صد سال پیش، یک ساعت مچ دست فقط به عنوان اکسسوری زنانه در نظر گرفته می شد، یک جواهر زیبا روی یک سیم طلای نازک. چیزی که بیشتر به مرد می آمد زنجیری بود که به زیبایی از جیبش آویزان بود، در انتهای آن یک ساعت گرد بزرگ بود که با یک کلیک باز می شد. آنها به لطف نیازهای ارتش راه خود را از جیب روی مچ دست پیدا کردند. اعتقاد بر این است که اولین سفارش برای تامین ساعت به ارتش توسط شرکت Girard-Perregaux در دهه 1880 برای نیروی دریایی امپراتوری آلمان انجام شد.
در طول جنگ بوئر و جنگ جهانی اول، ساعتها به طور فعال برای هماهنگ کردن حملات و حملات توپخانه استفاده میشدند. از سال 1906، آنها شروع به عرضه دستبندهای انعطاف پذیر و بست های کیف اولیه کردند، که پوشیدن دست را بسیار راحت تر می کرد. شیشه شکننده از ضربه ها و قطعات توسط یک کوره فلزی یا یک پوشش چرمی محافظت می شد. از لحظهای که ساعتها از یک تازگی و تزئین به یک ضرورت نظامی تبدیل شدند، نگرش نسبت به تولید آنها تغییر کرد.
سهم قابل توجهی در این امر توسط هانس ویلسدورف انجام شد که در سال 1905 شرکت Wilsdorf & Davis, Ltd. را تأسیس کرد که ده سال بعد به The Rolex Watch Company, Ltd تغییر نام داد. او به طور مداوم ویژگی های ساعت های خود را بهبود بخشید، به عنوان مثال، اولین مدل Oyster ("صدف") ضد آب را در سال 1926 منتشر کرد. و این رولکس بود که شروع به تولید خطوط ساعتهای «حرفهای» کرد که ابزاری برای انجام وظایف خاص بودند، اعم از غواصی، پرواز با سرعت بالا و ارتفاع بالا، حرکت در زمینهای ناشناخته و غیره.
باید بدانید: ساعت های نظامی و نظامی یکی نیستند. دسته اول شامل مدل های تایید شده توسط یک یا آن واحد ارتش با مشخصات فنی خاص است. مورد دوم بیشتر یک دسته بندی سبک است؛ چنین ساعت هایی اغلب دارای پارامترهای خارجی مناسب هستند تا فنی.
امروزه تمامی ساعت های عرضه شده به ارتش تحت یک سری آزمایشات ویژه قرار می گیرند و دارای گواهینامه های مناسب می باشند. وزارت دفاع بریتانیا استانداردهایی را برای ساعتهای نیروی هوایی و نیروی دریایی در دهه 40 قرن بیستم تجویز کرد و آن را WWW (مچی ضد آب) نامید.
در سال 1964، پنتاگون استاندارد MIL-W-46374 را منتشر کرد که شامل الزاماتی بود که ساعتهای ساده و ناهموار برای استفاده در محیطهای جنگی باید برآورده شوند. مانند بسیاری از زمینه های دیگر زندگی ما، بسیاری از اختراعات، عوارض و موادی که با نگاه کردن به مچ دست خود می بینیم، در اصل به طور خاص برای ساعت های نظامی ساخته شده اند. در زیر برخی از ویژگی های اجباری یک ساعت مچی نظامی آورده شده است.
طراحی: محتاطانه، با نمایش اطلاعات واضح
ظاهر یک ساعت نظامی دو شرط را برآورده می کند: باید محتاطانه باشد و تمام اطلاعات لازم را در نگاه اول ارائه دهد. امروزه بیشتر صفحه، کیس و بند مشکی است. بند ناتو، بادوام و از گم شدن ساعت جلوگیری می کند، حتی در صورت آسیب دیدن تیغه های یک طرف، می تواند مشکی یا خاکی باشد. شیشه با پوشش ضد انعکاس اجازه نمی دهد اشعه نور صاحب ساعت را آشکار کند و منعکس نمی شود و دیدن صفحه را دشوار می کند.
باید بدانید: امروزه تعدادی از تولیدکنندگان ساعتهایی را از مواد پیشرفته با پیچیدگیهای فراوان، بسیار دقیق و باکیفیت تولید میکنند، اما در عین حال به طور رسمی به ارتش عرضه نمیشوند. بارزترین مثال این است که بسیاری از پرسنل نظامی حرفه ای از کشورهای مختلف، چه در خدمت و چه در زندگی خصوصی، G-SHOCK را دقیقاً برای ویژگی های آن انتخاب می کنند. در عین حال، رولکس یا پانرای که چندین دهه با ارتش رابطه دارند، اکنون برای اکثر علاقه مندان به ساعت، چه در لباس فرم و چه در لباس غیرنظامی، دور از دسترس هستند.
