زیورآلات نقره و طلا با میناکاری

در دنیای هنر جواهرات، گرایش محسوسی به تزئین جواهرات طلا و نقره با مینا وجود دارد. محصولات با مینا، که سخاوتمندانه با سنگ های قیمتی پاشیده شده اند، در توری های طلا و نقره، مدت هاست که مورد توجه طرفداران هنر جواهرات بوده است. آنها حتی امروز مورد تحسین قرار می گیرند.

جواهرات با مینا یا همانطور که به آنها جواهرات میناکاری نیز می گویند - گوشواره، سنجاق سینه، آویز، دستبند، انگشتر زیبا و منحصر به فرد است. آنها لباس های شب و کت و شلوار را تزئین می کنند، شما را زیباتر و زیباتر می کنند. با این حال، اکثر ما به این فکر نمی کنیم که مینا جواهرات دقیقاً چیست، چگونه ساخته می شود و آیا با یکدیگر تفاوت دارد؟ اما همه اینها زیبایی محصول، هزینه و دوام آن را تعیین می کند.

جواهرات مینا - تکنیک

میناکاری استفاده از شیشه قابل ذوب روی یک سطح فلزی است. لعاب های مدرن از دی اکسید سیلیکون، اکسید تیتانیوم، انیدرید بوریک، اکسید آلومینیوم، اکسیدهای فلزات قلیایی و قلیایی خاکی، سرب، روی و فلوریدهای مختلف تشکیل شده است.

لعاب نه تنها در ترکیب، بلکه در روش استفاده از پایه فلزی روی سطح نیز متفاوت است. در جواهرات، نقره و طلا اغلب پایه هستند. جواهرات با لعاب های رنگی پوشیده شده اند. آنها می توانند شفاف یا مات باشند. روش ها و فناوری های مختلفی برای استفاده از مینا وجود دارد.

مینای تزئینی. این یکی از زیباترین تکنیک های اجرایی است. روبان ها یا پارتیشن های طلایی یا نقره ای بر اساس الگوی مورد نظر روی سطح پایه لحیم می شوند، سلول هایی تشکیل می شوند که با پودر لعاب پر می شوند. علاوه بر این، در دمای 600-800 درجه، پودر مینا ذوب شده و به شیشه تبدیل می شود.

به جای نوارهای پارتیشن، گاهی از نخ فیلیگران استفاده می شود. خود مینا زیباست و بعد توری طلایی یا نقره ای وجود دارد.

مینای شامپلو. با یک برش مخصوص، طبق نقشه، ذرات فلزی از پایه جدا می شوند و فرورفتگی هایی به دست می آید که با یک ترکیب مینا پر شده است. این یکی از قدیمی ترین فناوری ها است. مینای شامپلو را می توان روی پایه فلزی ساخت که در ابتدا مطابق با الگوی انتخاب شده حکاکی یا تراش می شود. در جواهرات صحنه و لباس، از جاهای خالی مهر شده یا خالی های ساخته شده توسط ریخته گری استفاده می شود.

تکنیک پوشش هنری مینا یا مینا. این یک نقاشی مینا رنگی است. در اینجا هیچ پارتیشن یا فرورفتگی وجود ندارد. مینا به صورت لایه لایه روی محصول اعمال می شود و تا زمانی که طرح طراحی شده توسط طراح تکمیل شود، شلیک می شود. در این تکنیک است که استادان صنایع دستی مینای روستوف بزرگ و همچنین برند اتریشی فری ویل کار می کنند.

فینیفت نام قدیمی روسی مینا است که از یونانی "finiftis" به معنای براق است و کلمه مینا از فرانسوی (ایمیل) گرفته شده است. هنر تزئین با مینا در اوایل قرن دهم از بیزانس به روسیه آمد و در قرن های 10 و 16 به کمال رسید. در آن روزها، همه انواع میناهای هنری "فینیفت" نامیده می شدند و تنها در قرن نوزدهم "فینیفت" با اصطلاح جدیدی - "مینا" جایگزین شد.

نقاشی برازنده مینای روستوف به خوبی با فیلیگران خوب هماهنگ می شود. و فیلیگر (فیلیگر) یکی از قدیمی ترین انواع پردازش هنری نخ فلز یا فلز است. اصطلاح فیلیگر از دو کلمه لاتین phylum به معنی نخ و granum به معنای دانه گرفته شده است. لغت فیلیگر به معنای پیچاندن یا پیچاندن است. بنابراین، سیم پیچ خورده (رشته) با توپ های کوچک تکمیل می شود که محصول مینا را ظریف تر، توری می کند.

