برای طعم و رنگ، سالهاست که تکرار می کنیم، رفیق نیست. این نسخه محبوب عبارت محبوب de gustibus non est disputandum که در اصل آن به "رنگ" اشاره نشده است، اما در طول سال ها حوزه نفوذ خود را بر دنیای رنگ ها و درک ما از آنها گسترش داده است. اما دنیای دوستداران مکانیک ساعت خوب است زیرا طیف گسترده ای از افراد را متحد می کند، جامعه ما در بیشتر موارد زبان مشترکی پیدا می کند و دعوا نمی کند.
به این صورت است که ما معمولاً در مورد محبوبیت این یا آن رنگ صفحه به توافق می رسیم، سایه های طراحی کیس و تنظیم لحن، کل جهت ها را تشکیل می دهند. به نظر شما بلند است؟ اصلا. سری‌های محدود اخیر ساعت‌های برندهای مختلف که با اصرار اعضای باشگاه‌های ساعت (فروم‌ها و غیره) و خریداران عادی به طور همزمان منتشر شده‌اند، به وضوح نشان می‌دهند که vox populi قوی‌تر از همیشه است. نگاه کنید، به محض اینکه مقداری از صفحه، محبوبیت خود را اعلام کرد (بخوانید - موفقیت تجاری)، مارک های A تا Z فوراً از آن استفاده می کنند.
ما امروز پدیده یک صفحه آبی قاب شده توسط یک جعبه فولادی را تجزیه و تحلیل نخواهیم کرد، موضوع بسیار گسترده است، در عوض ما به ... ماهیگیری خواهیم رفت! افراد آگاه بلافاصله متوجه شدند که ما به ماهی قزل آلا می رویم. معروف ترین نمایندگان این خانواده عبارتند از: ماهی قزل آلا، ماهی قزل آلا صورتی، ماهی قزل آلا، نلما، ماهی سالمون جورابی، ماهی قزل آلا کوهو، ماهی قزل آلا شینوک، قزل آلا، ماهی سفید، امول، چار، خاکستری، تایمن و لنوک، ببخشید اگر کسی را فراموش کردم.
اخیراً، به نظر می‌رسد که تقاضا برای ساعت‌هایی با صفحه صورتی ("سالمون") به سطح جدیدی رسیده است: یافتن ساعت‌های قدیمی به طور فزاینده‌ای دشوار می‌شود و ساعت‌های مدرن هم از برندهای بزرگ و هم از تولیدکنندگان مستقل کوچک همیشه این رنگ را به رخ می‌کشند. اما در کاتالوگ ها بیشتر از قفسه ها.
به نظر من، محبوبیت باورنکردنی صفحه ماهی‌رنگ را می‌توان به سادگی توضیح داد، حتی اگر چندین دهه سابقه ساعت‌سازی از آن پشتیبانی کند.
اولا، مدل هایی با این گزینه طراحی بسیار نادر هستند. و این در حالی است که در اواسط قرن گذشته ، صورتی قبلاً نوعی "رونق" را تجربه می کرد. در دهه 1950، طراحی کیف، فرم ساعت های مارک های مختلف به یک مخرج مشترک رسید، تنوع زیادی که اکنون شاهد آن هستیم وجود نداشت و برای مقایسه مطلوب با رقبا، مارک ها سعی کردند صفحه خود را زیبا کنند. صورتی سالمون خیلی زودتر، در دوره هنر دکو استفاده می‌شد، اما با نزدیک شدن به اواسط قرن بیستم، متوجه اهمیت روزافزون «نوآوری» در صفحه‌ها می‌شویم.
