لوئیجی فابریس، استاد چینی که می خواهم به شما خوانندگان عزیز معرفی کنم، در سال 1883 در شمال ایتالیا متولد شد.
دو جنگ از مسیر خلاقیت او عبور کرد که یکی از آنها صدمات جبران ناپذیری به تولید وارد کرد، اما هیچ چیز نمی تواند مانع این هنرمند شود... جنگ ها دنیای زیبا را نابود کردند و لوئیجی فابریس به خلق آثارش از ظریف ترین چینی ها ادامه داد و ادامه داد.
گالری تصاویر Fabris:
شاید تعدادی از این مجسمه ها را دیده باشید. در مقاله ای در مورد چینی Capodimonteاز آنجایی که لوئیجی فابریس در این کارخانه چینی معروف جهانی کار می کرد: تقریباً همزمان با کارخانه چینی امپراتوری روسیه افتتاح شد، حدود 30 سال پس از فاش شدن رازی که چینی ها قرن ها آن را حفظ کرده بودند در میسن.
لوئیجی فابریس کار خود را به عنوان مجسمه ساز آغاز کرد. او چندین پروژه موفق در این مسیر انجام داده است. اما در سال 1912 با دریافت سفارش روکش سرامیکی نمای هتل گرند آئوسونیا و مجارستان در لیدو دی ونزیا، با هنر چینی سازی در کارخانه رافائل پاسارین آشنا شد.
لوئیجی که یک نقاش و مجسمه ساز در مجسمه های چینی بود، توانست هر دو استعداد خود را مجسم کند!
مجسمه ای زیبا، منحصر به فرد و باکلاس، شاهکاری از مجموعه ظروف چینی ایتالیایی Capodimonte Luigi Fabris. این مروارید نام داشت: AL BALCONE.
دو بانوی جوان و پیچیده را در بالکن به تصویر می کشد که با هیجان به کسی یا چیزی نگاه می کنند. نقاشی دستی با لهجه‌های طلایی روی پایه‌ای روکوکو که با گل‌های مجعد حجاری شده ظریف احاطه شده است.
در سال 1916، پس از ویرانی ناشی از جنگ جهانی اول در باسانو دل گراپا (محل تولد و کار لوئیجی)، این هنرمند تصمیم گرفت به میلان نقل مکان کند تا به کاری که دوست داشت ادامه دهد.
در میلان، او به انجام سفارشات - مجسمه ها و نقش برجسته ها ادامه داد، و در همان زمان، توانست تولید چینی خود را باز کند.
تخیل و خلاقیت فابریس بی پایان است و انتخاب دائماً با صحنه های عاشقانه، صحنه هایی از زندگی روزمره، ماسک ها، کاریکاتورها، شخصیت های مردمی، نوازندگان، رقصندگان، شخصیت های تاریخی، شخصیت های Commedia dell'Arte، گروه های تمثیلی و بوکولیس، اشیاء مقدس، حیوانات و گلدان های تزئینی به روز می شود.
نوشته نادر استرینگا (نویسنده کتابهای زیادی در زمینه هنر سرامیک).
- در دهه 1920 او به عنوان رئیس انجمن سرامیک لمباردی انتخاب شد.
- 1929، جایی که شهرت بین المللی به دست آورد.
در سال 1942، بمب های بریتانیایی به کارخانه فابریس اصابت کرد. و جنگ دوم به هنرمند رحم نکرد. لوئیجی فابریس به همراه خانواده از میلان به زادگاهش باسانو دل گراپا بازگشت.
لوئیجی فابریس با کمک پسرانش آنتونیو (مسئول مدیریت)، جیانانتونیو (مسئول مجسمه سازی) و خواهر شوهرش ویتوریا (مسئول نقاشی) هرگز از خلق مدل های جدید دست برنداشت.
این هنرمند در سن 70 سالگی درگذشت. امروزه آثار او را می توان در مجموعه های خصوصی و موزه های سراسر جهان یافت.
