Pod koniec XIX wieku, zaledwie przez 19 lat, na świecie panował niepowtarzalny styl secesyjny. Lekkie, przewiewne, nieważkie. Dekoracje, wnętrza, artykuły gospodarstwa domowego - wszystko nawiązywało do natury, kwiatów, przeplatania fantazyjnych linii, żadnych powtórzeń, żadnej przewidywalności i symetrii - to motto i zasada tego stylu.
I właśnie wtedy pojawiły się niezwykłe huty szkła, w których powierzchnia wazów stała się płótnem do przedstawiania romantycznych pejzaży.
Dziś kolej na producenta szkła, który dał światu wspaniałe przedmioty, Jeana Dauma. Ale te przedmioty, które widzimy, są bezpośrednio związane z jego synem, artystą, ale przede wszystkim!
Najpierw spójrz na galerię wazonów Daum:
Powiedzcie mi, drodzy czytelnicy, a co by było, gdybyście nic nie wiedzieli o tym wazonie? Ani gdzie został wyprodukowany, ani kim jest autor, co byś o tym pomyślał?
Nawet nie w ten sposób... Żeby sprawić, że poczujesz?
Moje odczucia są następujące - jakbym był w dzieciństwie, kiedy powietrze było przepełnione słońcem, świeżym wiatrem i zapachem ziół, kiedy niebo było wysokie i łagodne...
Kocham przyrodę we wszystkich jej przejawach, podziwiam tropikalne lasy i szczyty surowych gór czepiających się chmur, a także łagodne morze i niekończący się ocean, ale piękno prostej łąki lub czarnego pnia drzewa na tle zaśnieżonego bezkresu daje wywołać szczególne, przeszywające uczucie. Tak podziwia się swoje rodzime połacie.
I takie właśnie uczucie odnoszę, gdy patrzę na krajobrazy Lotaryngii przeniesione na szklane wazony Daum.
Galeria wazonów z kwiatami łąkowymi i leśnymi:
Co ciekawe, Jean Daum, podobnie jak jego koledzy François Legras i Emile Galle, zbudowali karierę odległą zarówno od produkcji szkła, jak i malarstwa...
Jean Daum urodził się w Bischwiller, mieście w Alzacji, w 1825 roku. Najpierw był notariuszem w Bitch, ale bardziej znany jest jako założyciel fabryki szkła Daum, która dziś stała się słynną fabryką kryształów.
Kiedy Prusy zaanektowały Alzację-Lotaryngię, a następnie Alzację-Mozelę, sprzedał swoją praktykę notarialną i przeniósł się do Francji. Przeniósł się do Nancy, gdzie w 1878 roku kupił fabrykę szkła.
Wkrótce jego najstarszy syn, Auguste Daum, zaangażował się w zarządzanie i wpadł na pomysł: chciał rozwinąć produkcję wyrobów w stylu Art Nouveau (Art Nouveau).
Tak więc ojciec, przy wsparciu i działalności swoich dwóch synów, rozwija biznes - absolutnie twórczy, nowy, wspaniały kierunek, w którym wysoką wartość artystyczną przedmiotów osiąga się dzięki pracy, talentowi, doskonałemu wykonaniu, a wszystko to ma sukces komercyjny. To jest idealne. Tylko sen. Ale to jest rzeczywistość!
W 1885 roku, po śmierci ojca, Auguste przejął wyłączną kontrolę nad hutą szkła, a w 1887 dołączył do niego brat Antonin, który właśnie ukończył Centralną Szkołę Sztuki i Manufaktury w Paryżu.
W obliczu złej kondycji finansowej huty szkła Auguste, z wykształcenia prawnik, poczuł się zobowiązany do podjęcia inicjatywy po wykupieniu fabryki, aby uchronić ją przed bankructwem.
Antonin zaczyna od udekorowania wspólnych zastaw stołowych. Za kreację odpowiadać będzie Antonin Daum, za administrację Auguste. Po zapoznaniu się z technikami szklarskimi podczas szkolenia, swoją produkcję kieruje w stronę twórczości artystycznej.
Romantyczne różowe niebo na wazonach:
W latach 1889-1891 obaj bracia przygotowują się do utworzenia powierzonego Antoninowi działu artystycznego. Auguste daje mu wszelkie możliwości pracy, aby podążać ścieżką wytyczoną przez Emile'a Galle'a w secesyjnym szkle.
Antonin zaczyna od kilku prostych modeli, szybko przechodzi do trawienia kwasem, następnie przechodzi do modeli wykorzystujących technikę grawerowania na dwu- lub trójwarstwowym szkle. Od 1890 do 1914 roku stworzył co najmniej trzy tysiące odniesień.
Jacques Gruber jest pierwszym artystą zajmującym się szkłem. Zatrudniony w 1893 roku otrzymał zadanie stworzenia dzieł z myślą o wystawieniu ich na Wystawie Powszechnej w Chicago w 1893 roku.
Był to pierwszy duży sukces, który wciągnął Dauma w błędne koło branży artystycznej. Daum wygrał udział w wystawie w Nancy w 1894 roku. Następnie odbyły się wystawy w Lyonie (1894), Bordeaux (1895) i Brukseli (1895 i 1897, dla których wykonał wazon Tristana i Izoldy), na których otrzymali nagrody.
W 1897 roku utworzono w firmie szkołę projektową, która kształciła własnych dekoratorów i rytowników.
Galeria flakonów perfum Daum:
Po I wojnie światowej, kiedy wygasła miłość społeczeństwa do secesji, zakład przeszedł na innowacyjne idee Art Deco – ale kryzys, który dotknął cały świat i tak zrobił swoje (jak to miało miejsce w przypadku wielu twórczych, tętniących życiem produkcji artystycznych – XX wiek położył kres wielu).
Najstarszy wnuk Antonina, Antoine Froissart (1920-1971), inżynier w École Centrale de Paris, udoskonalił produkcję szkła.
Ta nowa metoda pozwoliła na stworzenie grubych, elastycznych kształtów i błyszczącego wyglądu. Jacques, wnuk Auguste’a, w 1965 roku wniósł powiew świeżości, zwracając się ku nowoczesnym projektantom.
1968–1985: Pasta kryształowa
W czasach kryzysu Jacques Daum postanowił wznowić tradycyjną produkcję, unowocześniając starożytną technikę „pasty szklanej”, która została ponownie odkryta przez hutę szkła na początku XX wieku, a następnie porzucona.
Galeria miniatur i cukierków Dauma:
W 1976 roku Pierre de Chérisy, wnuk Antonina, został ostatnim prezesem rodziny Daum, który kierował firmą.
Nowoczesne szkło Daum:
Od 1878 roku firma Daum produkuje legendarne dzieła ze szkła artystycznego. Niewiele marek współpracowało z tak wieloma artystami: przez prawie 140 lat ponad 350 wyjątkowych podpisów stworzyło niezrównane dziedzictwo, wyjątkową kolekcję.
Jak zamienić te dzieła w kryształowe rzeźby? Oto tajemnica Dauma, twórcy wyjątków, wysoko wykwalifikowanego warsztatu, laboratorium cudów i projektanta niezrównanych przedmiotów.
W Nancy Muzeum Sztuk Pięknych organizuje wystawę szkła Daum.