رنگ ماهی قزل آلا را می توان در ساعت های آن دوره توسط Vacheron Constantin، Patek Philippe، Rolex، Longines و Omega یافت تا لیست بسیار کوتاهی را ذکر کنیم. همچنین به یاد داشته باشید که برندها در آن سال‌ها خودشان شماره‌گیر تولید نمی‌کردند، بلکه به شرکت‌های تخصصی سفارش می‌دادند (مثلاً Stern Frères) و اینها به گسترش سایه «ماهی» در بین تولیدکنندگان کمک کردند و شماره‌های یکسانی را به همه مشتریان خود ارائه دادند. به یکباره، کاهش هزینه های تولید. اما سرنوشت ساعت های تولید انبوه برای ما روشن است - این یک کالای بسیار با ارزش نیست که ارزش انتقال از نسلی به نسل دیگر را داشته باشد، چنین نمونه هایی که اکنون آرزومند بودند شکسته شدند، گم شدند، فراموش شدند، با مدل های کوارتز جایگزین شدند - در یک کلام، آنها ناپدید شدند. مثل دایناسورها
اما روندهای دنیای مدرن کلکسیونرها و آماتورها، البته توسط ساعت های نمادین تنظیم می شود، و در اینجا Patek Philippe وارد صحنه می شود. در حالی که برخی رنگ "غیر معمول" را به عنوان استاندارد ارائه می کردند، Patek Philippe عمدتاً به درخواست مشتریان "صورتی" را تولید می کرد و این تا همین اواخر بود. و این فقط به آتش میل به داشتن یک ساعت رنگی، مانند مدل معروف کرنوگراف تقویم دائمی 3970G، که به سفارش اریک کلاپتون (امیدوارم بدانید کیست) ایجاد شده و در ذهن مردم تثبیت شده است، افزود. ارتباط این برند بزرگ با صفحه‌های «ماهی» را عمومی می‌کند، و صورتی را بسیار جذاب می‌کند، حتی اگر دیگر غول‌های ساعت‌سازی از محبوبیت این سایه عقب نمانده‌اند (برای مثال Vacheron Constantin، Audemars Piguet).
ثانیا، اما نه کم اهمیت، صفحه صورتی، تحت شرایط خاص، فوق العاده زیبا است. به هر حال ، این سایه اخیراً شروع به نامیدن کرده است ، در کاتالوگ های سالهای گذشته هیچ نامی از ماهی وجود نداشت ، اکنون با دست سبک علاقه مندان به ساعت است که برچسب ها را به مدل ها می دهند ، ماهی قزل آلا تثبیت شده است. به عنوان یک نام رسمی از رنگ مسی تیره گرفته تا صورتی روشن، رنگ در طول زمان دستخوش تغییرات بی پایانی شده است و همه آنها به شیوه خود جذاب هستند.
ما قبلاً کلمات کافی را برای توضیح وضعیت نمادینی که رنگ صورتی اکنون از آن برخوردار است صرف کرده ایم، اما اگر این رنگ هنگام پوشیدن روی مچ دست تأثیر منحصر به فردی ایجاد نمی کرد، این موفقیت اتفاق نمی افتاد. صفحه صورتی که در یک محفظه فلزی – معمولاً سفید – قاب شده است، از طریق عصب بینایی با سلول های خاکستری ما ارتباط برقرار می کند، چیزی که برای دیگران، از نظر قدرت احساسی با اولین نگاه به تصاویر منحصر به فرد جیمز وب از اعماق فضا که ناسا اخیرا منتشر کرده است، قابل مقایسه است. . چیزی مسحور کننده لذت بخش و به خصوص باشکوه.
به طور خلاصه: رنگ صورتی صفحه تک تک مدل های ساعت به دلیل کمیاب بودن و زیبایی مورد توجه کلکسیونرها و علاقه مندان به ساعت سازی قرار گرفت و این وسواس رنگ به عنوان یکی از اجزای جستجو تبدیل به یک سرگرمی گسترده، یک پدیده جداگانه که مردم عادی نیز توسط خریداران برده شده بودند. به طور تصادفی، اکثر برندها از هجوم جلوگیری می کنند و تقاضا را بیش از حد اشباع نمی کنند، بنابراین ما محبوبیت طولانی مدت برای ماهی قزل آلا را پیش بینی می کنیم. اما وقت داشته باشید که مال خود را بگیرید - با فروشنده تماس بگیرید، ناگهان کمک می کند.
از ماهی صورتی گرفته تا نوشابه شیرین. دوباره حدس زدیم، بیایید در مورد قرمز و آبی (مانند لوگوی پپسی) در نوارهای ساعت و صفحه‌های ساعت صحبت کنیم. این ترکیب در بین تولید کنندگان ساعت های مقرون به صرفه و نه چندان زیاد یافت می شود ، جایی که با عملکرد ساعت جهانی / GMT ، جایی که در ساعت های غواصی است ، اما ساعت Rolex GMT-Master بدون قید و شرط به عنوان جد این ترکیب شناخته می شود.
داستانی که ما همیشه از گفتن آن خوشحالیم این است که در دهه 1950، در دوران اوج سفرهای هوایی، رولکس و پان ام با هم متحد شدند تا مدلی را ایجاد کنند که بتواند زمان را در دو منطقه زمانی به طور همزمان نشان دهد، زیرا چنین عملکردی برای خلبانان خطوط هوایی ضروری است. (با توجه به آنچه گفته شد، بیشتر خلبانانی که من تا به حال ملاقات کرده ام عجیب بود که بپرسند چگونه زمان پرواز را تعیین می کنند - البته "به صورت ابزاری" - اما PanAm ممکن است تنظیمات دیگری داشته باشد.)
