. Wśród nich byli Cole i Linda Porter, których znał już w latach dwudziestych, mieszkając w Wenecji.
Gdy przekroczył 70 lat, Verdura sprzedał swój biznes wspólnikowi. Od tego czasu osiadł w Londynie, gdzie kontynuował pracę, ale w innej dziedzinie - Verdura malował wykwintne miniatury, pisał wspomnienia, spotykał się z przyjaciółmi. W 1978 roku książę Fulco di Verdura opuścił ten świat w wieku 80 lat.
Książę Fulco di Verdura wskrzesił sztukę wielowarstwowego złocenia emalią, jest właścicielem opracowania motywów w biżuterii za pomocą nici. Wniósł także wkład w branżę modową – stworzył autorską kolekcję spinek do kapeluszy, które wyróżniały się elastycznością. Wtedy kapelusze cieszyły się ogromną popularnością, wiele kobiet nie mogło nawet pozwolić sobie na wyjście bez kapelusza. Przekonał jubilerów do innego traktowania platyny jako materiału cenniejszego niż złoto.
Verdura wykonała również wiele prac restauracyjnych zabytkowej biżuterii. I podszedł do tego z wyczuciem wykwintnego smaku. Szczególnie jasno pokazał swój talent w dziełach sztuki, wykorzystując motywy antyczne. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na jego pracę nad tkaniem metalu i przedstawianiem mitologicznych wątków i obrazów. Prace te mówią o jego głębokiej znajomości historii i tradycji.
Verdura pozostawiła dzieła sztuki, w których wyczuwa się potęgę intelektu, arystokratyczny przepych, bogactwo wyobraźni.
Obecnie właścicielem marki Verdura jest Ward Landrigan. Jest właścicielem projektów biżuterii firmy Verdura. Landrigan wraz z synem Niko wyszukuje na aukcjach biżuterię księcia Fulco di Verdura i kupuje ją od starych klientów. Marka Verdura jest w dobrych rękach. Właścicielkę marki można nazwać godnym spadkobiercą talentu twórczego i piękna stworzonego przez Verdurę. I stara się prowadzić interesy w taki sam sposób jak założyciel domu jubilerskiego, w ten sam dżentelmeński sposób.