میناهای گیلوش جالب هستند. گیلوش عبارت است از اعمال یک نقش حکاکی نازک بر روی سطح پایه محصول، عمدتاً خطوط هندسی. در جواهرات مدرن از تاسیسات مخصوص با درام چرخان و کاتر (گیلوش) استفاده می شود.

مینای این تکنیک در قرن 18 در فرانسه سرچشمه گرفت و همه چیز بسیار دشوارتر بود، با این حال، چه محصولات شگفت انگیز آن زمان ما را تا به امروز شگفت زده و خوشحال می کند. در روسیه، مینای گیلوش برای تزئین جواهرات گرانبها در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم مورد استفاده قرار گرفت و با نام فابرژ مرتبط است. وسایل میز مخصوصاً لوکس بودند.

در تکنیک مینای گیلوش فقط از لعاب های شفاف با رنگ های متنوع استفاده می شود. به لطف این است که پس زمینه فلزی با الگوی اعمال شده روی آن از زیر مینا می درخشد. میناهای گیلوش در جواهرات امروزه عمدتاً بر روی طلا یا نقره ساخته می شوند.

مینای شیشه ای رنگی - این یک نوع مینای کلوزونی است اما بدون پایه فلزی. این تکنیک نام خود را از شباهت آن به شیشه های رنگی گرفته است. لعاب رنگی شفاف در لانه پارتیشن های فلزی قرار دارد و شبیه شیشه های رنگی رنگی است.

پارتیشن های فلزی از سیم پیچ خورده طلا، نقره یا مس ساخته می شوند. تزئینات روباز باعث زیبایی فوق العاده این محصول شده است. تولید مینای شیشه ای رنگی دشواری های خاص خود را دارد - محصول نه یک بار، بلکه پس از هر بار استفاده از لایه بعدی مینا پخته می شود.

مینای بذری با پاشیدن پودرهای لعاب های چند رنگ روی پایه شابلون انجام می شود، جایی که هر لایه با چسب ثابت می شود.

تثبیت مینای دندان به روش های مختلفی صورت می گیرد که به آنها گرم و سرد می گویند.

لعاب داغ

مینای داغ برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته است، اگرچه زمان برترین آن است. میناهای داغ مدرن مورد علاقه مطلق در جواهرات مینا هستند. مینا در کوره های صدا خفه کن به طور محکم به فلز پخته می شود، جایی که دما به 600-800 درجه می رسد. سپس محصول خنک، تمیز و جلا می شود. به نظر می رسد بسیار ساده است. در واقع، همه چیز بسیار پیچیده تر است.

پودر لعاب با آب رقیق می شود تا به یک توده خامه ای تبدیل شود، سپس به قسمت های مربوطه محصول اعمال می شود. پس از آن، قبل از شروع به پختن در فر، خشک کردن آن ضروری است تا حباب های هوای ترکیده از بین بروند، در غیر این صورت صافی پوشش لعاب را از بین می برند.

در هنگام پخت، پودر لعاب به یک لایه زجاجیه ذوب می شود و بسته به نوع مینا، شفاف یا مات (ناشنوا) می شود. اما این همه ماجرا نیست. پس از سفت شدن، محصول آسیاب شده و مجدداً در کوره پخته می شود، بنابراین سطحی کاملاً صاف به دست می آید.

اگر مینای موجود در دکوراسیون چند رنگ و کلوزونی است، لازم است ترتیب دقیق زدن و پختن پودر مینا را رعایت کنید. و نظم با مقاومت حرارتی مینا برقرار می شود. مقاوم ترین لعاب را ابتدا اعمال می کنند و برای پخت قرار می دهند، سپس مینای مقاوم در برابر حرارت کمتری اعمال می شود و محصول دوباره به کوره فرستاده می شود، اما در دمای پایین تر. و غیره. مقاوم ترین آنها در برابر حرارت مینای سفید، سپس صورتی، آبی، سبز، سیاه و در نهایت قرمز است.

مینا باید به طور یکنواخت ریخته شود تا سطح محصول بدون عیب باشد. بر اساس ویژگی های ترکیب، محصول را می توان از 5 تا 100 بار شلیک کرد. و در عین حال استاد درجه حرارت و زمان شلیک را بر اساس تجربه و شهود خود تنظیم می کند. و این همان چیزی است که خلاقیت های منحصر به فردی را ایجاد می کند که خود استاد گاهی اوقات قادر به تکرار آن در نسخه دوم نیست. موافق باشید که آسان نیست.

لعاب سرد

مینای سرد دو جزئی، حرارتی و نوری است.

مینای سرد دو جزئی به سادگی روی محصول ریخته می شود. مینای مایع با یک کاتالیزور به نسبت های خاصی مخلوط می شود، خمیر خامه ای تشکیل می شود که با استفاده از ابزار مخصوص روی سطح فلز اعمال می شود.