به هر حال، در سال 1955 اولین GMT-Master با قاب دو رنگ قرمز و آبی متولد شد، این جداسازی قرار بود به تعیین روز (قرمز) یا شب (آبی) هنگام خواندن از روی صفحه کلید کمک کند. در انجمن‌های ساعت، اختلافات در مورد اینکه چرا ناگهان قرمز و آبی هنوز کاهش نمی‌یابند، سعی می‌کنند آنها را با رنگ‌های شرکتی PanAm و ویژگی‌های نور کابین خلبان مرتبط کنند، شخصی برای شفاف‌سازی مستقیماً با Rolex تماس گرفت، اما طبق معمول در این دفتر - بدون نظر. در چنین مواردی، به نظرم می رسد که همه چیز نسبتاً غیرعادی است - مانند هنگام نقاشی برخی از ساختمان های اداری ما. یک رنگ صورتی در انبار موجود است - بیایید شورای منطقه را صورتی رنگ کنیم. سبز چپ؟ مناسب برای مهدکودک؟ سپس رنگ می کنیم. رولکس آبی و قرمز را ترک کرد، بنابراین آنها آن را وارد عمل کردند ...
اینها البته شوخی هستند، بیایید نگاهی جدی به موضوع بیندازیم، با این فرض که خلبانان دهه 50 و اکنون زمان را با ساعت مچ دست خود مقایسه می کنند.
کابین هواپیما در واقع به طور متفاوتی با کابین هواپیما روشن می شود و این به این دلیل انجام می شود که چشم خلبان به یک نور یکنواخت عادت کند تا به راحتی به حالت "دید در شب" منتقل شود. این نور یکنواخت قرمز است و در زیر نور قرمز، آبی سیاه به نظر می رسد، یعنی در لبه ساعت، ترکیب متضاد در تئوری باید تقویت شود. سوال: چرا بلافاصله قسمت آبی را سیاه نمی کنید؟ نوع پاسخ: آبی مانند قرمز که در لوگوی PanAm استفاده نشده بود اما همچنان در تبلیغات و طراحی داخلی هواپیما وجود داشت را می توان رنگ های هویت سازمانی شرکت نامید، به همین دلیل انتخاب شد. به نفع آبی با قرمز ساخته شده است.
می توان فرض کرد که این تصمیم به تنهایی توسط یکی از مدیران یا طراحان شرکت گرفته شده است، یا به خلبانان یک گزینه پیشنهادی داده شده است و آنها بر روی یکی از گزینه هایی که از دور قابل تشخیص باشد، تصمیم گیری کرده اند... اگر چنین است، آنها با این کار کنار آمد - Rolex GMT-Master و وارثان آن هنوز از فاصله قابل توجهی تا به امروز به راحتی قابل تشخیص هستند و پپسی قرمز-آبی را در ساعت هایی خواهید یافت که در آن توضیح کاربردی برای این انتخاب وجود دارد و همچنین در آن ها. جایی که عنصری از زیبایی شناسی و «شخصیت» است.
من برندها و مقالات را با نام لیست نمی‌کنم، اما باید توجه داشت که Norqain Freedom GMT از همه نظر بسیار جالب است، آنهایی که دارای صفحه سفید و مقیاس قرمز-آبی شمارنده 24 ساعته هستند. همانطور که یکی از آگهی های معروف گفت: "من آن را می خرم."
همانطور که در مورد Salmon و Pepsi، وضعیت تقریباً مذهبی این طرح‌های ساعت کلاسیک در طول سال‌ها تکامل یافته است و برای سالهای آینده در این حالت باقی خواهد ماند. به دستور تاریخ، کلاسیک به عنوان تضمینی در برابر تصادفات، جنجال کمتری به راه می‌اندازد و رفقای خود را که حاضرند در مورد سلیقه‌ها و رنگ‌ها تا حد خشونت بحث کنند، با احترام گرد هم می‌آورد و به آنها بحثی را در مورد این موضوع پیشنهاد می‌کند. مثلاً Cvstos کاملاً مدرن یا ریچارد میل. شاید دفعه بعد این کار را انجام دهیم - در مورد ساعت هایی صحبت خواهیم کرد که در مورد آنها چیزی برای بحث وجود دارد.
