Afrikaans viooltje, krokus en viooltje combineren deze twee kleuren - geel en violet zijn een natuurlijke combinatie - de kleur van de zomerzon en de fluwelen zuidelijke nacht, die ametrine zijn bekendheid bezorgde.
Dit prachtige mineraal neemt u en mij, dierbare lezers, mee naar de “Boliaanse” wildernis, de enige plaats waar ametrine wordt gewonnen. Mijn verhaal zal niet compleet zijn zonder authentieke legendes, met lokale smaak, we zullen het geheim van ametrine ontdekken! Laten we de prachtige versieringen en ametrine-gravures bewonderen en plotseling in het laboratorium van de wetenschappers kijken.
Bolivianiet (zoals ametrine vroeger werd genoemd) is een prachtige paarse en honingkleurige steen die onder vrijwel onmogelijke omstandigheden is gevormd. Het is een unieke mix van paarse amethist en gele citrien, die wetenschappers nu ametrine noemen.
Er is een goede reden waarom ametrine zeldzaam is. Het optreden ervan hangt af van buitengewone geologische omstandigheden.
Het kwartskristal dat ametrien wordt, bevat ijzer en heeft aan de ene kant meer warmte nodig (dit leidt tot de vorming van citrien) en aan de andere kant minder warmte. Dit resulteert in verschillende oxidatiesnelheden van het ijzer in de steen, waardoor een tweekleurige edelsteen ontstaat. Dergelijke omstandigheden bestaan alleen in de Anahi-mijn.
En de Anahi-mijn bevindt zich in Bolivia:
En Bolivia ligt in Zuid-Amerika, en Zuid-Amerika is het grootste bergsysteem ter wereld: de Andes (Cordillera):
Als een oude, enorme slang overspoelde hij dit continent en veranderde in steen, waar de bergen oprijzen, daar worden unieke stenen gevonden. Alles is zoals in oude legendes: draken bewaken schatten.
Welnu, bergen zijn in feite het resultaat van de tektonische activiteit van de aarde, als gevolg van de beweging van massa's, hoge temperaturen en druk worden omstandigheden gecreëerd voor de vorming van edelstenen, mineralen... En het continent, dat dat wij Zuid-Amerika noemen, heeft duidelijk krachtige transformaties ondergaan.
Maar als je naar de lokale landschappen kijkt, begin je in oude legendes te geloven; paleizen bevolkt door sprookjesfiguren duiken op in je geheugen.
Dit is waar ametrien werd ontdekt.
Een Boliviaanse mijn gelegen in een afgelegen, dicht bebost gebied nabij de zuidoostelijke grens van Bolivia met Brazilië. Het heet de Anahi-mijn en produceert de meeste, zo niet alle, ametrine van edelsteenkwaliteit ter wereld.
Het hart van deze steen schittert met gouden tinten van citrien. De paarse tinten van amethist contrasteren met het oranjegeel van citrien.
Legende op zoek naar Anahi
Volgens de legende kwam een 17e-eeuwse Spaanse veroveraar naar de regio op zoek naar El Dorado, de mythische stad van goud. Felipe de Urriola y Goitia, een conquistador, ontmoette de vreedzame Ayoreo-stam in wat we nu Bolivia noemen en werd verliefd op prinses Anahi, de dochter van het opperhoofd.
Doneer een mijn.
Hoe werd Felipe de eigenaar van de ametrinemijn? Twee opties: prinses Anahi gaf Felipe een mijn als teken van haar liefde voor hem, of ze trouwde met een conquistador en haar vader nam de mijn op in haar bruidsschat.
En de naam?
