نه، امروز ارزش هنری آثار آنوره دو بالزاک را تحلیل نخواهیم کرد، اگرچه صحنه های زیادی از این مجموعه می تواند موضوع گناه آلود گفتگوی ما را تزئین کند.
ساعت‌ها که مظهر باطل می‌شوند، به خواست مالک، راهی گناه می‌شوند. اما ساعت‌هایی هم هستند که سازندگانشان کمتر از مشتریانشان گناه کبیره دارند. و چه گناهی! بله، ما در مورد شهوت صحبت می کنیم، جستجوی پنهان برای لذت های نفسانی. برای یک فرد، این کوتاه ترین مسیر به دنیای زیرین در نظر گرفته می شد، اما ساعت سازان این را راهی برای "آزادسازی تخیل هنری" می دانستند.
خوب، بسیار خوب، وقتی صفحه ساعت برهنه کلاسیک را در چشمان اجرای بسیار هنرمندانه نشان می دهد، اما وقتی فلاتیو، انواع نوازش های متقابل، لواط، انبوهی از پاها، سینه ها و باسن ها به طور اتفاقی در معرض مچ های شل قرار می گیرند، چیزی لازم است در مورد آن انجام شود. یا شاید هم نه - فقط از این طریق صاحب شهوانی و پورن کرونومتریک به شما نشان می دهد که از صحبت کردن بدش نمی آید.
به هر حال، عبارت انگلیسی "تکه های مکالمه" - "ساعت برای گفتگو" - فقط به این ویژگی این آثار هنر ساعت سازی اشاره دارد: حذف سفتی طرفین و باز کردن زبان آنها. برای تبادل جوک و داستان از زندگی "یک دوست / آشنا" آماده شوید و این بستگی به شما دارد که کجا و چگونه می خواهید ارتباط را ادامه دهید.
ساعت‌هایی که در قرن هجدهم معرفی شدند، پاسخی به شیفتگی گسترده نخبگان اروپایی به شهوانی هنری بودند. مجهز به مکانیسم هایی که در فواصل معین یا با فشار دادن یک دکمه به حرکت در می آیند، چنین ساعت های جیبی با یک دقیقه تمرین، مینی تئاترهایی بودند که روی صحنه های شماره گیری آنها چهره های تقریباً زنده ژاکمارت اجرا می کردند. با اتصال به سیستم چرخ، آنها حرکت کردند تا فنر اصلی تمام شود.
در ساده‌ترین «ساعت‌های پورن»، لذت‌های گناه‌آلود با لاک یا مینا روی صفحه‌ها یا روی جلد نقاشی می‌شد، در پیچیده‌ترین، نمایش‌های مکانیکی واقعی اجرا می‌شد. از آنجایی که عقاید اخلاقی تبلیغات جنبه های صمیمی زندگی را ممنوع می کرد، هنرمندان از جلدهای قابل تعویض یا صفحه دوبل استفاده می کردند. در آغاز قرن نوزدهم، کلیسا تولید و فروش چنین ساعت هایی را ممنوع کرد. روحانیون نه تنها به دلایل اخلاقی آنها را شکار کردند، بلکه به این دلیل که قهرمانان صحنه های تند اغلب راهبان و راهبه های شاد بودند.
کرونومترهایی با طبیعت برهنه نیز توسط ژاندارم ها مصادره و در محل توقیف منهدم شد تا هیچ کس دیگری نتواند به طور تصادفی موارد ناپسند را ببیند. نمونه‌هایی که به‌ویژه ماهرانه اجرا شده‌اند و از نظر ساختاری پیچیده هستند، اغلب موفق می‌شوند از اجرا اجتناب کنند و با خیال راحت در زمان‌های سخت در مجموعه‌های خصوصی زنده بمانند. اشتیاق به جمع آوری ساعت های "بی شرف" در بسیاری از افراد مشهور ذاتی است، از جمله، هنری فورد، و از خواننده زنده التون جان ...
