Koffie bij Starbucks? Alfa Romeo-auto? Een LVMH-koffer, een Louis Moinet-horloge en vele andere geneugten zijn zelfs nu voor iedereen vrij toegankelijk - als je afdaalt in het meta-universum. Analisten van Morgan Stanley schatten dat de virtuele luxemarkt tegen 2030 50 miljard dollar zou kunnen bereiken. Echt.
Als ik hoor/lees over het meta-universum, herinner ik me meteen een aantal kunstwerken - de boeken "Monday Starts on Saturday" van de gebroeders Strugatsky en "The Sum of Technology" van Stanislav Lem, uit de films die het is, van natuurlijk, "Avatar" van James Cameron. Maar opvallender dan anderen is het samenvallen met "Surrogaten" van Jonathan Mostow met Bruce Willis in de titelrol.
Als Stanislav Lem in 1963 de technologie van de body of presence (teletaxie) beschreef, dan hadden de Strugatsky's 'dubbels' in de rij staan voor salarissen in plaats van echte mensen. In "Surrogaten" wordt de interface voor het besturen van androïden door de kracht van zenuwimpulsen, ontwikkeld om gehandicapten te helpen, zeer snel populair bij gezonde mensen. De menselijke operator voelt en ervaart alle sensaties die zijn elektronische dubbelganger ervaart, maar zonder enige schade aan zichzelf.
Zeer snel verlaat 98% van de wereldbevolking hun huis niet, en op dit moment wordt het leven van mensen geleefd door surrogaatrobots - ze kunnen op alles lijken, ze kunnen van elk geslacht zijn en het onvoorstelbare creëren. Zoals we aan het einde van de film zullen zien, verschillen menselijke operators voor het grootste deel niet in een goede fysieke conditie, gekleed in badjassen en slippers, en androïde surrogaten, integendeel, zijn erg goed, mooi, sterk en jong.
Voor mij biedt het meta-universum een zeer vergelijkbaar scenario, alleen surrogaten, het zijn avatars, zullen niet door de straten zwerven, maar het internet - in de nieuwe virtuele wereld zal je dubbelganger je volledige vertegenwoordiger zijn, maar met zijn hulp zul je beginnen om echte onderdompeling in virtual reality te ervaren.
Lyrische uitweiding: het internet is misschien bedoeld als een manier om informatie door te geven, maar een groot deel ervan is nog steeds afgestemd op vleselijke behoeften - nu zijn er niet zoveel als in de jaren negentig, maar zelfs nu is het aantal pornografische sites in het volume van het wereldwijde internet is 1990% (in de top 4 van meest bezochte sites, 20 sites zijn ronduit pornografisch), en zoekopdrachten over het onderwerp worden geregistreerd op het niveau van 4% tot 13% van hun totale aantal, wat, u kijk, dat is best veel. Vrouwen nemen met een vrij aanzienlijk percentage deel aan deze zoekopdracht - 20% van de gebruikers, mannen zijn echter meer geïnteresseerd - 28%.
Waarom deze paragraaf, vraag je je af? Bovendien, op het persoonlijke niveau van onderdompeling in de digitale wereld, zal alles neerkomen op een banale zoektocht naar een partner, avatars zullen met elkaar concurreren door de inspanningen van hun echte eigenaren, die op zoek zijn naar bevrediging, door symbolen van rijkdom te verwerven en macht: avatars kleden zich in modieuze kleding, rijden in dure auto's, kopen horloges voor zichzelf - lang verankerd in de hoofden van consumenten als een statussymbool of een middel om zichzelf uit te drukken. Dit is trouwens hoe Mark Zuckerberg de dappere nieuwe wereld beschrijft:
"Avatars zullen net zo populair zijn als profielfoto's, maar in plaats van een statisch beeld zullen ze je in realtime in 3D vertegenwoordigen, je uitdrukkingen en bewegingen, wat interactie mogelijk maakt. De kans is groot dat je een fotorealistische avatar voor zaken hebt, gestileerd om te socializen en misschien zelfs een fantasie-avatar voor gamen. Je hebt een virtuele garderobe voor verschillende evenementen, gemaakt door verschillende ontwerpers en afgeleid van verschillende toepassingen en ervaringen.”
