ساعت‌ها یکی از محبوب‌ترین هدایا بوده و هستند، همچنان با کمال میل به آنها داده می‌شود و همانطور که می‌گویند همه سنین تسلیم اهداکننده و اهداکننده هستند - خوشبختانه انتخاب عالی و بسیار متنوع است. البته ما در اینجا در مورد هدایا منحصراً در چارچوب روابط خانوادگی یا عاشقانه صحبت می کنیم. دفعه بعد، هدایای ساعت را با یک جزء عاشقانه بگذاریم. بیایید روی آنهایی تمرکز کنیم که توسط پدران + مادران و فرزندان، نوه ها و نوه ها به عنوان هدیه داده و دریافت می شود.
دلیل محبوبیت مداوم ساعت ها به عنوان هدیه به عزیزان در ماهیت آنها نهفته است - آنها به عنوان ابزاری برای تعیین زمان (در هدف اصلی خود) به طور محکم گذشته را با آینده از طریق تار و پود زمان حال پیوند می دهند و تضمین می کنند تداوم و انتقال ایده ها در مورد ارزش ها از نسلی به نسل دیگر، و از جمله، آموزش (به طور ایده آل) نگرش دقیق نه تنها به اقلام ارزشمند، بلکه به طور کلی به جهان.
بیایید یکی از برجسته ترین شخصیت های سیاسی قرن گذشته، وینستون چرچیل، یا بهتر است بگوییم، ساعت او را به یاد بیاوریم. در دهه 1890، زمانی که وینستون هنوز جوان بود، یک ساعت جیبی Breguet را از پدرش هدیه گرفت. نخست وزیر معروف بریتانیا به شلغم لقب خود را داده بود، این ساعت را دائماً بر روی یک زنجیر طلایی در جیب جلیقه خود می پوشید و داستان های زیادی توسط زندگی نامه نویسان نوشته شده است که در آنها این ساعت آخرین مکان را ندارد.
امروزه، Breguet جیبی چرچیل در وضعیت کار عالی قرار دارد و متعلق به نوه وینستون چرچیل، راندولف است. همکاران من بیش از یک بار شرح مفصلی از این ساعت معروف ارائه کردند، بنابراین ما فقط به وجود یک جعبه طلای گرد در انتهای زنجیره اشاره می کنیم که در آن نخست وزیر چندین "طلسم" را نگه داشته است: V، یعنی پیروزی، پیروزی؛ وینستون یک مجسمه کوچک از سر ناپلئون بناپارت (ساخته شده از نقره) امپراتور را بسیار تحسین کرد. و دو قلب طلا، هدایایی از همسرش کلمنتاین در روز عروسی آنها در سپتامبر 1908 و در 90 سالگی چرچیل، کمتر از دو ماه قبل از مرگ او.
تبلیغ معروف ساعت‌ها که "شما مالک آن نیستید، بلکه آنها را فقط برای انتقال به نسل جدید نگه دارید" کاملاً منعکس کننده نگرش سنتی به موضوع است - چیزی ارزشمند، اصلاً دور ریختنی و تا حدی ابدی. اما دادن یک ساعت به نسل جدید رایگان نیست - وودی آلن و او را به یاد بیاورید: «من به ساعت جیبی طلایی خود بسیار افتخار می کنم. پدربزرگم در بستر مرگ این ساعت را به من فروخت. چنین رویکردی، چه شوخی باشد چه حقیقت، کاملاً مطابق با روحیه خانواده آلن است، موافقید؟
ایده ها در مورد ارزش ها در خانواده های مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است. به عنوان مثال، زوج "ستاره"، کاردی بی و افست، رپرهای آمریکایی، سال گذشته به دختر خود کولتورا یک ساعت ریچارد میل برای تولد او دادند، قیمت (تقریبا) بیش از یک چهارم میلیون دلار آمریکا. پس شما می گویید چرا پول دیگران را حساب کنید؟ ما حتی فکر نمی کنیم، فقط دخترمان 3 ساله شد. این عشق است، چگونه اینقدر توجه نکنیم!
اگرچه شاید این زوج از نظر قدرت احساسات والدین به نیکی میناژ نرسند - پسرش در سن 3 ماهگی در ساعت Patek Philippe Nautilus روشن شد ، این یک کپی کاملاً با الماس است ، قیمت همانطور که می گویند "در صورت درخواست". پدر چرچیل، می بینید، پسرش را آنقدر دوست نداشت - فقط فکر کنید، برگیت...
به کنار شوخی، بیایید به افراد جدی و ارزش های قابل درک برگردیم. چند سال پیش، یادداشتی در مورد ساعت های نظامی منتشر کردم که به دستور سازمان امداد جنگ روسیه در ایالات متحده آمریکا برای نیروهای شوروی تولید می شد. این صندوق در ژوئیه 1941 (قبل از ورود ایالات متحده به جنگ) ایجاد شد و در ماه سپتامبر به طور رسمی به ثبت رسید، مأموریت آن تأمین هر چیزی که ممکن است و لازم است از طریق کمک های مالی خصوصی برای سربازان شوروی برای کمک به مبارزه با نازی ها بود.
امداد جنگ روسیه یک دسته ساعت از تولید کنندگان معروف آمریکایی - الگین، والتهام و همیلتون سفارش داد، در پشت ساعت حک شده بود: "به مردم قهرمان اتحاد جماهیر شوروی - Roshen War Relief USA". یک شگفتی خوشایند پاسخ یکی از خوانندگان به این نشریه بود که گفت که خانواده او ساعت هایی با چنین "علامت های شناسایی" نگه می دارند و او آماده است تا داستان آنها را به اشتراک بگذارد. یادم نیست چرا، اما تماس ما بیشتر انجام نشد، که اکنون بسیار متأسفم - زمان ما را بیشتر و بیشتر از رویدادهای تاریخی دور می کند، شرکت کنندگان و حتی وارثان آنها روز به روز غیرقابل دسترس می شوند و در واقع، احتمالا چیزی برای گفتن وجود داشت ...
اتفاقاً در میان دوستان نزدیک من، تعداد کمی از ساعت‌هایی که از پدربزرگ و مادربزرگشان به ارث برده‌اند و منشأ «نظامی» دارند، نگهداری می‌کنند. یعنی مثل یک جام ضربه می زنند. من IWC های زنانه را در جعبه های طلایی با اعداد پاک شده دیدم، یک جایزه جنگ جهانی دوم، با Tavannes نقره ای از اول روبرو شدم ... چه کسی آنها را پوشید؟ چه کسی می تواند از نسل جدید دریافت کند؟
البته، همیشه جالب است که بفهمیم نمایندگان عصر دیجیتال چگونه با ساعت‌ها به عنوان هدیه رفتار می‌کنند، نه حتی هزاره‌ها، اما چه کسی جوان‌تر است. اگر هر یک از شما این وبلاگ را می خوانید، افکار خود را به اشتراک بگذارید - ساعت های مکانیکی به عنوان هدیه از نسلی به نسل دیگر - آیا مرتبط است؟ آیا ارزش دارد؟ آیا "سبک منحصر به فرد" منتقل می شود؟