پس از استفاده، مینای دندان در دمای اتاق حدود 48 ساعت و در دمای 70 درجه - به مدت 20 ساعت سخت می شود. محصولات مشابه پوشش های سرامیکی هستند. در این تکنیک استاد می تواند لعاب های مختلف را با هم مخلوط کرده و رنگ ها و سایه های متفاوتی به دست آورد.

گرما درمان مینای سرد تا حدودی شبیه گرم است، اما در دمای 160 درجه ذوب می شود. این لعاب در مقایسه با لعاب داغ صیقلی نیست وگرنه آثار مات روی آن باقی می ماند و استحکام بسیار کمتری دارد. با کمی فشار روی مینای دندان با ناخن، آویزان می شود.

مینای سرد نورگیر. تکنیک ساخت این مینا شبیه به نصب پرکننده های دندان است. ترکیب لعاب اعمال شده روی سطح محصول با یک لامپ ماوراء بنفش تابش می شود و به همین دلیل سخت می شود. با استفاده از این تکنیک خاص، جواهرسازان می توانند تراشه ها را در جواهرات مینا پر کنند. لعاب سرد لایت کیور از نظر سختی بین لعاب های گرم و سرد قرار می گیرد.

در میناکاری سرد، تکنیکی وجود دارد که در آن، مینای دندان هنگام اعمال، به صورت طرح‌های رنگی مانند بنزین روی آب یا مانند گدازه‌های آتشفشانی پخش می‌شود. به نظر می رسد که آنها دقت را رعایت نمی کنند، اما به زیبایی ظاهر می شود.

باید اضافه کرد که مینای گرم گرانتر از سرد است.

چگونه مینای گرم گرانتر را از سرد تشخیص دهیم؟ لعاب سرد نرمتر از گرم است. در محصولات با مینای سرد، بی نظمی ها قابل مشاهده است، زیرا نمی توان آن را جلا داد. بنابراین، مینای گرم همیشه براق به نظر می رسد، با سطح صیقلی صاف.

با این حال، لعاب سرد خالی از لطف نیست. آنها از نظر عملکرد پلاستیکی و بی تکلف هستند، انجام آنها آسان است، عملاً به تجهیزات خاصی نیاز ندارند و سطح محصولات نیازی به آماده سازی خاصی ندارد. لعاب سرد روی هر آلیاژی گذاشته می شود.

جواهرات مینا - نحوه مراقبت، پوشیدن و محافظت

مینا در اصل شیشه ای است. از این رو خواص آن است. مینا را می توان جلا داد، تمیز کرد، اما با پوشیدن فعال و حتی نادرست، تراشه ها اجتناب ناپذیر است. مینای دندان به تنش های مکانیکی حساس است. حلقه ها بیشتر در معرض خطر هستند. همانطور که قبلا ذکر شد، جواهرساز می تواند تراشه را مهر و موم کند. اما بهتر است زیورآلات خود را به خصوص روی سطوح سخت نیندازید تا سلامت گیره ها را زیر نظر بگیرید.

چگونه درخشندگی اصلی رنگ های مینا را حفظ کنیم؟

جواهرات دارای مینای دندان باید از نور مستقیم خورشید و دمای شدید محافظت شوند. آنها را در ساحل، حمام یا سونا نپوشید. پوشش مینا ممکن است محو شود و ترک بخورد.

اجازه ندهید مینای دندان با مواد شوینده، پودر، اسید، مواد قلیایی و کلر تماس پیدا کند. آسیب مینای دندان نیز می تواند در اثر تعامل با مواد آرایشی و آب دریا رخ دهد.

محصولات دارای لعاب باید در آب خنک و با افزودن مقدار کمی آمونیاک شسته شوند. می توانید مینای دندان را با یک برس نرم و پودر دندان تمیز کنید، سپس با آب تمیز بشویید و با یک پارچه نرم پاک کنید. با این حال، فراموش نکنید که بهترین تمیز کردن زیورآلات مینا ممکن است تمیز کردن در یک کارگاه طلا و جواهر باشد.

و آخرین. جواهرات میناکاری توصیه می شود که جدا از سایر محصولات حتی گرانبها نگهداری شوند تا سطح آنها با سایر محصولات تماس نداشته باشد. شاید گوشواره‌ها یا سنجاق‌های مادربزرگتان با گل‌های آبی روشن روی زمینه‌ی سفید که با فیلیگر تزئین شده‌اند، در جعبه‌های جواهرات شما نگهداری شده باشد. باور کنید قیمت ندارند، اینها شاهکار هستند.