Zoals u begrijpt, is het potentieel enorm, en fabrikanten van luxegoederen (waaronder wij en veel horlogemerken) haastten zich het meta-universum in om met een nieuw publiek te werken.
Vroege pogingen van horlogemerken om het meta-universum te betreden met NFT's hadden de neiging slecht te eindigen. Het allereerste NFT-horloge, een digitale foto van Hublot's prototype Bigger Bang All Black Tourbillon Chronograph, die op een veiling werd aangeboden, voldeed niet aan de verwachtingen, haalde de vanafprijs niet. Nummer twee - Jacob & Co's Epic SF24 XNUMXD-animatie crashte ook, het proces moest twee dagen later opnieuw worden gestart...
Maar dat was een jaar geleden, toen merken, aangespoord door de COVID-pandemie, op zoek gingen naar nieuwe wegen voor zichzelf. Sindsdien hebben veel luxe horlogemerken met succes hun eigen creaties geïntroduceerd in het meta-universum en NFT, een conservatieve industrie die online verkoop lang heeft gemeden en de internetrevolutie helemaal heeft ontkend.
Vóór de epidemie hielden horlogemerken zich aan hun strikte normen en werkten ze liever rechtstreeks met klanten, in levende lijve. Toen de crisis echter escaleerde, werden ze gedwongen hun strategieën te wijzigen en de nieuwste ontwikkelingen in digitale technologie te omarmen en oude tradities op te geven, terwijl ze bepaalde beloften in het meta-universum zagen.
De onlangs uitgebrachte Bvlgari Octo Finissimo Ultra, een van de dunste mechanische horloges ter wereld, en op het moment van de release de dunste, trok niet alleen de aandacht vanwege zijn sierlijke vormen, maar ook vanwege de met laser gegraveerde QR-code op het ratelwiel . Door de code te scannen, hebben gebruikers toegang tot exclusieve digitale inhoud en NFT-illustraties die helpen bij de authenticatie van het horloge. Antoine Pan, directeur van Bvlgari Watches, legt uit dat dit een belangrijke manier is voor het merk, dat bekend staat om zijn horloge-erfgoed, om klanten nieuwe technologieën te bieden voor interactie met het merk.
Hublot, een ander merk van de LVMH-groep, waartoe ook Bvlgari behoort, introduceerde in februari de Big Bang Unico Ledger "set". Het omvatte een Big Bang Unico 42 mm keramisch horloge en een limited edition Ledger & Hublot Nano X cryptocurrency-portemonnee.
Hierna presenteerde het merk twee NFT-werken van een van zijn oude vrienden en partners, de populaire hedendaagse Japanse kunstenaar Takashi Murakami. Ze zijn geïnspireerd op twee horlogemodellen die Murakami in samenwerking met Hublot heeft gemaakt.
IWC heeft in maart van dit jaar 1868 NFT-lidmaatschapsklanten en andere bezoekers aan iedereen uitgedeeld (wie het eerst komt, het eerst maalt) als onderdeel van de Geneva Watch Fair. Elke token bevatte een ruitvormig onbewerkt digitaal beeld, het symbool van de nieuwe IWC Diamond Hand Club. De eigenaar claimde zijn rechten op NFT en werd lid van deze club, die toegang gaf tot de nieuwe virtuele 3D-ruimte van het merk, gehost op het online platform Spatial.io. Ook werd de deelnemers toegezegd uitgenodigd te worden voor exclusieve evenementen: zowel offline als online. Het plan was om de club in de loop van de tijd uit te breiden met "nieuwe werelden en functies", aldus IWC.
Het Louis Moinet Space Revolution-horloge, met twee tourbillons en twee ruimteschepen die constant in een cirkel bewogen, was een interessant stuk horlogemakerij in het echt. Op basis van dit ontwerp werkte het merk samen met Tafi, de maker van de digitale 3D-wereld, om 1000 unieke NFT-horloges te ontwikkelen, die allemaal binnen zeven minuten waren uitverkocht op de lanceringsdag eind februari.
DWISS, een ander horlogebedrijf, heeft beweerd de eerste te zijn die een echte collectie horloges introduceert in de vorm van NFT's, die later beschikbaar zullen zijn in het meta-universum waar gebruikers hun avatars kunnen verkleden als DWISS-horloges.
Het besef dat zeldzame horlogejagers en zeldzame NFT-jagers vergelijkbaar moeten zijn in hun verlangen om iets zeldzaams te bemachtigen, leidt tot clubs zoals de CryptoBear Watch Club. De CBWC, volgens de website van de vereniging, werd gelanceerd "met een missie om verzamelaars van luxe horloges en NFT's te verenigen in een gemeenschap door het gemakkelijker te maken om toegang te krijgen tot de horloges die ze zoeken in een virtuele wereld die aan hen is gewijd."
De oprichtende groep van CBWC gebruikt hun toegang tot luxe horlogedealers en hun liefde voor NFT's om de toegang tot de wereld van horloges te verbeteren via Discord en P2E MMORPG's (het wordt tijd dat we er allemaal achter komen). Een belangrijk onderdeel van het clubproject is de gemeenschap, in Arkouda diende het idee van fysiek bezit van luxegoederen als inspiratie voor de tijdbeheersende 'krachten' die berenavatars bezitten. “De horlogegemeenschap is heel hecht. Het is leuk om in onze Discord, waar we een watch talk hebben, te zien dat al onze gebruikers zo betrokken zijn”, verzekeren de cluborganisatoren. Als ze niet liegen, hebben ze meer dan 50 actieve leden.
Het digitale universum imiteert de echte samenleving en bedrijven proberen deze aan te passen aan hun behoeften. Tegelijkertijd hopen velen dat het mogelijk zal zijn om interactie tot stand te brengen met de zogenaamde generatie Z, omdat het generatie Z is die zich bezighoudt met de ontwikkeling en creatie van het meta-universum.
Digitale professionals, gefascineerd en opgeleid door virtuele werelden, zullen voor jou en mij de klok in het echte leven misschien beginnen te negeren, maar zullen er door gefascineerd worden in het virtuele universum. Productiebedrijven worden gedwongen om dit nieuwe gebied nauwlettend in de gaten te houden en hun tactieken dienovereenkomstig aan te passen om te kunnen concurreren in de virtuele wereld van vandaag - als iedereen daarheen verhuist, zullen ze daar moeten handelen.
Voorstanders van virtuele artikelen claimen de grote voordelen van handel in het digitale universum, omdat er geen grondstoffen worden gebruikt om virtuele luxegoederen te produceren, en ontwerpers een grote vrijheid van creativiteit hebben - de beperkingen die worden bepaald door de wetten van de industrie in deze wereld doen niet van toepassing op virtuele kopieën.
Buiten dat, zeggen voorstanders van technologie, staat de luxegoederenindustrie onder grote druk om haar ecologische voetafdruk te verkleinen en duurzame productiepraktijken toe te passen. Kijk hoe bedrijven en andere luxe bedrijven hun groene lifestyle-erfenis kunnen blijven opbouwen met behulp van de meta-universums. Ze kunnen zoveel digitale items produceren als ze willen zonder het milieu te schaden. Voor mij is dit allemaal woordenstroom, maar er is een nuttig aspect - blockchain en de strijd tegen vervalsingen, maar daarover een andere keer meer.
Welke conclusies kunnen we trekken uit wat we lezen? Bedrijven zullen hun passie voor het digitale universum en digitale items voortzetten - allemaal om een belangrijk deel van het publiek niet te missen en hun bedrijf te laten groeien. Het feit dat velen van ons niet kunnen begrijpen wat er gebeurt, betekent helemaal niet dat dit bedrijf weinig belovend is.
Ik ben zelf geneigd aan te nemen dat de tijd zal verstrijken en dat alles ongeveer zal eindigen zoals in het reeds genoemde scenario van "surrogaten" - duplicaten, het zijn avatars, onze kopieën uit de virtuele wereld, bij toeval of kwaadwillende bedoelingen zullen worden uitgeschakeld (sterven ). En jij en ik, ongewassen, onverzorgd en lelijk, zullen de straat op gaan in pantoffels en strakke panty's, rondkijken en het leven opnieuw beginnen, uren meten op de goede oude mechanische Rolex, of wat heb je in de echte wereld, van perpetuum mobile?
