سنگ گدازه - متولد نیروهای چهار عنصر است

گدازه یک توده مذاب از سنگ ها است که در نتیجه فوران آتشفشانی به سطح می آید. برای قرن ها متوالی ، سنگ گدازه با قلب سیاره ما شناخته شده است. این ماده منحصر به فرد تمام مزایای طبیعی ، جادو و قدرت زمین را با هم ترکیب می کند و خود باعث حیات می شود.

تاریخچه و خاستگاه

گدازه سنگی است که در همه چیز بی نظیر است ، تاریخچه این نژاد عمیق تر از هر قطعه دیگر است. به عنوان نفس سیاره ما ، گدازه تا زمانی وجود داشته است که زمین هزاران سال ماگما را از اعماق خود بیرون می ریزد.

بیهوده نبود که اجداد ما قدرت گشاد ناپذیر ، قدرت جادویی و شفابخش را به گدازه نسبت دادند. زمانی آتشفشان نقطه اتصال چهار عنصر زمین ، آتش ، هوا و آب در نظر گرفته شد. ماگما که از قلب این سیاره تحت تأثیر دو عنصر اول سرچشمه گرفته است ، تبدیل به گدازه شده و با یک بازدم قوی از اعماق دور فرار می کند. با کمک نیروی هوا ، ماگما سرد شد ، به اقیانوس سرازیر شد و نیروهای آخرین عناصر را جذب کرد. امروزه گدازه به مانند میلیون ها سال پیش متولد می شود و فرصت های فوق العاده ای را با خود به همراه می آورد.

جالبه! سنگ گدازه نیز با نام دیگری شناخته می شود - بازالت. این نام بر اساس ناخالصی ، بر اساس ویژگیهای اصلی آن ، از کشور آفریقایی اتیوپی گرفته شده است. "پایه" که از زبان محلی ترجمه شده است ، به معنی "جوشاندن" است. کلمه "گدازه" تقریباً سه قرن پیش از زبان فرانسه و همچنین زبان ایتالیایی به زبان ما آمد و به عنوان "کشویی" ، "خزنده" یا "افتادن" ترجمه شد. این نام دیگر نشان دهنده تحصیل نیست ، بلکه تولد سنگ ، تولد دوم آن است.

قبل از رسیدن به سطح زمین ، گدازه ماگما در نظر گرفته می شود. دمای ماگما قبل از فوران به 2500 درجه سانتی گراد می رسد و پس از آن به تدریج به 500 درجه کاهش می یابد. فوران می کند ، ماگما تحت تأثیر گازهای جوی خواص را تغییر می دهد و به گدازه تبدیل می شود. اگر نهرهایی از یک توده داغ در مسیر خود با توده ای از آب برخورد کنند ، انفجاری قوی رخ می دهد.

حباب های گاز غالباً روی سطح سنگ خالی می گذارند. این ماده متخلخل به سنگ پا تبدیل می شود. وقتی گدازه به آرامی سرد می شود ، لایه بالایی آن پوسته ای تشکیل می دهد که در زیر آن لایه های دیگر مدت بیشتری مایع می مانند و جریان داخلی نامرئی را ادامه می دهند. در وسط جریان ، اغلب تونل ها به دلیل سرعت و جهت متفاوت جرم جاری شکل می گیرند. چنین حفره هایی می توانند تا 15 کیلومتر در جریان جریان پیدا کنند.

مشخص است که گدازه از مناطق مختلف منشاء از نظر ترکیب متفاوت است. مواد آتشفشانی قوس های جزیره ای (مکان هایی که صفحات اقیانوسی روی هم قرار می گیرند) دارای ترکیب آندزیتی هستند ، در حالی که گدازه های پشته های اقیانوسی عمدتا بازالت هستند.

دانشمندان مدتها به دنبال پاسخ به این سال بودند که چرا برخی مناطق گدازه هر دو ترکیب را می دهند ، در حالی که برخی دیگر فقط برای بازالتها قابل توجه هستند. پاسخ نظریه حرکت زمین ساختی صفحات لیتوسفری بود ، جایی که گفته می شود پوسته اقیانوسی به زیر قوس های جزیره رانده می شود ، که وقتی در عمق خاصی ذوب می شود ، توسط گدازه های آندزیتی فوران می کند.

