مادر مروارید ماده ای براق است که وقتی صدف را باز می کنید شما را کور می کند. که توسط برخی از نرم تنان برای پوشاندن داخل پوسته آنها رها می شود، با بازی رنگ های کمانی روی سطح آن مشخص می شود. چنین ماده ای در طبیعت وجود ندارد، به جز مرواریدهایی که با مروارید پوشیده شده اند، همان ماده ای که به مادر مروارید سرریز رنگین کمانی نرم می دهد.
مروارید نسبتا قوی و بادوام برای هزاران سال در همه چیز از طراحی جواهرات گرفته تا معماری استفاده شده است.
دکمه های مرواریدی در قرن 13 و 14 رایج بودند و این سنت تا به امروز ادامه دارد. ما مروارید را در بسیاری از اشیاء پیدا می کنیم - از دسته چاقو گرفته تا صفحه، از مبلمان گرفته تا جعبه های جواهرات.
مادر مروارید نیز مانند مروارید در رنگ های متنوعی از سفید تا مشکی، با سبز آبی خیره کننده، صورتی های زیبا و طلایی پر زرق و برق موجود است. اما نام رنگ ها به توصیف ظاهر مادر مروارید و سایه های متعدد آن که با درخششی ملایم و مرواریدی همراه است، نزدیک نیست.
برداشتن مروارید از پوسته یک فرآیند پیچیده است، زیرا مستعد تراشه و ترک خوردن است. و ساخت چنین اشیاء ظریفی مانند این پنکه ها نیاز به مهارت خاصی دارد.
آیا به منبع ظاهر رنگین کمانی مروارید فکر کرده اید؟ پاسخ در خود ماده مروارید نهفته است - سلول های اپیتلیال صفحات نازک یا بلوک های سازنده مادر مروارید ترشح می کنند.
صفحات نازک کربنات کلسیم ترشح شده توسط نرم تنان دارای عرضی برابر با عرض بسیاری از امواج نور هستند. این همان چیزی است که به مادر مروارید زیبایی منحصربفرد خود را می بخشد.
مادر مروارید سطح داخلی رنگین کمانی صدف صدفی است. بیشتر در سه نوع نرم تن - صدف مرواریدی، صدف آب شیرین و آبالون دیده می شود. نرم تنان برای محافظت از داخل پوسته خود در برابر انگل ها و محرک های خارجی، روی آن را با مروارید مادر می پوشاند، ماده ای ارگانیک که به مادر مروارید اثر رنگین کمانی و زیبایی خاصی می بخشد. این رنگین کمانی رنگی ناشی از نحوه انعکاس نور از لایه‌های مروارید روی صدف است.
گالری جواهرات با مروارید:
