خرید یک طرح کالت و خراب نشدن واقعی است!

ادای احترام به معنای اصلی آن با پایان یافتن روابط رعیت مشخصه قرون وسطی بی رحمانه متوقف شد و امروزه این مفهوم چیزی را تعریف می کند که به عنوان ادای احترام به یک استاد شناخته شده ایجاد می شود. ادای احترام یک پدیده بسیار رایج در دنیای هنر است، چه نقاشی، چه مجسمه سازی و چه سینما، در هنر ساعت سازی ادای احترام وجود دارد.

سرقت ادبی و کپی کردن نیز از بازدیدکنندگان مبتکر دفاتر طراحی هستند، و گاهی اوقات بسیار دشوار است که بفهمیم کجا میل آشکاری برای ایجاد ساعت هایی مشابه مدل های محبوب و موفق یک برند دیگر وجود دارد، و کجا احترام صادقانه به استعداد دیگری وجود دارد. طراح، به رسمیت شناختن نبوغ و شایستگی های او. کمی بعد به نمونه‌های بحث‌برانگیز و موفق ادای احترام در ساعت‌ها خواهیم پرداخت، در حال حاضر، برای سرگرمی، به وضعیت صنعت خودرو نگاه کنید - Land Rover Evoque (2011) و Landwind X7 (2014)، Rolls-Royce Phantom را مقایسه کنید. (2003) و جیلی جنرال الکتریک (مفهوم 2009)، فورد موستانگ (1969) و تویوتا سلیکا لیفت بک (1973). ممکن است ظاهر نسخه های صریح با روابط قراردادی توجیه شود، اما به دلایلی این گزینه واقعی به نظر نمی رسد ...

بیایید ماشین‌ها را رها کنیم، به ساعت‌ها برگردیم و دوباره کمی سرگرم شویم - بیایید Swiss Icons را به یاد بیاوریم که ادوارد میلان، رئیس فعلی H. Moser & Cie، قصد داشت آن‌ها را در سال 2018 به حراج بگذارد. میلان یک مدل تقلید از محافظه کاری متحرک طراحی ساعت، و به طور جداگانه - در مورد روش های تبلیغ و جذابیت برای مشتریان ایجاد کرد (یک ویدیوی بسیار خنده دار را می توان در اینترنت یافت، حتی اگر پروژه اجازه تحقق نداشت). این تقلید بسیار بدیع ظاهر شد: به نظر می رسد که قاب از Swiss Icons طرح رنگی و فونت دو رنگ را از Rolex GMT Master II به عاریت گرفته است، و شکل آن از ساعت Audemars Piguet Royal Oak است، صفحه ترکیبی از Panerai است. و سبک Patek Phillipe Nautilus، مورد یادآور کار Hublot است، محافظ تاج باز هم مربوط به Panerai است، و پل طلایی توربیلون مربوط به Girard-Perregaux است، IWC و Breguet را فراموش نکنید...

در یک کلام، مرد جوان جسور در یک قطعه، عناصر نمادین طراحی ساعت را که سالهاست جذابیت برندهای بزرگ و مهم سوئیسی را شکل داده اند، جا می دهد.

ادوارد میلان در آن زمان ایده خود را اینگونه توضیح داد: «بسیاری از برندها، از جمله شرکت‌هایی با سابقه غنی، فقط ساعت‌های قالب تولید می‌کنند و علاقه مصنوعی به آن‌ها را فقط برای ماندن در بازار برمی‌انگیزند. آنها رویدادهای برجسته ای ترتیب می دهند و سفیران خود را افرادی می سازند که هیچ ارتباطی با صنعت ساعت ندارند. چنین اقداماتی فقط برای ایجاد سر و صدای بیشتر است. همه چیز به این بستگی دارد که چه کسی طولانی ترین سابقه، مشهورترین سفیران یا بیشترین طرفداران را دارد. اما همه اینها بیهوده است، زیرا نکته اصلی خود محصول است.

Swiss Icons می خواست بعد از سالن بین المللی ساعت سازی زیبا در ژنو 2018 به حراج گذاشته شود. درآمد حاصله به بنیاد فرهنگی ساعت سوئیس اهدا خواهد شد تا از برنامه های کارآموزی در صنعت ساعت سازی حمایت کند و سطح حرفه ای را در هنر و صنایع دستی مرتبط با این صنعت حفظ کند. اما نبود... واکنش کسانی که «خندیدند» دیری نپایید. در شب، در روز اعلام "آیکون های سوئیس"، از کانال یوتیوب یک ویدیوی خنده دار از روی تمبر حذف شد و یک روز بعد نامه ای رسمی از H. Moser & Cie رسید که به ترتیب امتناع از صدور این نسخه منحصر به فرد و حراج آن را توضیح می داد. طبق شایعات ، مدیر عامل AP بیش از دیگران آزرده شد ، به یاد دارم که او در آن زمستان بیزاری خود را از میلان پنهان نکرد ...

