یکی از اجزای جدایی ناپذیر صفحه ساعت مچی که وقتی برای اولین بار به آن نگاه می کنیم، عقربه ها هستند. آنها هستند که زمان را به ما نشان می دهند، یعنی به کارکرد اصلی این اکسسوری بی شک زیبا و شکیل پی می برند. آنها علاوه بر هدف عملی خود، مدتهاست که در مرکز توجه طراحان قرار گرفته اند. امروز ما در مورد انواع اصلی شکل های فلش به شما خواهیم گفت.
دوفین: پیکان پهن و گوه ای شکل
یک پیکان ظریف و ظریف، آرام اما چشم نواز. با هندسه لاکونیک و لبه های کاملاً صاف مشخص می شود. پهن در پایه، فلش به تدریج به یک نقطه نازک باریک می شود؛ در جهت مخالف از مرکز، همان شکل را دارد. اغلب در امتداد وسط با یک لبه رو به افزایش تقسیم می شود که به نظر می رسد سطوح جانبی فلش به سمت پایین می چرخد. با توجه به اینکه دو صورت همیشه به طور متفاوتی به سمت نور می چرخند، این توهم ایجاد می شود که به رنگ های مختلف رنگ آمیزی شده اند.
دست های نوع دوفین در مدل های کلاسیک دیده می شود. آنها در ساعت های بسیار نازک عالی به نظر می رسند و ظاهری غیرعادی به صفحه مینیمالیستی می بخشند. آنها همچنین در مدل هایی با پیچیدگی های طراحی هماهنگ هستند و به طور ایده آل با "راه آهن" و آجرهای نشانگر اعمال شده ترکیب می شوند.
باتون: فلش باریک بلند
نام این نوع پیکان از کلمه فرانسوی "club" یا در ترجمه دیگری "bar" گرفته شده است. در واقع، این فلش مستقیم نازک با انتهای صاف شبیه یک چوب معمولی است و به هر حال، این نام برای نشانگرهای اعمال شده روی ساعت هایی است که شبیه آجرهای کوچک هستند.
ظریف، باریک مانند یک رشته، برای ما به عنوان دست دوم یا اشاره گر روی صفحه های اضافی آشناست. او بدون منحرف کردن تمام توجهات به خود، گذر زمان را به دقت به ما نشان می دهد. باتون مهمان مکرر "کت و شلوارهای" پیچیده در نقش عقربه های زمان اصلی است؛ در این مورد، آنها بدون ثانیه انجام می دهند و فرصتی را برای تحسین لاکونیسم شماره گیری باقی می گذارند.
آلفا: فلش باریک و مخروطی
یکی دیگر از کلاسیک های ساعت سازی عقربه آلفا است. بلافاصله می توان آن را با دوفین اشتباه گرفت، اما اگر دقت کنید، مشخص می شود که در پایه باریک است. این می تواند یک خط مستقیم به طول یک میلی متر یا یک نوار در حال گسترش باشد و سپس عرض آن به یک سوزن نازک کاهش می یابد. معمولاً چنین فلشی هواپیما در جهت مخالف ندارد. الگوی پیکان نام آن را می دهد؛ حرف اول الفبای یونانی زمان را به ما می گوید. آلفا را می توان هم در مدل های کلاسیک و هم در مدل های معمولی یافت.
شمشیر: پیکان xiphoid
یکی از محبوب ترین انواع عقربه در ساعت های ورزشی، نظامی و غیر رسمی. به مچ دست خود نگاهی بیندازید: می توانید با خیال راحت سه تا چهار شرط بندی کنید که ساعت شما یکسان است. این نام برای خود صحبت می کند؛ شمشیر ترجمه شده از انگلیسی به معنای "شمشیر" است. و فلش شبیه شمشیر گنج افسانه است. هیچ استاندارد واحدی برای آنها وجود ندارد ، اما نکته اصلی این است که فلش ، نه چندان باریک در پایه ، تقریباً تا انتها گسترش می یابد و سپس دوباره باریک می شود و یک مثلث در نوک می کشد.
بسته به هدف عقربه و طراحی کلی ساعت، لبه پایینی مثلث را می توان در مکان های مختلفی قرار داد، اما همیشه در نیمه دوم طول. دست‌های شمشیری شکل با پوششی درخشان به نظر می‌رسند، زیرا سطح آن بزرگ است و در تاریکی از دور قابل مشاهده است.
Breguet: دست های نوک سیب
شکل معروفی که توسط ساعت ساز نه چندان معروف، نابغه آبراهام-لوئیس برگه در سال 1783 اختراع شد، به سرعت محبوبیت یافت. حالا صنعتگران سیب‌های Breguet را روی هر صفحه‌ای می‌چسبانند. اگر یک ساعت گران قیمت را تصور کنید، احتمالاً پس از فکر طلا، دومین ارتباط آن خواهد بود. در سرتاسر نازک قورباغه یک سیب اسکلت شده با یک نقطه/دمبرگ در بالای سر قرار می گیرد. تغییرات زیادی در مورد این موضوع وجود دارد، اما این گزینه کلاسیک در نظر گرفته می شود، به خصوص در فولاد آبی.
اسکلت: فلش تقریبا شفاف با طرح کلی
ساعت سازان برای تأکید بر سبکی و هوای اسکلت ها، جایی که تمرکز بر نمای حرکت زیبا است، هسته دست را برداشته و تنها یک قاب نازک باقی می گذارد. چنین فلش ها می توانند کاملاً از هر شکل و اندازه باشند، نکته اصلی تکمیل صحیح طرح کلی است. اگر در اینجا از یک انباشته نور استفاده می شود، فقط در نوک آن قرار دارد و به ندرت کل فلش را پوشش می دهد.