Uiteindelijk besloot Felipe terug te keren naar Spanje, en prinses Anahi werd verscheurd tussen haar liefde voor hem en haar liefde voor haar volk. De stamgenoten van de prinses smeedden een plan om Felipe te vermoorden. Anahi waarschuwde hem en hij ontsnapte aan de aanval, maar ze raakte dodelijk gewond. Ze zag hem voor de laatste keer het ametrienkristal in zijn hand vasthouden als symbool van hun eeuwige liefde. De mijn werd vernoemd naar prinses Anaha, daarna zij, Felipe, en alle herinneringen aan de mijn verdwenen in de mist van de tijd.
Het verhaal is hartverscheurend, maar gezien wat de conquistadores hebben gedaan (en ik heb hier meer dan eens over geschreven in artikelen), kan ik niet langer ontroerd worden door dergelijke verhalen. 
Drie eeuwen later, in de jaren zestig, werd de Anahi-mijn heropend en in de jaren zeventig was natuurlijke ametrine op de markt. De aantrekkelijke kleurencombinatie en redelijke prijs hebben het tot een populaire "nieuwe" keuze gemaakt.
Laten we nu eens een kijkje nemen in de mijn waar ametrines van edelsteenkwaliteit worden gedolven.
Voordat deze unieke steen in de handen van een meestersnijder verandert in een sieraad, zoals we op de foto zien,
het moet uit de diepten van de mijnen worden gehaald:
Deze Anahi-mijntunnel demonstreert de rijkdom van de kwartsafzetting.
Het ziet er helemaal niet romantisch uit en we vergeten vaak hoe een steen een sieraad wordt en stellen vragen over de hoge kosten ervan... maar mijnbouw is niet de moeilijkste, ook al is het een moeilijke fase.
Hoeveel werk vergt het snijden!
Dankzij de ongebruikelijke kleuren is ametrien de droom van elke edelsteensnijder geworden. Hier zijn enkele voorbeelden van wat deze zeer bekwame ontwerpers bereiken.
Ametrien wordt zelden gebruikt als materiaal voor beeldhouwwerk, omdat het zo zeldzaam is, maar wat een wonderen hebben de steenhouwers verricht!
Kameleons:
Ametrien haan:
De pinguïn van Alfred Zimmerman:
Levon Amirbekyan uit St. Petersburg creëerde een prachtige orchidee:
Welnu, nadat we de mijn hebben bezocht waar ametrine wordt gewonnen, gaan we naar het laboratorium.
Ja, het waren Sovjetwetenschappers die kunstmatige ametrien verbouwden. Synthetische ametrine, hydrothermisch geteeld in Rusland, kwam halverwege de jaren negentig in de handel verkrijgbaar.
Op de foto wordt gefacetteerde synthetische ametrine (drie monsters aan de linkerkant, 11,30-13,38 karaat) getoond samen met natuurlijke ametrine uit de Anahi-mijn. Gesneden natuurlijke ametrine in het midden - 35,15 karaat en gefacetteerde natuurstenen aan de rechterkant - 4,71-22,31 karaat.
Experimenten met de teelt van ametrine werden uitgevoerd aan het Instituut voor Experimentele Mineralogie van de Russische Academie van Wetenschappen, de ontwikkeling werd uitgevoerd door Balitsky, Vladimir Sergejevitsj - hoofdonderzoeker, doctor in de geologische en mineralogische wetenschappen.
In een laboratorium gekweekt kwarts is identiek aan natuurlijk ametrien, hoewel er verschillen zijn die alleen kunnen worden opgespoord door middel van professionele laboratoriumanalyses.
Synthetische Ametrien:
Voor het grootste deel kon de synthetische ametrine die in dit onderzoek werd geproduceerd echter worden geïdentificeerd aan de hand van een combinatie van kenmerken, waaronder groeipatronen zoals twinning en kleurzonering. Chemische EDXRF-analyse onthulde hogere concentraties K, Mn, Fe en Zn dan in natuurlijk ametrine.
Belangrijk: een hightech methode voor het kweken van kwartskristallen - ametrine - verwar het niet met ametrine glaskeramiek!
Natuurlijke Ametrien:
Sieraden (paar) met natuurlijke ametrien:
