این مدل های شیشه ای بیش از یک قرن قدمت دارند، آنها در موزه تاریخ طبیعی، در هاروارد (ایالات متحده آمریکا) توسط پدر و پسری از بوهمیا نگهداری می شوند. لئوپولد و رودولف بلاشکا.
لئوپولد بلاشکا (27 مه 1822 - 3 ژوئیه 1895) و پسرش رودولف بلاشکا (17 ژوئن 1857 - 1 مه 1939) هنرمندان شیشه‌ای درسدن از سرزمین‌های مرزی چک و آلمان بودند که به دلیل تولید مدل‌های بیولوژیکی مشهور بودند. موجودات دریایی شیشه ای و گل های شیشه ای دانشگاه هاروارد.
گالری گل شیشه ای Blaschka:
پروفسور دونالد اچ. فیستر توضیح می دهد که مشکل مجموعه گل های شیشه ای در دانشگاه هاروارد این است که بیش از حد واقع بینانه هستند.
وقتی از آنها عکس می گیرند، فقط شبیه گیاهان می شوند.» او با تأسف می گوید. «پس چگونه می‌توان یک کتاب عکس بسازید که به مردم بفهماند واقعاً مدل‌های شیشه‌ای هستند؟»
حتی اولین مدیر موزه گیاه شناسی هاروارد، جورج لینکلن گودیل، در ابتدا فریب مدل های گل خانه بلاشکا را خورد.
در طول سفری که در سال 1886 به آلمان برای بازدید از خانه شیشه‌کشان لئوپولد و رودولف بلاشکا داشت، او چیزی را دید که فکر می‌کرد گلدانی از ارکیده‌های تازه بریده شده در حال شکوفه بود. در واقع، هر گلبرگ ظریف و ساقه خمیده از شیشه ساخته شده است.
این تمام چیزی بود که گودیل برای سفارش هزاران مدل گیاه شناسی از پدر و پسر نیاز داشت. امروزه این مجموعه در یک گالری اختصاصی در موزه تاریخ طبیعی هاروارد نگهداری می شود.
وقتی به این گل‌ها و گیاهان شیشه‌ای نگاه می‌کنید، ناخواسته تعجب می‌کنید - چگونه می‌توان همه اینها را تا این حد ماهرانه و دقیق از ماده پیچیده‌ای مانند شیشه بازتولید کرد؟
لئوپولد بلاشکا این راز را در نامه خود فاش کرد، در اینجا آنچه او نوشت:
بسیاری از مردم فکر می کنند که ما نوعی دستگاه مخفی داریم که با آن می توانیم ناگهان شیشه را به این شکل ها فشرده کنیم، اما اینطور نیست.
من اغلب به مردم گفته‌ام که تنها راه برای تبدیل شدن به یک شیشه‌ساز ماهر، یافتن یک پدربزرگ خوب است که عاشق شیشه باشد. سپس صاحب پسری با همان ذائقه خواهد شد. او باید پدربزرگ شما باشد او نیز به نوبه خود صاحب پسری خواهد شد که مانند پدر شما باید به شیشه علاقه داشته باشد. آن وقت شما به عنوان پسر او می توانید دست خود را امتحان کنید و اگر شکست خوردید، تقصیر شماست. اما، اگر چنین اجدادی ندارید، تقصیر شما نیست. پدربزرگ من معروف ترین شیشه ساز جمهوری چک بود.
اما اجازه دهید به آغاز کار پدر و پسر بر روی مجموعه ای که آنها را در سراسر جهان مشهور کرد بازگردیم.
در ابتدا، خانواده بلاشکا که قبلاً یک تجارت شیشه ای پر رونق ایجاد کرده بودند، تمایلی به پذیرش این شغل نداشتند. لئوپولد، ارشد Blaschka، حرفه خود را با ساخت جواهرات لباس، لوازم جانبی لوستر و سایر کالاهای لوکس آغاز کرد. او حتی چشم های شیشه ای، هم انسان و هم تاکسیدرمی ساخت.
اما شانس در حرفه دمنده شیشه دخالت کرد. زمانی که در سال 1853 به سمت ایالات متحده می رفت، کشتی لئوپولد در وسط اقیانوس حرکت می کرد و او دو هفته را صرف جمع آوری و تصویرسازی چتر دریایی و سایر حیواناتی کرد که در آب های مجاور زندگی می کردند. مجذوب این موجودات ناآشنا، پس از بازگشت به خانه، شروع به ساخت مدل های شیشه ای از بی مهرگان دریایی کرد.
گالری زندگی دریایی از شیشه:
لئوپولد ناخواسته به راه حلی برای مشکلی که مدیران موزه های تاریخ طبیعی در آن زمان با آن مواجه بودند، برخورد کرد. مدیر جنیفر براون توضیح می دهد: "حفظ و ارائه این نوع موجودات به روشی واقع بینانه دشوار است." می توانید آنها را در یک شیشه قرار دهید، اما رنگ خود را از دست می دهند و فقط به ته می روند.
موزه های تاریخ طبیعی از هند تا اسکاتلند هزاران مدل از این دست را از کاتالوگ های علمی سفارش داده اند.
گودیل هنگام افتتاح موزه خود با مشکل مشابهی روبرو شد: چگونه گیاهان را به گونه ای به نمایش بگذاریم که عموم را مجذوب خود کند؟ براون می‌گوید: «مانند بی‌مهرگان دریایی، نگهداری و نمایش گیاهان نیز دشوار است. گیاهان به طور سنتی روی ورقه های هرباریوم فشرده و مسطح می شدند. می بینید که یک دسته کامل از گیاهان فشرده و خشک شده هیجان انگیزترین نمایشگاه برای عموم مردم نخواهد بود."
بین سال‌های 1887 و 1890 لئوپولد و رودولف بلاشکا توافق کردند که نیمی از زمان خود را صرف ساختن مدل‌های گیاهی برای موزه گودیل کنند. نیمی دیگر به مدل های محبوب بی مهرگان دریایی آنها اختصاص داشت. اولین دسته از گل های شیشه ای وارد بوستون شد که به دلیل برخورد خشن توسط ماموران گمرک خرد شد. اما حتی در بخش‌هایی، گودیل می‌توانست بگوید چقدر کار خوب است. تا سال 1890، هاروارد توانست یک قرارداد 10 ساله انحصاری با شیشه‌کش‌ها منعقد کند. این پروژه بیش از چهار دهه به حیات خود پایان داد. آخرین دسته از مدل ها در سال 1936 وارد شدند.
گیاهان شگفت انگیزی که از کارگاه پدر و پسر Blaschka بیرون آمده اند کامل نیستند، دقیقاً همانطور که در طبیعت می بینیم به نظر می رسند، گاهی اوقات با جوانه های پژمرده یا برگ های آسیب دیده از حشرات، بنابراین طبیعی به نظر می رسند.
در نتیجه صنعتگران حدود 4300 مدل شیشه برای دانشگاه ساختند.
شیشه‌گرهای معاصر نمی‌توانند آثار خود را به‌طور دقیق بازتولید کنند، اگرچه سعی کرده‌اند این کار را در یک سری مسابقات سالانه توسط موزه انجام دهند.
براون، مدیر موزه می گوید: «برخی از دیگران موفق ترند. "اما این یکسان نیست."