سپرده ها

سنگ گدازه سرچشمه گرفته و در هر مکانی که آتشفشان ها بالا می روند استخراج می شود. یکی از ویژگیهای استخراج این سنگ این است که این فرایند به مرحله فعالیت آتشفشانی بستگی دارد - اگر آتشفشان فعال باشد ، تا زمانی که توده ها بالاخره تشکیل نشوند ، رسوبات توسعه نمی یابند. وقتی صحبت از آتشفشان های خفته به میان می آید ، گدازه ها اغلب در عمق خاصی قرار می گیرند و لایه هایی را تشکیل می دهند. سن چنین نژادی اغلب به دوره پرکامبرین برمی گردد.

جالبه! در سراسر جهان ، مقدار کافی سنگ گدازه برای نیازهای انسان استخراج می شود. با این حال ، زمین شناسان متقاعد شده اند که قسمت عمده ای از ذخایر سنگی زمین در بستر اقیانوس آرام ذخیره می شود. ثابت شده است که اساس تشکیل جزایر هاوایی سنگهای بازالت است. اما ، در حال حاضر ، نیازی به توسعه اعماق اقیانوس نیست.

مکانهای استخراج سنگ گدازه:

• ایسلند
• هندوستان
• گرینلند
• آمریکای شمالی و جنوبی.
• آفریقای جنوبی
• اتیوپی
• استرالیا
• تاسمانی
• چین می باشد.
• ایتالیا

هر جزیره ای با قله آتشفشانی دارای ذخایر اضافی سنگ گدازه است. روسیه ، به عنوان انبار سنگهای منحصر به فرد ، همچنین سرشار از بازالت است. گدازه در شمال کشور (کامچاتکا) استخراج می شود.

خواص فیزیکی

گدازه یک سنگ متخلخل با رنگ عمدتا سیاه یا خاکستری تیره با ساختار دانه ریز است. ترکیب نژاد بسته به منشاء متفاوت است. هر نوع سنگ حاوی ده ها عنصر شیمیایی است ، اما آهن ، آلومینیوم ، منیزیم ، سیلیکون و اکسیژن از مزایای آن برخوردارند.

ویژگی	شرح
ساختار	SiO2 حدود 40 تا 95
دمای گدازه	از 500 تا 1200 درجه سانتی گراد (تا 2500 درجه سانتی گراد در زمان ریختن و مدت زمان کوتاهی پس از آن)

ترکیب شیمیایی و دمای تشکیل روی ویسکوزیته و جریان پذیری گدازه تأثیر می گذارد. غلبه کوارتز گدازه را ضخیم می کند ، جرم به آرامی جریان می یابد ، به شکل تپه ها جامد می شود. عدم وجود دی اکسید سیلیکون به جریان گدازه آزادی می بخشد - مایع در قوام ، چنین ماده ای به سرعت پخش می شود ، فلات گدازه ، پوشش ها و دریاچه ها را تشکیل می دهد. چنین سنگی متخلخل کمتری است ، زیرا به سرعت از گازهایی که آن را اشباع کرده آزاد می شود.

انواع و رنگ ها

آتشفشانهای مختلف مواد آتشفشانی با ترکیب ، دما و رنگ متفاوت را فوران می کنند. از نظر ترکیب ، سه نوع گدازه وجود دارد:

• بازالت. این گونه اصلی ترین گونه در نظر گرفته می شود. در بازالت ها ، 50٪ از ترکیب شیمیایی دی اکسید سیلیکون است ، نیمی از بقیه شامل اکسیدهای فلزات مختلف ، از جمله آهن ، آلومینیوم ، منیزیم است. سرعت جریان چنین ماده ای به 2 متر بر ثانیه می رسد و دما 1300 درجه سانتی گراد است که منجر به پوشش چند کیلومتری ، اما ضخامت کمی از سطح زمین می شود. رنگ بازالت هنوز جامد نشده زرد یا قرمز-زرد است.
• سیلیکون این یک ماده آتشفشانی چسبناک با دمای حدود 900 درجه سانتی گراد است. سرعت فعلی جریان کم است ، فقط چند متر در روز. ویسکوزیته و سیالیت پایین درصد بیشتری از سیلیس را نسبت به بازالتها تعیین می کند - از 53 تا 62. هنگامی که بخشی از دی اکسید سیلیکون به 65٪ می رسد ، گدازه حتی کندتر می شود. یکی از ویژگی های گدازه سیلیکون ، جامد شدن مواد حتی قبل از خروج از دهانه است. به عنوان یک قاعده ، گدازه در داخل خود جمع شده است ، که منجر به انفجار شدید در هنگام از سرگیری فوران می شود. رنگ گدازه سیلیکون داغ سیاه و با سایه قرمز است. توده های سیلیکون به سرعت جامد می شوند ، بدون اینکه زمان بلور شدن را داشته باشند و شیشه های آتشفشانی سیاه رنگ را تشکیل می دهند.
• کربنات این گونه از این نظر قابل توجه است که توسط تنها آتشفشان در سیاره ما - Oldoinyo Lengai تانزانیا فوران کرده است. نیمی از ترکیب را کربناتهای پتاسیم و سدیم اشغال می کنند. این گدازه سردترین و مایع ترین آب در نظر گرفته می شود ، تقریباً مانند آب. دمای مواد آتشفشانی کربناته از 600 درجه سانتیگراد تجاوز نمی کند. گدازه های داغ از این نوع معمولاً قهوه ای تیره یا سیاه هستند. با این حال ، پس از خنک شدن کامل ، رنگ سنگ به سفید تغییر می کند ، شکننده ، نرم و محلول در آب می شود.

گدازه نیز با توجه به اشکال انجماد طبقه بندی می شود. تمیز دادن:

• Aa -lavu - جریانی که تکه تکه شده است ، در بلوک های جداگانه جامد می شود.
• بالشتک های گدازه یا گدازه بالش یک ماده آتشفشانی است که توسط بدنه های بالشی شکل در کف اقیانوس جامد شده است.
• گدازه Pahoehoe یک نام هاوایی است به معنی گدازه های صاف ، متورم یا مواج.

همچنین بر اساس برخی معیارها گدازه های بازالتی تفاوت دارد که اصلی ترین آنها رنگ ، ساختار و کاربرد است. این طبقه بندی بیشتر صنعتی است تا علمی:

• آسیایی سنگ خاکستری تیره در معماری و همچنین در تولید جواهرات استفاده می شود.
• بازالت. این تنوع حتی توسط رومیان باستان شناخته شده بود. بازالت یک نوع گرانتر محسوب می شود ، زیرا دوام دارد و ظاهر اولیه خود را برای مدت طولانی حفظ می کند. در مجسمه سازی استفاده می شود. از نظر ظاهری شبیه سنگ آهک است.
• بازالت گرگ و میش. زادگاه این سنگ چین است. این نژاد در ساخت و ساز استفاده می شود ، زیرا در بین همه انواع آن دوام ترین است و بهترین مقاومت را در برابر عوامل جوی دارد. رنگ سنگ مشکی یا خاکستری در رنگ های تیره است. همچنین در ساخت جواهرات استفاده می شود.
• بازالت سبز موریش. قطعه حاوی اجزای غیر معمول است که به سنگ رنگ سبز غنی می دهد. با تشکر از این ، این تنوع در جواهرات نجیب و گران به نظر می رسد.

هر یک از انواع سنگ در مناطق مختلف - باطنی ، سنگ درمانی ، صنعت و جواهرات استفاده می شود.

توانایی درمان

سنگ گدازه در بین شفا دهندگان به عنوان یک ابزار ماساژ محبوب است. توپ های ساخته شده از ماده معدنی ، هنگامی که در معرض حرکات ماساژ قرار می گیرند ، به خلاص شدن از شر انسداد عروق خونی ، تسکین علائم واریس و بیماری های مفصلی کمک می کند. همچنین سنگ آتشفشانی در مبارزه با سلولیت استفاده می شود.

مدیتیشن با استفاده از بازالت مفید تلقی می شود. این امر به راه اندازی مجدد بدن در همه سطوح کمک می کند ، و به بدن و ذهن اجازه می دهد از فعالیت های حیاتی بیش از حد استراحت کنند.

سنگ گدازه همچنین زمینه عاطفی را در هنگام پوشیدن روزمره ناگت تثبیت می کند. این ماده معدنی به فرد سبکی می بخشد ، پر از انرژی می شود ، خستگی را برطرف می کند ، تمام قدرت عمیق زمین را به صاحب آن منتقل می کند. شفا دهندگان قدیمی از گدازه پودر تهیه می کردند و از آن برای التیام زخم ها استفاده می کردند.

خواص جادویی

جای تعجب نیست که قلب و نفس کره زمین دارای جادوی قدرتمندی است که به فرد در تمام سطوح هوشیاری و ناخودآگاه کمک می کند. گدازه مسئول چاکرای ریشه است - اساس فعالیت سایر چاکراها ، که انرژی فرد را با انرژی زمین متصل می کند. خود سنگ گدازه از نظر انرژی هم زنانه و هم مردانه است. گدازه خشن حامل انرژی یانگ ، و صاف ، مایع - دارای ویژگی های یین است.

گدازه قدیمی ترین حرز خانگی است که قبایل در سراسر جهان از آن استفاده می کردند. اگر می خواهید خانه خود را در برابر مشکلات یا مهمانان ناخوانده محافظت کنید ، تکه هایی از سنگ گدازه را در ورودی خانه بگذارید ، یا جواهرات ساخته شده از مواد معدنی را تا حد امکان در ورودی نگه دارید.

پوشیدن بازالت دنیای درونی فرد را هماهنگ می کند. با تشکر از این ، صاحب سنگ یاد می گیرد که خود و افکار ، خواسته ها ، رویاهای خود را درک کند. تماس با سنگ شهود را تیز می کند ، به شما می آموزد که پیامهای سرنوشت ، رویاها ، علائم را به درستی تفسیر کنید. شخص با خود و با طبیعت احساس وحدت می کند ، استعدادها را آشکار می کند ، عقل را به دست می آورد ، که باید به سمت اجرای شجاعانه ترین برنامه ها هدایت شود.

همچنین اعتقاد بر این است که یکی از خواص فیزیکی آن سیالیت است ، گدازه به صاحب منتقل می شود. این به فرد اجازه می دهد تا انعطاف پذیر ، از نظر اخلاقی پلاستیک شود ، با هر شرایطی سازگار شود ، در حالی که اهداف مورد نظر را از دست نمی دهد. به لطف چنین ویژگی هایی ، شخصیت برای همه چیز جدید باز است ، در حالی که طلسم از اشتباهات و اقدامات اشتباه محافظت می کند.

برای مدت طولانی ، یک قطعه گدازه سنگ دانش محسوب می شد. اگر کسی به دنبال تسلط بر دانش جدید است ، لازم است یک طلسم ساخته شده از بازالت را حمل کند. سنگ به روشن شدن افکار ، افشای توانایی های ذهنی کمک می کند. برای فرد راحت تر است که بر کار متمرکز شود و در مطالعه علم انتخابی به برتری دست یابد.

گدازه تبدیل به یک طلسم مقدس می شود که قطعاً تغییرات مثبتی را به همراه خواهد داشت. این سنگ رکود را دوست ندارد ، آرامش برای آن بیگانه است. با ورود به زندگی هر شخصی ، سنگ گدازه دائماً صاحب خانه را به حرکت وادار می کند ، اقدامات قاطع انجام می دهد و به اهداف می رسد.

применения Сферы

گدازه معلوم شد که یک ماده چند منظوره برای انسان است. اجداد ما گدازه را به سنگهای مخصوص اختصاص داده اند. در حین حفاری شهرک های باستانی ، باستان شناسان نه تنها جواهرات ، بلکه ابزار ، ماسک و ویژگی های آیینی را نیز پیدا کردند.

زمینه های استفاده از ناگت متفاوت است:

• لیتو درمانی توپ های ماساژ از سنگ ساخته شده اند.
• دکور آکواریوم ها با سنگ گدازه تزئین شده اند. این ماده معدنی نه تنها به عنوان یک افزودنی زیبا عمل می کند - به دلیل وجود گدازه ، آب بهتر گردش می کند ، در حالی که با تمام اجزای شیمیایی مفید پر شده است.
• گریل در کوره های گران قیمت از گدازه استفاده می شود نه زغال سنگ. این سنگ گرما و گرما را بهتر حفظ می کند.

کارشناسان سنگ مخلوطی از گدازه بازالت با خاکستر را به عنوان بازالت طبقه بندی کرده اند که پس از فوران فوراً جامد می شود. چنین بازالت در ساختمان کاربرد دارد ، زیرا دارای ویژگی های ارزشمندی است - قدرت ، عایق صدا ، هدایت حرارتی ، مقاومت در برابر آتش ، دوام. صفحات ، پشم بازالت از آن ساخته می شود ، بقایای آن خرد می شود و به آسفالت و بتن اضافه می شود.

کف ، شومینه ، نمای ساختمان و سنگ قبرها با سنگ آتشفشانی چیده شده است. تنها عیب کف بازالت این است که با گذشت زمان ، سنگ به لغزش یخی صیقلی می شود. علاوه بر این ، بازالت توسط مجسمه سازان ، مبل سازان و طراحان لباس استفاده می شود. جواهرسازان جواهرات نقره ای زیبایی را با سنگ سیاه ایجاد می کنند. و اگرچه امروزه محصولات گدازه چندان محبوب نیستند ، اما صنعتگران هنوز جواهرات زیبایی می سازند.

جواهرات با مواد معدنی

سنگ گدازه یک ماده مقرون به صرفه است ، بنابراین محصولات با این ماده معدنی مقرون به صرفه هستند. هزینه متوسط ​​جواهرات به شرح زیر است:

• دستبند - 5 یورو.
• گوشواره - 8-10 یورو.
• مهره های مخلوط سنگ (مروارید ، عقیق ، گدازه) - 25-35 یورو.

 

جواهرات سنگ گدازه اغلب با سایر مواد معدنی زینتی مانند چشم ببر ، لاجورد ، عقیق تکمیل می شود. هیچ تقلبی وجود ندارد ، زیرا این مواد بیش از حد کافی است ، و هزینه آن در حال حاضر کم است.

دستورالعمل مراقبت

شرایط خاصی برای استفاده از سنگ وجود ندارد. از دیدگاه پرانرژی ، پوشیدن سنگ در تماس مداوم با بدن انسان مفید است. تمیز کردن و تخلیه هر 30 روز با استفاده از بلورهای بزرگ نمک انجام می شود. بعد از اینکه ماده معدنی در آفتاب شارژ شد. توصیه می شود قطعه را در کنار کریستال سنگ ذخیره کنید.

سازگاری نجومی

("+++" - سنگ کاملاً مناسب است ، "+" - قابل پوشیدن است ، " -" - کاملاً منع مصرف دارد):

علامت زودیاک	سازگاری
برج حمل که بشکل قوچی تصویر میشود	+ + +
برج ثور	+
برج جوزا	+ + +
سرطان	+
برج اسد	+ + +
برج سنبله	+
برج میزان	+ + +
برج عقرب	+ + +
صورت فلکی قوس	+
برج جدی	+ + +
برج دلو	+
برج حوت	+

ستاره شناسان بر این عقیده هستند که ایجاد آتشفشان بدون استثنا برای همه علائم زودیاک مناسب است. اما مانند سایر مواد معدنی ، سنگ گدازه به صورت فلکی خاصی وابسته است - اینها عبارتند از: شیر ، تراز ، برج برج ، برج حمل ، عقرب و همچنین جوزا. افرادی که تحت این علائم متولد می شوند ، در اجرای برنامه های خود خوش شانس خواهند بود و همچنین می توانند تجربیات به دست آمده را به سرعت جذب کرده و از این طریق در کوتاه ترین زمان ممکن به خرد زندگی دست یابند.

یک شب در سال 1977 ، آتشفشان نیراگونگو در قلمرو آفریقای جنوبی فوران کرد. شدت انفجار به حدی بود که دیواره های دهانه فرو ریخت. گدازه های این آتشفشان بسیار مایع بود ، این جریان سریع با سرعت 17 متر در ثانیه شتاب گرفت. چندین روستای مجاور با ساکنان خفته آن شب فرصتی برای فرار نداشتند.

علاوه بر درجه حرارت بالا و دبی زیاد ماده داغ ، در حین فوران آتشفشان ، ابرهای خاکستر ، کامئوس و گازهای سمی به سطح پرتاب می شوند. این مخلوط آتشفشانی یکبار شهرهای باشکوه رومیان - هرکولانوم و پمپئی را از بین برد.

در ایسلند ، موردی شناخته می شود که گدازه ها در زیر پوسته فوقانی جامد به طور نامرئی به حرکت خود ادامه می دهند و برای چندین قرن داغ می مانند.