چرا این مقدمه طولانی است؟ عناصر ادای احترام ذکر شده در Swiss Icons را می توان در محصولات شرکت های ساعت مختلف یافت. شخصی بی شرمانه کپی می کند (یا تقلید می کند، چه تفاوتی دارد)، شخصی با موفقیت عناصر یک نگاه محبوب، تقریباً محبوب جهانی را در محصولات خود ادغام می کند. بیایید نگاهی به چند قطعه نمادین از هنر طراحی بیاندازیم و ببینیم چه نوع ساعت هایی به راحتی قابل تشخیص هستند.

ظاهر شدن ناتیلوس و سایه بلوط سلطنتی

خوب، چه کسی در مورد Patek Phillipe Nautilus چیزی نمی داند! خالق مدل واقعاً افسانه ای جرالد جنتا بود. در پربارترین دوره خود، او بلوط سلطنتی را برای Audemars Piguet، 222 را برای Vacheron Constantin و Ingenieur SL را برای IWC طراحی کرد. از نقطه نظر زیبایی شناسی، این ساعت ورزشی نمادین ارتباط خود را تا به امروز از دست نداده است که بار دیگر بر نبوغ جنتا تأکید می کند. از بین تمام این کهکشان ها، Nautilus کمترین تغییرات را از آن زمان تاکنون داشته است، طراحی اصلی آن به قدری جذاب بود که حتی پس از نیم قرن خرید این ساعت چندان آسان نیست، برای اکثریت به سادگی غیر واقعی است.

یکی دیگر از محاسن "ناتیلوس" (که طبق نامگذاری داخلی Patek Phillipe به عنوان مدل 3700 تصویب شد) این بود که با ظاهر آن، قوانین طراحی کیس ها به طور اساسی تغییر کرده است، اما بیشتر در زمانی دیگر. Audemars Piguet Royal Oak فوق‌الذکر دوستداران اقلام وضعیتی را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد، به این معنی که مارک‌های ساعت از هر نوع راه راه نمی‌توانند خلاء موجود در بازار را پر کنند و نسخه‌های خود را از مجموعه‌های ساعت ارائه دهند که در آن عقاید جنتا (او نابغه است، زیرا او یک نابغه است، زیرا به طور کلی، همانطور که می گویند، با چشم غیر مسلح دیده می شود. و فکر نکنید که مانند صنعت خودرو، برندهای ارزان قیمت عمدتاً چینی پرخاشگر و متعصب هستند - ساعت های Chopard Alpine Eagle، Bell & Ross BR05 یا مجموعه Baume & Mercier Riviera را با Nautilus و Royal Oak مقایسه کنید، قطعا خواهید یافت. شباهت ها - اما این کپی نیست و سرقت ادبی نیست، من آن را یک ادای احترام برای سود می دانم.

در اینجا یک مثال واضح از ادغام ارزشمند عناصر ظاهر مدل های فرقه در مجموعه های ارزان قیمت آورده شده است: D1 میلان. برخی دیگر از مدل های آرماند نیکولت (مجموعه J09) همانطور که به نظر من می رسد به ناتیلوس اشاره می کنند - نگاه کنید، ناگهان آن را به این شکل خواهید دید.

پپسی محبوب

هدبند آبی با قرمز در این صفحاتی که اخیراً در مورد آن بحث کردیم، بگذارید نکته اصلی را به شما یادآوری کنم. در دهه 1950، در دوران شکوفایی هوانوردی جت مسافربری، رولکس سوئیس و شرکت هواپیمایی آمریکایی PanAm با یکدیگر متحد شدند تا ساعتی بسازند که بتواند همزمان زمان را در دو منطقه زمانی مشخص کند، زیرا چنین عملکردی یک نیاز حرفه ای برای PanAm بود. خلبانان بحث ها در مورد اینکه چرا دقیقاً قرمز و آبی جای خود را بر روی لبه معروف اکنون پیدا کردند تا به امروز ادامه دارد، سال ها پس از اینکه اولین GMT-Master با لبه قرمز و آبی دو رنگ در سال 1955 متولد شد.

این تقسیم بندی قرار بود در تعیین "روز" (قرمز) یا "شب" (آبی) هنگام خواندن از صفحه شماره گیری کمک کند. در ذهن ساکنان، هوانوردی یک عاشقانه کامل است و اشیاء مرتبط با آن بیش از اندازه محبوبیت پیدا می کنند. ژاکت های بمب افکن، عینک های خلبانی و البته ساعت های "خلبانی" - تعداد کمی از ما حداقل یکی از این چیزهای همیشه مد روز را نداریم. جای تعجب نیست که ساعتی که به طور خاص برای خلبانان ساخته شده و حتی با چنین طراحی قابل تشخیصی از دور ساخته شده است، یک شبه مطلوب شد.

محبوبیت ظاهر GMT-Master نه تنها فروشندگان رولکس را به دست آورده و هنوز هم به دست آورده است. آیا هر قاب ساعت دو رنگ با یا بدون عملکرد زمان جهانی باید تقلیدی از ساعت اصلی در نظر گرفته شود؟ من مطمئن نیستم ارزش اینقدر سخت گیری را داشته باشد، اما انتقاد از کسی گناه نیست.

ما یک قربانی آشکار پیدا می کنیم - غواص Invicta Pro IN8926BRB. شباهت بیرونی آشکار است، حتی اگر هیچ تابع GMT و فلشی به آن اختصاص داده نشده باشد و دیگر غواصی در مقایسه و تجزیه و تحلیل وجود نداشته باشد، وظایف تولید کنندگان این دو مدل بسیار متفاوت است. آیا Invicta حداقل کمی از بار احساسی GMT-Master را حفظ می کند؟ به نظر من، بدون شک، و در مورد کیفیت عملکرد - خوب، چیزی برای شکایت وجود دارد، اما با چنین قیمتی گناه است. هنگام خرید یک Invicta Pro Diver IN8926BRB، شما یک رولکس تقلبی نمی خرید، بلکه نوعی ادای احترام به یک ساعت با برند بزرگ است. از این گذشته ، هیچ کس ادعا نمی کند که فقط استاد دیگری می تواند به استاد GMT ادای احترام کند ( جناس در نظر گرفته شده!) شاید یک شاگرد

ماشین های مسابقه ای روی مچ دست

ریچارد میل ساعت خود را اینگونه نامید. ریچارد میل دیدگاهی اصیل در مورد چگونگی مدرن بودن ساعت سازی دارد و تصویر اصلی از ساعت های مدرن که او ایجاد کرد باعث شد بسیاری از فعالان بازار آرامش و خواب خود را از دست بدهند. برخی تصمیم گرفته‌اند موفقیت ریکاردو را تکرار کنند - همانطور که خانواده و دوستان Mille نامیده می‌شوند - و برندها و مجموعه‌های خود را به دنبال موفقیت ریچارد میل راه‌اندازی کرده‌اند و تقاضا برای شکل و عملکرد مجلل و جذاب ساعت RM، راه‌حل‌های مهندسی و نوآوری‌ها را برآورده می‌کنند. .

پیشنهاد فعلی مدل هایی که شبیه به ساعت های ریچارد میل هستند، برای مثال توسط Cvstos ارائه شده است، ساعت نیز ارزان نیست، اما در عین حال 10 برابر مقرون به صرفه تر از RM است. و این، ببینید، برای بسیاری استدلال بسیار سنگینی است. در سال‌های گذشته، زمانی که ریچارد میل برای مکالمات غیررسمی بازتر بود، بارها از او پرسیدم که چه احساسی نسبت به نمایش‌های «احترام» دارد، که به وضوح تأثیر بیش از حد رویکرد او در ایجاد ظاهر و طراحی ساعت‌های برند را نشان می‌داد. میل، اگرچه از حضور تقلبی‌های آشکار (یعنی ساعت‌های تقلبی با نامش بر روی صفحه) آزرده خاطر بود، نسبت به تلاش‌ها برای «کپی کردن» از «ماشین‌های مسابقه‌ای روی مچ» خود نسبتاً آرام بود.

ساعت های او راه حل های فنی و عملکردی در لبه امکان ارائه می دهند. استفاده از فناوری های فوق پیشرفته آنها را بسیار گران می کند، هرگونه کپی مشروط یا ارجاع محجوب به RM فقط برای ظاهر، ظاهر مدل های او امکان پذیر است. و در اینجا، میل می گفت: «هیچکس به من نمی گوید که ساعت من شبیه فلان است، به من می گویند ببین، ساعتی ساخته اند که شبیه مال تو باشد. هیچ کس هرگز به من نگفته است که کسی ساعتی شبیه من ساخته است، فقط بهتر از ساعت من.

در پایان این مشاهدات سریع، این را فراموش نکنیم. صنعت ساعت مانند هر صنعت دیگری در فعالیت های خود به قوانین و پتنت ها متکی است. در ذهن من شکی وجود ندارد که اگر حتی کوچکترین دلیلی وجود داشته باشد که برند بزرگی که قطعه افسانه ای و مورد علاقه را خلق کرده است، استفاده از عناصر طراحی قابل تشخیص توسط سایر برندها را متوقف کند، این اقدام دیری نخواهد آمد.

هنگامی که ویژگی های قابل تشخیص "ناتیلوس"، "بلوط سلطنتی"، ساعت خلبانی و ساعت غواصی را نیز در محصولات شرکت های ساعت سازی که به نظر اولین نبودند، می بینید، نباید بینی خود را خرخر و چروک کنید - بهتر است نگاه کنید. در مورد اینکه ساعت چقدر خوب ساخته شده است، آیا "ادای احترام" موفقیت آمیز بود. و تقلبی را نادیده بگیرید - با خودتان با احترام رفتار کنید.