با گذشت زمان، شهوانی زمانی از جیب به مچ دست منتقل شد و سپس به نوعی محو شد. اخیراً با داستانی بیهوده در مورد ساعت 1950 Cuervo y Sobrinos برخورد کردم که به حراج گذاشته شد، اما تا اوایل دهه 1990 بود که Blancpain و Gerald Genta واقعاً علاقه خود را به این ژانر ساعت سازی فراموش شده زنده کردند. تولیدکنندگان دیگر نیز از این روند پیروی کردند و امروزه ساعت‌های وابسته به عشق شهوانی در مجموعه بسیاری از کارخانه‌های تاثیرگذار قرار دارند، اگرچه تعداد کمی آشکارا در مورد آن صحبت می‌کنند.
اما برخی خجالتی نیستند: Ulysse Nardin را به یاد بیاورید، از جمله مجموعه کلاسیک 2019، که روی صفحه 10 مدل از آنها نقاشی های استاد ایتالیایی تصویرسازی اروتیک، Milo Manara، منتقل شده است. و کارگاه ژنو سون اندرسن (یکی از بنیانگذاران آکادمی ساعت سازان مستقل AHCI) سالانه چندین نسخه با طرح های بیهوده روی صفحه ها منتشر می کند.
اندرسن در بین طرفداران کرنومتری بالا به عنوان یک حرفه ای عالی با حس شوخ طبعی شناخته می شود. ساعت های او توسط شخصیت های مشخصه متحرک هستند و تعداد آنها همیشه به دو نفر محدود نمی شود. برندهای مختلف لحظات شور و اشتیاق را به روش‌های مختلف به تصویر می‌کشند: برای همان اندرسن، تصویر با حرکات گسترده، تقریباً عجیب و غریب، بدون تأکید بر نکات ظریف و جزئیات اعمال می‌شود، در حالی که شخصی، برعکس، همه چیزهای کوچک ظریف را با مینا یا مینا می‌نویسد. یک حکاکی
ساخت ساعت های وابسته به عشق شهوانی همیشه سفری به کشور تصاویر عجیب و غریب و تلاشی برای برآوردن خواسته های نه چندان عجیب و غریب مشتریانی است که اغلب می خواهند خود را در یکی از قهرمانان شهوانی ببینند. به هر حال، چنین درخواست هایی در رویه مدرن خانه های ساعت غیرعادی نیست.
ما در جامعه ای نمایشگاه گرا زندگی می کنیم. بازی های وابسته به عشق شهوانی شخصیت های ساختگی بر روی ساعت های عتیقه به تصویر کشیده شد. امروزه بسیاری زندگی شخصی خود را به نمایش گذاشته اند. در این راستا عکس مستهجن روی بازو همان بند انگشتی روی باسن است. آنها به شما اجازه می دهند آنچه را که باید در بیشتر موارد پنهان بماند نشان دهید.
اما یک دانش منحصر به فرد در شهوانی زمان سنجی نهفته است. ساعت‌های ثابت عتیقه اغلب مجهز به خودکارهای متحرکی بودند که حرکات ساده‌شان را با صدایی ملودیک انجام می‌دادند. بر این اساس، در رابطه با ساعت های جیبی، این خودکارها باید تا حد امکان کاهش یافته و با عملکرد حرکات مشخصه سازگار شوند.
کنده کاری مجسمه های مینیاتوری، تزئین آنها با حکاکی و مینا فقط در دسترس صنعتگران منتخب بود. ساعت‌های شهوانی جوهره و جوهر سنت‌های ساعت‌سازی هستند، اما در عین حال یک ماهیت بسیار خاص و حاشیه‌ای هستند که برای دایره‌ای نسبتاً باریک از عاشقان و کلکسیونرها جالب است.
در این زمینه آیا ساعت باید بدون تغییر و متعارف بماند و تابع روند روزگار نباشد؟ شاید، اما به نظر می رسد تولید کنندگان مدرن با این بیانیه موافق نیستند، زیرا آنها مایل به آزمایش موضوعات "لغزنده" هستند. امروزه، شهوانی روز به روز عمیق‌تر در زندگی عمومی جای می‌گیرد و شرکت‌های ساعت باید خود را با این تغییرات وفق دهند تا خسته‌کننده نشوند. پس از همه، اجراهای پورنو را می توان در اینترنت مشاهده کرد، اما سعی کنید این را در مقیاس شماره گیری ایجاد کنید - ارزش زیادی دارد.