روشنایی تریتیوم برای چندین دهه برای بهبود وضوح بصری و توانایی دیدن در تاریکی استفاده شده است. در ابتدا، این رنگ با افزودن تریتیوم بود، اما آنها آن را رها کردند و به مخروط هایی با این عنصر رادیواکتیو روی آوردند، اما در چنین بسته بندی ایمن بودند. تریتیوم همیشه کار می کند و کاربر نیازی به "شارژ کردن" ساعت یا فشار دادن دکمه ای ندارد، که به عبارت ساده، در شناسایی یا کمین ناخوشایند است. همه نشانگرهای دوازده ساعته بزرگ هستند و با اعداد عربی با فونت واضح و تراشی نشان داده شدهاند.
مواد: قدرت، سبکی، حفاظت
فولاد و کربن، شیشه ضد ضربه، پلیمرها و نایلون، آلیاژهای مختلف - وظیفه اصلی تمام مواد مورد استفاده در تولید، از کوچکترین قسمت مکانیسم تا سگک، این باعث می شود ساعت حتی در برابر تأثیرات خارجی بادوام تر و مقاوم تر شود. علاوه بر این، آنها نباید در گرما یا سرما، زیر آب یا در فضای کمیاب خیره شوند یا خواص خود را تغییر دهند. فناوریهای فضایی و نظامی به کمک میآیند و ساعتها نیز مانند خودروها به سرعت آخرین اختراعات را جذب میکنند.
حفاظت: در برابر هرگونه ضربه فیزیکی
برای بیش از هفتاد سال، پارامترهای اجباری برای ساعت های نظامی مقاومت در برابر آب، مقاومت در برابر خوردگی و حفاظت ضد مغناطیسی بوده است. با گذشت زمان، ویژگی های ضد گرد و غبار و ضد ضربه به آنها اضافه شد. کیس های مهر و موم شده در برابر آب، گرد و غبار و انواع دیگر آلاینده ها محافظت می کنند و برخی از تولیدکنندگان دارای قاب های دوگانه برای اطمینان از محافظت تضمین شده از مکانیسم هستند.
به طور خاص، ساعتهای Traser H3 دارای یک قاب خارجی کربنی است که در برابر ضربه محافظت میکند، و یک بدنه داخلی از فولاد ساخته شده است. رولکس دائماً پیشرفتها و اختراعات را در مدلهای خود وارد میکند و مواد را تا کوچکترین جزئیات حرکت تغییر میدهد، بهعنوان مثال، آنها از آلیاژهای نیکل و فسفر، فنر پاراکروم و فولاد با عیار بالا 904L استفاده میکنند. سازندگانی مانند کاسیو با پدهای لاستیکی اضافی و لایه ای از ژل آلفا در داخل کیس، جذب ضربه را افزایش می دهند.
کارکرد: قابلیت های مورد نیاز
از نظر کارایی، ساعتهای نظامی از نظر ویژگیهای کاربردی مهمتر از پیچیدگیهای تکنولوژیکی و قابلیت استفاده در شرایط شدید هستند. بنابراین استانداردهای نظامی پذیرفته شده اکثر عوارضی را که حتی کاسیوهای بودجه امروزی دارند را ندارند.
قابل تشخیص ترین نوع صفحه ساعت نظامی با دایره داخلی اضافی از اعداد 13 تا 24 است. این شماره ها به طور قابل توجهی کوچکتر از 12 اصلی هستند، اما هنوز متمایز هستند. می توان گفت که صد سال پیش این پاسخ به درخواست اصلی ارتش بود: این مقیاس هماهنگ سازی زمان و بر این اساس اقدامات را بسیار آسان تر کرد. برای نیازهای توپخانهداران، یک مقیاس تلهمتری در کرنوگرافهای مچی اجرا شد که به فرد امکان میداد فاصله تا شلیک را محاسبه کند.
جهتهای اصلی روی قاب مشخص شدهاند تا دارنده ساعت بتواند راحتتر در زمین حرکت کند؛ بعداً در ساعتهای الکترونیکی مدرن یک قطبنما ظاهر شد. در کمربند Luminox XL.8831.KM یک خط کش مقیاس بندی نقشه وجود دارد، این کمک دیگری در جهت یابی است.